EL HOMBRE MAFIA: Franklin Hugo

CHAPTER 59

CHAPTER 59

“WHAT? Hindi natin tauhan ang mga nanloob sa bahay ni Franklin Hugo! Isang beses lang natin sinubukan iyon pero hindi na natuloy dahil mataas ang seguridad ng bahay niya! And that day? Kasabay iyon ng kaguluhan sa warehouse ni Mr. Lee!” Bulalas ni Joseph.

    Mas lalong nag-init ang ulo nito dahil nabalitaan niya ang pangalan sa tabloid. “The Brothers, Henry and Joseph, sila ba ang bagong pumalit sa matagal na pamamayagpag ng Black Umbrella under Tobias and Russ. Hinihinalang magkapatid ito at related sa dating Presidente na nagtatago. Wala pa rin nakakapagbigay ng lead kung sino sa kanilang dalawa ang may-ari ng kamakailan na nasunog na warehouse sa kabundukan ng Rizal at Arayat. Sino nga ba si Henry at Joseph?”

    Umaalingasaw na parang basura ang pangalan nilang dalawa sa publiko kaya naman mas lalong nag-ingat si Joseph sa kanyang mga plano. Hindi rin siya nakakuha ng balita tungkol sa pagkawala ni Mr. Lee. 

    “Tanging palatandaan lang natin sa lalaking pumutol ng braso ko, may tama siya sa likuran,” saad ni Henry habang nakahiga pa rin.

    Hindi pa rin niya maigalaw ang katawan dahil sa konting lason na kumalat sa likuran niya. Naagapan man siya pero ang pagiging paralisa ng likuran ang isang malaking sanhi kung bakit hindi siya makatayo ng wheelchair.

    “Punyeta at naging baldado pa ako dahil sa lalaking iyan!”

    “Hindi kaya si Franklin Hugo ang lalaking nakita natin? Matikas rin naman siya, maputi rin,” wika ni Joseph.

    “Nanghuhula ka na naman! Ni hindi mo nga nakita ang kamay niya! Hindi rin tayo nakakuha ng DNA sa dugo niyang tumulo!” Bulalas ni Henry.

    Bigla naman tinapon ni Joseph ang isang baso ng alak sa pader. “Tangina! Sino ba ang mga kalaban?! Gusto ko rin malaman kung sino ang nasa likod ng panloob sa bahay ni Mr. Franklin Hugo bukod sa atin! Ano rin ba ang motibo nila?!”

    Tila palaisipan pa rin sa kanila ang naging kaganapan o trahedya sa bahay ni Franklin Hugo. Wala rin tao sa mga mall dahil sa labis na takot ng mga tao na muling manggulo ang mga sindikato.

    Ipinagbawal din ang gatherings dahil siguradong pupuntiryahin ng mga sindikato ang mataong lugar.

    Tumapak ang araw na Disyembre 29th, hindi pa rin hinahayaan na maglabas pasok si Belle at pagalawin lalo na’t bawal siyang mapagod.  Hindi rin natuloy ang selebrasyon ng kaarawan ni Joaquin dahil sa pagpigil ni Jacob.

    Hindi pa rin gumagaling ang sugat ni Hugo dahil pilit niyang tinatago kay Belle na hindi naman malalim ang sugat. He is getting pale dahil sa mabaya at pagdurugo nito.

    Nagkulong sa loob ng banyo si Hugo upang palitan ng benda ang sugat. Pero bago iyon, tinungga niya muna ang isang bote ng alak bago tuluyang palitan ang benda. Hindi rin niya ito maipatingin sa Doktor dahil baka siya’y mapaghalataan bukod sa wala siyang pinagkakatiwalaan na doktor sa Carmelite kahit pa kay Doctor Floyd.

    “Hugo, bakit ang tagal mo sa banyo?” tanong ni Belle.

    “Naliligo pa ako,” pagsisinungaling niya at minadali na palitan ng bago gasa ang sugat.

    “Be fast, may gusto akong ibigay,” malambing na sinabi ni Belle kaya naman heto at nagmadali ang binata. 

    Panay ang buntong-hininga niya hanggang sa salubungin si Belle. Nabigla si Hugo dahil nakatayo lang pala ang nobya sa labas ng pintuan.

    “Bakit ba ang hilig mong manggulat?”

    “Are you okay? Namumutla ka na naman?”

