BÖLÜM SAYISINA FOR İSTİYOR VE İYİ OKUMALAR DİLİYORUUM :D
Martin'in elinden kalemi alarak soruyu cevapladım.
"Heeeey!" Diye bağırınca kıkırdayarak kaçtım. Ama o hemen yakalayarak gıdıklamaya başladı.
"Martin lütfeeen!" Diye seslendim ama aldırmadı. O beni gıdıklarken bir anda aklıma Zayn geldi. Onunla da buna benzer bir an yaşamıştık.
Gülmemin kesildiğini anlayan Martin durdu.
"Jess iyi misin?" Dedi üstümden kalkarken.
"İyiyim." Dedim ve uzattığı elini tutarak kalktım. Sormadı sadece uzun uzun suratıma bakarak bekledi.
"Anlatmasam?" Dediğimde kafasını salladı. Hafifçe gülerek omzuna dokundum. Sonra da odadan çıktık. O kendi evine gidince çalışırken yediğimiz şeyleri temizledim. Tam oturup dinlenmeyi planlıyordum ki kapı çaldı.
"Kim o?" Diyerek gittim. Kapıyı açtığım da Zayn ile burun buruna geldim.
"Ne işin var burda?" Dedim şok olmuş halde.
"Konuşmak için geldim." Dediğinde gözlerimi devirerek kapıyı kapamaya çalıştım. Ama o ayağını koyarak beni engelledi.
"Jess yapma." Dedi ve kapıyı ittirip içeri girdi. Salona rahat rahat geçti ve oturdu.
"Kendi evin gibi kullan." Diyerek laf atsam da umursamadan bana bakmaya devam etti.
"Beni daha ne kadar süre geçiştirmeyi devam ettireceksin?" Dediğinde kaşlarımı kaldırdım.
"Seni geçiştirmedim. Sana açık ve net bir şekilde seni görmek istemediğimi söyledim." Dedim.
"Benden vazgeçmek bu kadar mı kolay?" Dediğinde kahkaha attım.
"Bunu beni barın bir köşesinde aldatan şerefsizin teki mi söylüyor? Lütfen Zayn, güldürme." Diyerek ellerimi havaya kaldırdım. Bana yine değişik bir şekilde bakmaya başladı.
"Bana öyle bakma." Dediğimde şaşırdı.
"Sana nasıl bakıyorum?" Dediğinde yüzünü işaret ettim.
"Böyle. Sanki suçların hepsi benimmiş gibi bakıyorsun." Dedim bağırarak.
"Böyle bir şey demedim." Dedi anında.
"Diyemezsin zaten! Şimdi sadece eviöden siktir olup gider misin?" Dediğimde oturduğu yerinden kalktı.
"Hala bir umudumuzun olduğunu düşünerek gelmiştim. Ama sen beni kalbinden de zihninden de silmişsin. Artık bende siliyorum." Dedi ve hızla evden çıktı.
Uzun süre arkasından bakakaldım. Hareket edecek,konuşacak halim kalmamıştı. Benden vazgeçtiğini söylemişti. Artık ikimize karşı hiç umudunun kalmadığını söylemişti. Artık Jessica ve Zayn diye birileri kalmamışto. Zayn kendi elleriyle uçurumdan aşağı atmıştı...
4 Ay Sonra~
Aynada son kez kendime baktıktan sonra çantamı da alıp evden çıktım. Martin kapıda takım elbisesiyle beni bekliyordı.
"Merhaba güzellik. Tanışıyor muyuz?" Dediğinde kıkırdadım. Sonrada uzattığı koluna girerek arabasına yürüdüm.
"Bu akşam dışarı çıkmamızın nedeni ne?" dedim arabaya binerken. Kendi koltuğuna geçerken cevap verdi.
"Sadece bir kutlama. Ama seni de götürmek istedim. Arkadaşlarıma ne kadar iyi bir kız arkadaş bulduğumu göstermek için." dediğinde kafamı geriye atarak güldüm.
