နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}

အပိုင်း-၂၃ (Zawgyi + Unicode)

{Zawgyi}

ပိုင္ရန္ ေအာ္လိုက္တယ္ “ငါကေသေတာ့မွာကို မင္းဘယ္လိုေတာင္ေျပာထြက္ႏိုင္တာလဲ?”

ေရွာင္လင္း ႐ုတ္တရက္ရွက္သြားကာ ေခ်ာင္းေျခာက္ေလးဆိုၿပီးျပန္ေျပာတယ္ “ကြ်န္မက .. ဒီတိုင္း အက်င့္ပါၿပီး လႊတ္ခနဲထြက္သြားတာ…”

“ရွဲ႕ဇီထ်န္း မင္းကတကယ္ကို သတၱိေတြရွိေနတာပဲ၊ ကိုယ္ေတာ္ရွိေနတာေတာင္ အာရံုေတြလြင့္ေနႏိုင္ေသးတယ္ေပါ့?” ႏူးညံ့တဲ႔အသံတစ္ခု ပိုင္ရန္႔နားစည္ထဲထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္လာေတာ့မွ သူ႔စိတ္သူျပန္ကပ္ေတာ့တယ္။ သူေရွာင္လင္းနဲ႔ျငင္းခုန္ေနရတာနဲ႔တင္ သူကေသြးေအးတဲ႔နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးေရွ႕မွာရပ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေမ့သြားေတာ့တယ္!

ၾကည့္ရတာ ဒီအေျခအေနကိုျပန္ျပင္လို႔ရႏိုင္ဖို႔မျမင္ေတာ့ဘူး။ အဲ႔ေတာ့လည္း ဆက္ၿပီးသ႐ုပ္ေဆာင္ရမွာပ်င္းလာၿပီ။ အမွားပုစိေလးလုပ္ရင္ေတာင္ ေသေတာ့မယ္မွတ္လား ဟမ္… သူက computer data ပိုင္းတစ္ခုပဲေလ ဘာလို႔သူ႔ကိုပိုင္ရန္က ဦးၫႊတ္ေနရမွာလဲ?

“နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီး က်ီဇီရႊမ္ … ငါမင္းကိုကိုင္တယ္ အဲ႔ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ? ငါမင္းကိုကိုင္ခ်င္လို႔ကိုင္တာေလ! ငါ၊ ဒီသခင္ေလးက မင္းအေပၚ ခံစားေနရလို႔ ခံစားခ်က္ရွိသလိုလုပ္လိုက္တာ! အဲ႔ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ? မင္းငါ့ကိုသတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ဒီတိုင္းလာလိုက္ပါေတာ့!” ပိုင္ရန္ ေရာက္လာမယ့္နာက်င္မႈကိုေစာင့္ႀကိဳေနကာ မ်က္လံုးကိုစံုမွိတ္ၿပီးေအာ္ဟစ္လိုက္တယ္။ ခဏၾကာတာေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ႔နာက်င္မႈကေရာက္မလာတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ဖြင့္ၿပီး ခိုးၾကည့္လိုက္တယ္။ နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ဘဲ မ်က္ႏွာကလည္းအေတာ္အံ့ၾသေနပံုရတယ္။ ၿပီးေနာက္ အံ့ၾသေနရာကေနအသိျပန္၀င္လာေတာ့ ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔အမူအရာေတြ မ်က္ႏွာမွာစတည္းခ်လာတယ္။

ဒီလိုအေျပာင္းအလဲျမန္တာက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို တကယ္ႀကီးေၾကာင္ေတာင္သြားေစတယ္။

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက ၀တၱဳထဲမွာေပၚလာခဲတယ္ အဲ႔တာေၾကာင့္ သူ႔ဇာတ္ေကာင္က ေမာက္မာၿပီး နက္နဲတယ္ဆိုတာပဲသိတယ္ၿပီး ဒီလိုအေျခအေနေတြမွာဆိုရင္ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမလဲဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး။ သူအေျခအေနကိုေျပာင္းလဲေအာင္ႀကိဳးစားေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လာမွာမို႔လို႔လဲ? အသတ္မခံရေအာင္ သူဘယ္လိုေျပာင္းႏိုင္မွာလဲ?