ရွှမ်းကျီးသည်ကား တောင်ပိုင်းအရပ်ဒေသများသာမက မြောက်ပိုင်းဒေသတခွင်ပါမကျန် နိုင်ငံအနှံ့နေရာအနှံ့ခြေဆန့်သွားလာဖူးသူတစ်ဦးဖြစ်သည့်အလျောက် သူ့ဘဝတစ်သက်တာတွင် ရုက္ခဗေဒဥယျာဉ်ပေါင်းများစွာကိုလည်းသွားရောက်လည်ပတ်ခဲ့ဖူးပြီးသားဖြစ်သည်။ သို့ပေသိ မဆိုစလောက်လေး အခန့်မသင့်အဆင်မပြေဖြစ်သွားရုံနှင့် သွေးများထွက်လာတတ်သော ထူးခြားဆန်းပြားသည့်ပန်းပွင့်မျိုးကိုမူ ယခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ အရေးပေါ်အသက်ကယ်ဆယ်မှုလေးတောင် လုပ်ရန်အချိန်မမီလိုက်ရှာပေ။
သူ၏ 'အိမ်မှထွက်ပြေးသွား' ခဲ့သော သက်စောင့်ဓားခမျာ အနိမ့်အမြင့်အတက်အကျများလှသောကံကြမ္မာနှင့်တွေ့ဆုံခဲ့ရရှာသည်။ အဆိုပါဓားမှာ မိစ္ဆာသခင်ကြီး၏ 'ကပ်ပါး' ပြုခြင်းကိုခံလိုက်ရသည့်တိုင်အောင် အနည်းဆုံးတော့ အနှီမိစ္ဆာသခင်ကြီးသည်ကား တစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းရေးကိုအလေးထားသူတစ်ဦးဖြစ်သည်လေ။ ဓားတွင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ မွှေးကြိုင်သင်းပျံ့သောရနံ့များတောင်စွဲထင်ကပ်ငြိနေကောင်းနေနိုင်ပေသည်။ သို့သော် အဆိုပါဓားမှာ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် အဖြူရောင်ပန်းများ၏ 'ရာသီသွေး' များဖြင့်ပေကျံသွားပါမူ နောင်တစ်ချိန်တွင် ဓားကိုသူ့ကျောရိုးထဲသို့ မည်ကဲ့သို့ပြန်ထည့်လို့ရပါတော့မည်နည်း?
တကယ်ပဲ ဒါတွေအားလုံးကို သူ့ကျောပေါ်မှာ ထမ်းပိုးသွားရမှဖြစ်မှာလား?
ထိုအခိုက် ရွှမ်းကျီးတစ်ယောက် အမှိုက်ထုပ်တစ်ထုပ်နှင့်တူသော မုတ်ဆိတ်နှင့်လူကို လွှတ်ချလိုက်ချင်စိတ်တို့ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လို့လာသည်။ သို့သော်လည်း 'သူတော်ကောင်းတရားကိုးပါး' ကို နှစ်ပေါင်းများစွာလက်ခံသွတ်သွင်းကျင့်သုံးလာခဲ့သည့် လူငယ်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်နေသည့် သူ့အတွက် သူ့လက်ထဲတွင်ကိုင်ထားသော အနှီ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးညစ်ပတ်နံစော်နေသည့် သက်ရှိလူသားတစ်ယောက်ကို အောက်သို့လွှတ်ချလိုက်ဖို့ရာလည်းမလုပ်နိုင်ပါချေ။ ၎င်းမှာ နောက်ထပ်လည်း လက်မအားတော့သည့်အတွက် ကြံရာမရသည့်အဆုံး သူ၏ခြေလက်လေးချောင်းလုံးကို အစွမ်းကုန်အသုံးချရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။ သူက ခြေထောက်ကိုဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ဓားကိုလေထဲသို့ ကန်ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် 'သွေးစွပ်ပြုတ်ရည်'များထဲသို့နစ်မြုပ်သွားတော့မည့် အဆိုပါဓားကိုကယ်တင်ရန်အလို့ငှာ သူက မုတ်ဆိတ်နှင့်လူကို လက်ထဲတွင်ကိုင်ထားရင်းပင် လေထုထဲသို့မြောက်တက်သွားသော ဓားနောက်ကိုလိုက်ကာ ဓားကိုသူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဖြင့်ဖမ်းညှပ်ရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။
