CHAPTER 80

1.3K 128 30
                                    

CHAPTER 80

HER body is shaking, her lungs wants to give up, even her eyes started to see a blurred background. Panay ang pikit ni Belle habang inaabangan ang kanyang sarili na mamatay na lamang. Paunti-unting lumalabo ang kanyang mata hanggang sa mapansin ang isang anino ng tao na papalapit sa kanya. She wants to resist pero heto at tuluyang nagdilim ang paningin ni Belle.

"Frank... until my last breath... I love you."

"Belle, Belle! Please hold on!" bulalas ni Manong Boyet at pilit na binuhat ang dalaga.

Lapnos ang likuran nito pati na rin sugatan gawa nang pagsabog ng planta. Buong akala ni Manong Boyet na katapusan na ni Belle ngunit heto at na isalba niya pa ito.

Isang malayo at liblib na ospital mula sa probinsya ng Quezon dinala si Belle. Tinago siya ni Manong Boyet upang masuri at maging ligtas ito sa publiko. He even used his savings just to protect Belle from anyone.

Dalawang araw ang recovery ni Belle bago ito tuluyang magising. Kalunos-lunos ang hitsura nito mula sa nasunog niyang balikat, likuran at peklat sa kanyang kamay.

"Belle?" tawag ni Manong Boyet nang makita niyang gumalaw ang kaliwang kamay nito.

She slowly opened her eyes, until she see a blurry vision. Ilang beses ang pagpikit ni Belle hanggang sa paunti-unti itong nagdidilim.

"Belle, this is Manong Boyet. You are safe now."

"I—I can't see you..."

Napatingin si Manong Boyet sa doktor kaya naman kaagad sinuri si Belle.

"I can't see... Bakit ang dilim?!" she cried until she realized. "Bulag na ba ako?" mahina niyang sinabi.

"We need a few test for your eyesight, Ms. Belle. Maiwan ko muna po kayo para magkaroon na ng schedule ang pasyente," paalam ng doktor.

Napailing na lamang si Manong Boyet habang nakatingin kay Belle. Lumuluha pa rin ito habang nakatingin sa kawalan. Madilim pa rin ang piligid at para bang lumalakas ang pandinig ng dalaga.

"Ibabalita ko kay Franklin ang lahat. Sigurado akong matutuwa siya na makita kang buhay."

"No... please... just let him go."

"Why? Magagalit iyon."

"A—ayoko na siyang mahirapan pa. I want to start a new life without him. At ayoko nang maulit pa na mameligro rin ang buhay niya dahil sa akin. Please, I'm begging you. Palabasin mo na lang na patay na ako," utos ni Belle pagkatapos ay kinapa niya ang wedding ring. "Please return this to him, Manong Boyet."

"But if you love him, you should stay."

"Manong, habang hawak ko ang lubid, mas lalong naninikip at sumasakit. I want to let him go. Mamahalin pa niya ako? Bulag na ako, Manong. Toxic waste lahat nang sumabog doon. Do you think may cure pa ito? Wala na, pabigat na naman ako sa kanya. Manghihingi na naman ako ng tulong. Hanggang kailan ako aasa? Habangbuhay ba nakasandal ako sa kanya? Manong, I am completely wrecked! Gusto ko na munang bumangon mula sa sarili kong mga paa. Pakiusap, nagmamakaawa ako."

Kitang-kita ni Manong Boyet ang pamumula nang mga mata ni Belle hanggang sa dumating ang doktor. They urgently asked for eye sight check up hanggang sa malaman na pwede pa rin siyang makakita at mag undergo sa isang corneal transplant.

Tumanggi si Belle dahil alam niyang wala naman siyang pera para ipagamot ang sarili.

"Belle, you need this."

"Keep me blind. I don't wanna see the world. Nakakakita man ako o hindi, ganoon pa rin. Madilim at parang ayaw ko na rin buksan ang mga mata ko. Hayaan mo na lang ako Manong Boyet."

EL HOMBRE MAFIA: Franklin HugoDonde viven las historias. Descúbrelo ahora