BigBang vs BTS

GD & RapMon pt3

Ο G-Dragon χαμήλωσε το βλέμμα του και παρατήρησε το χαρτί. Μόλις διάβασε τι έλεγε, γέλασε. Το χαρτί αυτό, στην ουσία, ήταν ένα διαφημιστικό για το ερχόμενο φεστιβάλ του καλοκαιριού.

- Πιστεύεις πως μπορείς να με νικήσεις; Νομίζω ξέχασες ποιος σου έμαθε όλα όσα ξέρεις.

του είπε και τον κάρφωσε στα μάτια, μα ο Namjoon συνέχισε απτόητος.

- Το ήμισυ του παντός είναι να ξεπερνάει ο μαθητής τον δάσκαλό του.

του απάντησε με ένα χαμόγελο ικανοποίησης.

Ο GD είχε τεράστια εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Ο,τι και αν έκανε ο αντίπαλός του, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεπεράσει την ομάδα του. Ήταν ένας την ώρα που οι BigBang ήταν πέντε και είχαν την υποστήριξη από ένα ολόκληρο σχολείο.

- Ας παίξουμε Namjoon, αλλά σε αυτό το παιχνίδι εγώ βάζω τους κανόνες.

του είπε παίρνοντας στα χέρια του το διαφημιστικό.

- Κανένα πρόβλημα.

του είπε ο Namjoon και ο GD τον κοίταξε και χαμογέλασε με ειρωνεία, καθώς αυτός και η συμμορία του έβγαιναν από την τάξη.

Άρχισε να γίνετε ένας πανικός από την πλευρά των παιδιών που παρακολούθησαν την όλη σκηνή και συνέχεια ακουγόντουσαν φράσεις του στιλ: "Μα τι κάνει ο Namjoon sambe;", "Έχει τρελαθεί εντελώς;", "Θα τον ξεσκίσει ο G-Dragon".

- Jimin, μάζεψε τους άλλους και στο διάλειμμα του μεσημεριανού ελάτε στην αίθουσα χορού.

γύρισε και είπε ο Namjoon στον Jimin κάνοντας όσα παιδιά είχαν μείνει μέσα στην τάξη του Γ3, να τους κοιτάξουν περίεργα.

- Έγινε hyung.

του απάντησε και μαζί με την Έλλη, τον Yoongi και την Raesoup, έφυγαν.

Στο διάδρομο, η Έλλη ήθελε να ρωτήσει πολλά πράγματα, γιατί είχε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, αλλά δεν είχε ακόμα αυτή την άνεση με τα παιδιά.

Όταν μπήκαν στην τάξη τους και κάθισαν στις θέσης, παρατήρησε πως ο Seungri δεν ήταν στο θρανίο του. Ακόμα και όταν χτύπησε το κουδούνι, αυτός δεν είχε μπει στην αίθουσα διδασκαλίας.

Οι ώρες πέρασαν πολύ γρήγορα και το τέταρτο διάλειμμα (του μεσημεριανού) έφτασε προτού καλά καλά το καταλάβουν. Ο Jimin έφυγε βιαστικά, καθώς η Raesoup έμπαινε μέσα.

- Πάμε καμιά βόλτα πριν το μεσημεριανό;

ρώτησε την Έλλη καθώς προχωρούσε προς το θρανίο της.