ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုစာမျှတွေ့ကြုံခဲ့ရသော အနိမ့်အမြင့်အတက်အကျများလှသည့် လောကဓံတရားများ၊ သာမန်လူသားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ နေ့မအိပ်ညမနားကြိုးစားပမ်းစားလုပ်ကိုင်ခဲ့ရသောအလုပ်များ၊ လကုန်တိုင်း သနားစရာကောင်းလောက်အောင် ပြောင်သလင်းခါသွားတတ်သော ဘဏ်အကောင့်တစ်ခု၊ ညဉ့်သန်းခေါင်ယံအချိန် အရက်ဝိုင်းအတွင်း သူ၏အဖော်ဖြစ်သော ကျောက်ပုစွန်ကင်နှင့် ကမ္ဘာ့ဖလားဘောလုံးပွဲများ၊ တက္ကသိုလ်တက်ရာမြို့ထဲရှိ မီးခိုးကျပ်တိုက်ထားသော တံစို့ထိုးအသားကင်ချောင်းများနှင့်မာလာဟော့ပေါ့များ.....သူသည်ကား ကမ္ဘာမြေသို့အလည်အပတ်ရောက်ရှိလာသော ခရီးသွားတစ်ယောက်လို ဘဝကို အတတ်နိုင်ဆုံးရှင်သန်နေထိုင်ခဲ့သူဖြစ်သည်__ထိုအချိန်မတိုင်ခင်ကတော့ ၎င်းမှာ ဖြစ်ကတက်ဆန်းရေးသားထားသော တရုတ်ရိုးရာစကားလုံးများကို သေသေချာချာဂရုတစိုက်အမှားပြန်ပြင်ခဲ့ရသူ၊ သူ၏ 'မိသားစု' နှင့် အဆင်ပြေပြေနေထိုင်နိုင်ရေးအတွက် ဂရုတစိုက်ကြိုးစားအားထုတ်ခဲ့ရသူ၊ အခြားသောလူငယ်လေးများ၏အပြုအမူအပြောအဆိုများကို တိတ်တဆိတ်အတုခိုးလေ့လာခဲ့ရသူတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့လေသည်။ ၎င်းမှာ သူတို့၏ဂိမ်းကစားပုံကစားနည်းများ၊ ရေပန်းစားသောအကြောင်းအရာများ၊ ဟာသများနှင့် နောက်ဆုံးပေါ်အရပ်သုံးစကားများနှင့်ဗန်းစကားများအပါအဝင် ဝေါဟာရအသစ်အဆန်းများကိုအမြဲတစေ အတုခိုးကာသင်ယူလေ့လာခဲ့ရသူဖြစ်သည်......ထိုအချိန်မတိုင်မီကတော့ သူသည်ကား ချိယွမ်းချောက်နက်ကြီးအတွင်းရှိ ယဇ်ပလ္လင်အတွင်းမှ ဘုမသိဘမသိမွေးဖွားလာခဲ့ပြီး ဘုမသိဘမသိကြီးပြင်းလာခဲ့ရသူတစ်ဦးဖြစ်လေသည်။
ရှန့်လင်ယွမ်းမှာ ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ခုကိုသတိထားမိသွားဟန်ဖြင့် အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွား၏။ ထိုအချိန်၌ ရွှမ်းကျီး၏အသိဉာဏ်ပင်လယ်ထဲ၌ မီးလျှံငှက်၏စစ်မှန်သောမီးတောက်ကဲ့သို့သော အဖြူရောင်အလင်းတန်းတစ်ကြောင်းက မြူနှင်းလွှာများကို ရုတ်တရက်ထိုးခွဲ၍ထွက်ပေါ်လာပြီးနောက် သူ့ကို ဖိအားပေးတွန်းထုတ်လိုက်သည့်အတွက် ရှန့်လင်ယွမ်းမှာ နောက်သို့ကမန်းကတန်းပြန်ဆုတ်သွားရရှာတော့သည်။ ရွှမ်းကျီးက ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် သူ၏ထိန်းသိမ်းချုပ်နှောင်ခံထားရသောစိတ်အာရုံကိုဖြတ်တောက်ပစ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ဖဝါးအတွင်းမှ ရှည်လျားသောမီးလျှံသံချိန်းကြိုးတစ်ချောင်းထွက်ပေါ်လာကာ ရှန့်လင်ယွမ်း၏ဦးခေါင်းတည့်တည့်ဆီသို့ပစ်လွှတ်လိုက်လေတော့သည်။
