Gözlerim. Gözlerimi sanki oymuşlar gibiydi. Acısı bileğimde ki acıdan bile fazlaydı. Sanki kalbim gözlerimde atıyor gibi hissediyordum.
"Jessica?" diyen tanımadığım bir ses duydum. Doktor olduğunu tahmin ettiğim adama uyanık olduğumu belli etmek için elimi oynattım.
"Bilinci hala kapalı." dedi doktor.
Hey gerizekalı! Elimi oynattım? Sence bilinci kapalı olan biri elini oynatabilir mi?
"Ailesini daha fazla oyalamıyorum Bay Thompson. Onları içeri almak zorundayım. Bay Malik çıldırmak üzere."
Senin Bay Malik'ini.... Neyse. Ben bişey demiyorum.(Kız kendi kendine trip attı arkdşlr.s.s.s)
"Tamam artık özel odaya alabiliriz,yoğun bakımlık bir durumu kalmadı. Ailesine haber verebilirsiniz." demesiyle hemşirenin topuklularının sesini duydum.
Doktor gerekli ayarlamaları yaptığı sırada 2 3 kişi gelip beni kaldırıp sedyeye taşıdılar. Hava akımıyla havalanan saçlarım sayesinde ve annemin telaşlı sesiyle dışarda olduğumuzu anladım.
"Özel odaya alıyoruz biraz sonra girip görebilirsiniz." dedi doktor. Onayladıkları anda hemen harekete geçtik. Gözlerimi açmaya öyle çalışıyordum ki sonunda hafif aralamayı başarmıştım.
"Jessica iyi misin?" dedi doktor üstüme eğilerek.
"Galiba." dedim çatlak sesimle. Kısık çıkmıştı bu yüzden doktor zar zor duydu.
Yüzüne saçma bir gülümseme yerleştirdi ve odaya girdik. Hemşireler yine yatağa yerleştirdiler. Serumu hallettikten sonra bileklerimdeki pansumanı yenilediler ve gülümseyip odadan çıktılar.
"Ailen gelmeden önce seninle konuşmamın bir sakıncası olur mu?" dediğinde kafamı iki yana salladım.
Memnun olmuş bir ifadeyle yanımda duran sandalyeye oturdu.
"Neden böyle bir şey yaptın Jessica?"
"Üstümde ki ağırlık çok fazla. Kaldırabileceğimden daha fazlası. Ölüp kurtulmak istedim ama onu bile başaramadım."
"Ölmek her zaman kurtulmak değildir Jessica. Bazen en büyük hatalar da sandığın şeyin doğru olduğunu düşündüğün içindir ve güven bana kaçmak hiç iyi bir çözüm değil." durdu ve gözlerimin içine baktı.
"Gözlerinden görebiliyorum. Sen savaşçı bir kızsın. Her türlü engeli yenebilirsin. Herkes yener. Zayıf insan yok. Sadece kaçmayı seçen var ve kaçmak doğru değil."
Bana sıcacık bir gülümseme attıktan sonra elime hafifçe vurup kalktı.
O odadan çıktığı anda Zayn girdi.
"Jess iyi misin?" dedi yanıma atlarken.
"Iyiyim." dedim kısık sesle.
Yüzüne bakmadan konuşuyordum. Belki anlar da yanımdan gider ama o yanımda durmaya devam ediyordu.
"Neden yaptın Jess? Neden?" dedi ağlamaklı bir sesle.
"Sizden kurtulmak istediğim için olabilir mi?" dedim ukala bir tavırla.
Gözlerini kapadı ve derin bir nefes aldı.
"Benden kurtulmak istiyorsan,burdan siktirip giderim,ya da sen başka bir yerlere gidersin. Karşına bir daha çıkmam ama ölmek? Nasıl bu kadar bencil olabiliyorsun? Seni seven insanlar..." derken lafını kesecek oldum ama engelledi.
"Sen seni sevmediğimizi düşünüyorsun ama seviyoruz Jess. Ve bazı şeyler sadece seni korumak için yapıldı. Düşün cenazende ki insanları. Arkadaşlarını düşün. Marge'ı düşün. Senden başka arkadaşı olmadığını sen söylemiştin. Onu bırakıp gitsen,ne hissederdi sence?" dedi.
Gözleri gözlerime dikilmiş,beni dipsiz bir kuyuya çekiyordu.
"Bilmiyorum." dedim azalan sesle.
"Biliyorsun. Nasıl bir hale geleceğini biliyorsun. İşte bu yüzden bencil olmayıp başkalarını düşün. Sen bazı şeyleri kaybetmiş olabilirsin ama etrafındaki insanlar seni kaybetmediler. Her zaman burdalar." dedi.
Tam o sırada odanın kapısı açıldı ve annem başta olmak üzere en yakın 5 arkadaşım odaya girdi.
"Bir gerizekalı kendine bir şey yapmış diye duyduk." dedi Dexter.
"Ve bizde ona bunu ödetmeye geldik." diye tamamladı ikizi Derek. Hepsi gülerek ve yarı ağlayarak geldiler ve bana sarıldılar.
Azarladılar,güldürdüler bazen de hep birlikte ağladık.
Ama o an anladım ki,sadece arkadaşlarıma ihtiyacım var. Çünkü biliyorum ki arkadaşlarım,bana Tanrı tarafından sonradan yollanan kardeşlerim...
Bu bölüm baya arkadaşlık üzerine kurulu oldu arkdşlr .s.s. :D Neyse okuduğunuz için teşekkürler ve hatırlatmak isterim ki hikayeyi çoğunlukla telefondan yazıyorum,her gün sınavlarım var ve onlara çalışmaktan vaktim sadece geceye kalıyor. Erken kalktığım için hızlı yazmaya çalışıyorum o zamanda kısa oluyor. Bir de her gün yazıyorum. Bu yüzden lütfen kısa olmuş gibi şeyler söylemeyin. Tek istediğim azıcık anlayış,öpücükleeeer :*