    “Okay lang ako, ano ba ang sasabihin mo?” tanong ni Hugo.

    Hinawakan naman ni Belle ang kamay ni Hugo pagkatapos ay inabot ang kanyang regalo. Kunot-noo naman ang binata dahil wala siyang ideya.

    “I want to celebrate your birthday, kahit na nagkandaloko-loko ang nangyari noong pasko.”

    Ngumiti naman si Hugo hanggang sa binuksna ang paper bag. “Brief? Seriously?” tawa nang tawa si Hugo at hindi niya alam kung magbubukas ba muli ang sugat sa likuran. “Why is it colorful? I only use white?”

    “Para alam kong akin lang ang ginagamit mo!” Asik ni Belle at niladlad pa sa harapan ni Hugo ang underwear.

    “Alam na alam mo ang sukat ko ha?”

    “I just imagine the size, kapag galit tsaka hi—” biglang tinakpan ni Belle ang bibig dahil sa pagiging straight to the point. Kaya mas lalong umawang ang matamis na ngiti ni Hugo sa ginawa niya.

    “Galit versus inaantok na Mayor?”

    “Bakit alam mo ang mayor ha?!”

    “Hindi naman ako ganoon katanda para hindi maintindihan ang bagets word.”

    Mas lalong namula ang pisngi ni Belle hanggang sa kumandong siya kay Hugo. She slowly left a kiss on his forehead down to his nose. “I love you, Hugo. Alam kong hindi sapat ang regalo ko, hindi ko matumbasan kung paano ka ba nireregaluhan ng ex mo.”

    Biglang kinurot ni Hugo ang pisngi ni Belle. “Dumb… stop comparing. Tsaka maging ina ka lang ng mga anak natin, magandang regalo na iyon. Just bare me a child, walang katumbas iyon.”

    “Talaga?”

    “Tsaka huwag matigas ang ulo mo, pwede ba? Bagong bahay na natin ito. Ayoko nang masira. This is our family house, dito na tayo magsisimula kaya sana  kapag sinabi ni Manang Karing na magtago ka, sumunod ka.”

    “Ayoko na kasi na magtago… pero sige, susunod na ako.”

    Muling humalik si Belle sa labi ni Hugo hanggang sa siya ang kumilos. Napabuga ng mainit na hangin si Hugo dahil anraramdaman niya ang kamay ni Belle na gumapang hanggang sa papasok ng kanyang salawal. He was about to pushed her, pero hinayaan niya si Belle. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman kung masasaktan ba siya sa likuran o masasarapan sa ginagawa ni Belle.

    “She’s no longer innocent…” bulong ni Hugo hanggang sa makita niyang lumuhod si Belle. She licked it, and thrust deep inside her mouth. She wasn’t sure about doing this job. Pero sinubukan niya hanggang sa maramdaman niya ang mainit na palad ni Hugo na sumabunot sa buhok niya.

    “Fuck, Annabelle!”

    “Hmm…” she moaned and continuously stroked his cock upwards.

    Nang magsawa si Belle, tumayo lamang siya at inalis ang damit. And now, he is facing her naked body. Napahawak si Hugo sa puson ni Belle.

    “Nandito ba ang baby natin?” inosenteng tanong ni Hugo.

    Tumango naman si Belle at sumampa sa kanyang binti. She’s the one who commanded him. Umangat lang si Belle at siya mismo ang nag maniobra ng kambyo. She’s dancing on fire, her body was about to explode but he controls it.

    Mas lalong bumalot sa loob ng kwarto ang ungol ni Belle hanggang sa tuluyan siyang sumabunot kay Hugo.

    “Ouch!” reklamo ni Hugo dahil ang isang kamay ni Belle ay tumama sa sugat niya.

    “I’m sorry.”

    “No, it’s okay… please continue, Belle…”

    Ilang sandali lamang ay si Belle ang sumunod kay Hugo, she can’t control herself, binaon niya ang sarili hanggang sa maramdaman ang init ng pagmamahal ni Hugo. 

    Niyakap lamang niya ang nobyo hanggang sa ipinikit ni Belle ang mga mata. Binuhat naman siya ni Hugo upang maihiga ng maayos hanggang sa tumagilid si Hugo upang hindi matamaan ang sugat niya.

    “After this year, papatay ako ulit Belle. Hindi pwedeng hindi kita ipagtanggol at iganti sa mga taong gumawa nu’n sa iyo.”