နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}

အပိုင်း - ၁၀၀

{Zawgyi}

က်ိဳးရင္က တိမ္လႊာပ်ံဝဲဂိုဏ္းနဲ႔ အေတာ့္ကိုအကြၽမ္းတဝင္ရွိတာေၾကာင့္ ေထာင္ေျခာက္ေတြကို ေရွာင္တိမ္းရင္းနဲ႔ပဲ ေတာင္ေျခကို သတိရွိရွိနဲ႔ေရာက္လာတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား အကာအကြယ္စည္းဆီကို ေရာက္တဲ့အခါ အတင္းအက်ပ္ျဖတ္မသြားႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ ဝင္ခြင့္ကဒ္ျပားရွိတဲ့ တပည့္ျဖစ္မွသာ ဝင္ႏိုင္တယ္။

"ပါး မစိုးရိမ္ပါနဲ႔" ပိုင္ရန္ စိုးရိမ္ေနမွာစိုးတာေၾကာင့္ က်ိဳးရင္က ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္။ "ႏွစ္နာရီတိုင္းမွာ ကင္းလွည့္ဖို႔အတြက္ တပည့္အုပ္စုတစ္စု ဆင္းလာတတ္တယ္၊ လူကြဲေနတဲ့နည္းနည္းေလာက္ကို ရွာလို႔ရပါတယ္..."

သူဘာကို ဆိုလိုခ်င္မွန္း ပိုင္ရန္ ခ်က္ခ်င္းနားလည္သြားၿပီး ေခါင္းၿငိတ္ျပလိုက္တယ္ "အင္း"

ဘယ္သူ႔ကိုမွ အခ်က္မျပမိဘဲ data packကို ယူႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးပဲ၊ အဆိုးဆုံးရွိလွ သူတို႔ဖာသာ အတင္းအက်ပ္ ေဖာက္ဝင္လိုက္တာပဲေပါ့။ အရင္ကလည္း မလုပ္ဖူးတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။

ႏွစ္ေယာက္စလုံး သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ေပၚမွာ သစ္နက္ေတြလိုမ်ိဳး ပုန္းေနလိုက္ၾကတယ္။

ပ်င္းေနတာေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ က်ိဳးရင္က တိုးတိုးေလး ေမးလာတယ္ "ပါး အဲ့အေရးႀကီးတယ္ဆိုတဲ့အရာက အတိအက်ဘာလဲ၊ ဘာနဲ႔တူလဲ?"

ပိုင္ရန္ ေတြးလိုက္တယ္ : 'မင္းေတာင္ ဒီလိုလာေမးရင္ ငါက်ေတာ့ ဘယ္သူ႔သြားေမးရေတာ့မလဲ?'

သူ အေတာ္ေလး တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္တယ္ "ငါတို႔အဲ့ေရာက္ရင္ သိလိမ့္မယ္"

သူက ဒီအေၾကာင္းကို မေျပာခ်င္မွန္း က်ိဳးရင္ ခန႔္မွန္းမိလိုက္တာေၾကာင့္ သူ ထပ္ေမးလိုက္တယ္။ "နယ္ေျမတိုင္က တိမ္လႊာပ်ံဝဲဂိုဏ္းမွာ တကယ္ရွိတာလား? ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိတာလဲ?"

ပိုင္ရန္ ေတြးလိုက္တယ္ : 'ဝတၳဳဖတ္ထားလို႔ေပါ့'

သူ ခဏေလာက္ ေတြးဆဆလုပ္ၿပီးေနာက္ ေျပာလိုက္တယ္ "ငါ့ရဲ႕ ရွာေဖြစုံစမ္းမႈေတြကေနေပါ့"

အစကေတာ့ က်ိဳးရင္က သားအဖဆက္ဆံေရးကို ခိုင္မာနက္ရႈိင္းေအာင္ လုပ္ခ်င္တာဆိုေပမယ့္ ပိုင္ရန္က အခြင့္အေရးေလးတစ္ခုေတာင္ မေပးခဲ့ဘူး။ ကသိကေအာက္ေျပာဆိုေနရတာကို မဆက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူလည္း ပါးစပ္ပိတ္ကာ ေရွ႕ကလမ္းကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။