EL HOMBRE MAFIA: Franklin Hugo

CHAPTER 10

CHAPTER 10

ISANG malakas na sigaw ang nagpagising sa payapang pagtulog ni Belle.  Dagundong ng balde sa labas pati ang mga yero na kumakalampag ay hindi rin nagpaawat.

“What the hell?!” Bulalas ni Belle at napabalikwas nang makita na ang mataas na sikat ng araw. Kaagad niyang kinuha ang relo at doon nakita na siya’y kailangan ng pumasok sa paaralan.

“Jaica! Jacia!” Malakas na sigaw ni Belle at hinatak sa sampayan ang kanyang damit. Nag-igib ng tubig si Belle upang makaligo na kaagad.

“Pambihira, hindi man lang ako ginising!” Reklamo niya habang nagbubuhos ng tubig na nanggagaling sa drum.

Nagmadali si Belle na isuot ang pantalon at t-shirt pagkatapos ay dinampot ang kanyang bag.

Basta na lamang kumaripas sa pagtakbo si Belle  at hindi inalintala ang init ng araw. Bitbit niya ang tungkod na payong pero hindi niya ito magamit. Panay ang mabilis na paglalakad ni Belle hanggang sa maabutan siya ng matinding trapiko sa kalsada. Walang masakyan na public utility vehicle ang dalaga dahil lahat ng mga ito ay punuan. Hindi rin naman siya makasakay ng taxi dahil kulang naman ang kanyang pamasahe. 

Belle chose to run at para bang nakikipag patintero sa kalsada hanggang sa.

“Ano ba iyan!” Bulalas niya at nasagi ang braso niya ng isang itim na van. “Mag-ingat nga kayong magmaneho!” 

Hindi napigilan ni Belle ang labis na pagkagalit at hinampas niya ang tungkod na payong sa sasakyan. 

“Bwisit napaka kamote driver!” 

Nagpatuloy sa pagtakbo ang dalaga hanggang sa makarating siya sa loob ng eskwelahan.

Patuloy pa rin pinagtitinginan si Belle dahil dalawang buwan na mula ng pumasok siya sa paaralan na ito, wala pa rin siyang uniporme. Tinuloy ni Belle ang pagiging fourth year high school kahit tumapak na siya  ng eighteen.  Hindi rin naman niya ikinakahiya na  siya ang pinakamatanda sa klase, siya rin ang may mababang grado.

“Hay naku Belle. First subject late ka. Mababa na nga ang grades mo, late ka pa. Paano pa kita hahatakin para makagraduate ha?” Pamamahiya ng class adviser nila

“Pasensya na, Ms. Guzman.”

“Kailan ka ba magkaka-uniporme ha? Hindi ba’t noong third year ka, may sinusuot ka? Hindi ka rin naman transfer diba?”

“Luma na po kasi ang uniform ko. Bigay lang iyon ng mga grumaduate.”

“By next week dapat naka uniform ka na. Dahil hindi ko papayagan na papasok ka pang naka civilian sa advisory ko.”

“Copy, Ma’am Guzman.”

Tahimik na umupo si Belle sa likuran niyang puwesto. Ang ibang kaklase niya’y tinatawanan siya dahil paulit-ulit na lang din ang suot niya.

Malaki ang ipinagbago ni Belle pagkatapos ng ilang taon. Belle is turning nineteen this year. Legal na legal na ang edad niya kumpara noon na pinipeke niya ang edad para makapagtrabaho kasama si Jaica. 

Mula sa payat na pangangatawan noon, ngayon na humubog ang ganda ng katawan ng dalaga. Sa kanilang dalawa ni Jaica, si Belle lamang ang may pangarap. Kung si Belle ay inaayos ang landas ng buhay, si Jaica na napariwara ang buhay. Hindi nito tinuloy ang pag-aaral at nanatiling trabahante sa bar ni Donya. Hirap man si Belle sa pagbabayad ng tuition fee pinipilit pa rin niyang makapagtapos kahit high school laman kung kakayanin.

Malaki rin ang pinagbago ng kanyang ugali kumpara noon. Belle became reckless, risk taker, tackles, social climber and materialistic. Umarte rin siya kaya wala talaga siyang nakakasundo sa loob ng silid aralan. Lagi siyang nakikipag kompetensya sa mga kaklaseng mayayaman.