အပိုင်း - ၉၆

6.1K 1.4K 54
                                    

{Zawgyi}

ဘယ္ေလာက္မွန္းမသိတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ပိုင္ရန္ ေလးဖင့္စြာ ႏိုးထလာတယ္။ မ်က္လုံးေတြကို အားတင္းကာဖြင့္လိုက္ေတာ့ ရင္းႏွီးေနတဲ့အနက္ေရာင္ပိတ္က်ဲမ်က္ႏွာၾကက္တစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရတယ္။

သူ႔လက္ကလည္း တစ္စုံတစ္ေယာက္က အခ်ိန္အၾကာႀကီး ညႇစ္ထားသလိုမ်ိဳး အနည္းငယ္ နာက်င္ေနတယ္။

သူလႈပ္လႈပ္ရွားရွားလုပ္လိုက္တဲ့အခါ သူ႔ေဘးနားက ႐ုတ္ျခည္းဆိုသလို အံ့အားသင့္သြားတဲ့အသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာတယ္ : "ဇီထ်န္း ႏိုးလာၿပီလား?"

ပိုင္ရန္ လွည့္လိုက္ေတာ့ ေဖာေယာင္ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔ အိပ္ရာေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက မ်က္လုံးသူငယ္အိမ္ေတြတုန္ရီေနကာ သူ႔ကိုအံ့ဩတႀကီးၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

သူ အေတာ္ေလးတုန္လႈပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိသာလွတယ္။

႐ုတ္တရက္ဆိုသလို သူ႔စိတ္ထဲ မွတ္ဉာဏ္ေတြတိုးဝင္လာတယ္။

ပိုင္ရန္ "..."

ပိုင္ရန္ ကိုယ္ကိုလွိမ့္ကာ ဒူးေထာက္ၿပီး သူ႔ႏွဖူးကို အိပ္ရာေပၚ ဖိကပ္ထားလိုက္တယ္ "အရွင္ႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ၊ ကြၽန္ေတာ္က အရွင့္ကိုလိမ္ညာဖို႔ အတင္းအက်ပ္လုပ္ခံရတာပါ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခြင့္လႊတ္ေပးပါ" သူ ငိုမိတယ္။

သူေတာ့သြားၿပီ၊ သူ သြားၿပီ၊ အခု တကယ္ၿပီးဆုံးသြားၿပီ...

အျဖစ္အပ်က္ေတြက ႐ုတ္တရက္ဆန္လြန္းတာေၾကာင့္ သူ႔မွာ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘူး။ ႀကီးျမတ္လွတဲ့နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက သူ႔ကို အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေတာ့မွာလား? သူ႔ကို အဲ့လိုလုပ္ေနတုန္းမွာ က်ိဳးရင္ကိုလည္း ရွင္းပစ္မွာလား?

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီး အနည္းငယ္လန႔္သြားၿပီး ရႈပ္ေထြးတဲ့အမူအယာေျပာင္းသြားကာ အၾကာႀကီးေနမွ ေျပာလာတယ္ "ထားလိုက္ေတာ့"

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီး စိတ္ယိုင္သြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းကို ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေအာင္ စဥ္းစားေနခဲ့တဲ့ ပိုင္ရန္ : "..."

နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}Where stories live. Discover now