EL HOMBRE MAFIA: Franklin Hugo

CHAPTER 22

CHAPTER 22

    TUMAPAK ang alas sais ng umaga, halos bumagsak ang panga ni Gael nang maabutan niyang natutulog sa carpet si Hugo habang katabi si Belle. Ang isang paa ni Belle at nakapatong sa katawan ng amo habang ang isang kamay nito’y nakayakap din. Hugo’s position is straight. Para bang naninigas  mula sa pagkakahiga ang binata.

    Gael wants to laugh dahil ngayon lang niya nakita sa buong buhay niya ang pagtulog ni Hugo sa  carpet pagkatapos ay parang may tuko na nakadikit sa kanya. 

    “Gael,” tawag ni Jamie.

    Biglang humarap si Gael habang pangiti-ngiti. “Ssh, tulog si lover boy,” malokong niyang sinabi kay Jamie.

    Sumilip naman si Jamie pero hinarang siya ni Gael. “I wanna see him.”

    “Tara na sa labas, magagalit iyan kapag nakita niya tayong nakatambay dito,” hinatak ni Gael si Jamie kaya naman nakuhang sumimangot ng dalaga.

    Mula sa pagkakahiga at payapang pagtulog ni Hugo, bigla na lamang bumukas ang kanyang mga mata. Nakita niyang maliwanag na ang paligid. Napahawak ang binata sa kanyang dibdib at nakita si Belle na ginawa siyang unan. 

    Napalunok ang binata dahil ramdam na ramdam niya ang init ng balat nito lalo ang dibdib na halos idikit sa kanyang buong katawan.

    Hugo tried to stand up pero nitong hinawakan niya ang mukha ni Belle para ilayo sa kanya, napansin niyang basa ang t-shirt.

    “Fuck!” bulalas ni Hugo kaya naman napabangon ang dalaga.

    “Ano po?! Late ka na?!” Sigaw ni Belle pagkatapos ay tumingin sa orasan. “Alas sais na! Malelate ka!”

    “No! Bakit mo ako pinaliguan ng laway, Annabelle?!” 

    Her jaw almost dropped when she saw a map of saliva on his shirt. “Oh my gosh! Sir! Paliliguan kita!”

    “Seriously?”

    “No I mean, maligo ka na! Hindi laway ‘yan! Pawis ko iyan!” Pagsisinungaling niya gawa ng kahihiyan.

    Akmang hahawakan ni Hugo ang basa sa kanyang dibdib upang amuyin pero tumakbo si Belle at hinatak ang kamay niya papasok ng kwarto.

    “Huwag mong hahawakan! Maligo ka na dali!” utos ni Belle at hinawakan ang laylayan ng t-shirt ni Hugo.

    Akmang aalisin ito ng dalaga pero nawalan na ng pasensya si Hugo dahil sa ginagawa nito. Tinulak niya si Belle at sinandal sa pader ng banyo. 

    “Don’t you ever try to undress me, Annabelle San Jose. Hindi mo alam kung ano ang susunod na mangyayari kapag ginawa mo iyan.”

    Napalunok at halos maubusan ng hininga si Belle dahil sa malapit na mukha ni Hugo. Para bang lumalangoy siya sa mga mata nito at ang tuhod niya’y unti-unting natutunaw.

    “Maligo ka na. Ask Manang Karing about your luggage going to Tagaytay,” utos ni Hugo.

    Tumango si Belle at dali-daling tumakbo palabas. Sinandal niya ang sarili sa pader habang hawak ang dibdib.

    “Akala ko hahalikan niya ako…” kinagat ng dalaga ang kanyang labi at alam niyang namumula ang buong katawan dahil sa sobrang kaba.

    Makalipas ang isang oras na preparasyon, tahimik si Belle habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. Habang si Hugo naman na nasa dulo ng sasakyan nakapuwesto. 

    Nasa biyahe ang dalawa at hindi pa rin nagpapansinan. Hiyang-hiya si Belle na matuluan niya ng laway si Hugo lalo na ang nangyari kanina na halos hubaran niya ito.