BigBang vs BTS

Valentine's Day pt1

Ο Seungri με νευρικές κινήσεις, προσπάθησε να δέσει τη γραβάτα της στολής του. Δεν είχε καλοκοιμηθεί όλο το βράδυ. Έψαχνε τον σωστό τρόπο για να πει ό,τι είχε να πει στην Έλλη.

- Πάση θυσία πρέπει να το κάνω σήμερα. 

συλλογήστηκε καθώς πετούσε ένα κενό τετράδιο στη τσάντα του.

Και ήταν αλήθεια, έπρεπε να της πει πως νιώθει, όσο κλισέ και αν ήταν η επιλογή της ημέρας που θα το έκανε. 14 Φεβρουαρίου, η ημέρα των ερωτευμένων. 

Ήταν από τους πρώτους που μπήκε μέσα στην τάξη, οπότε κάθισε στη θέση του και έβαλε τα ακουστικά δυναμώνοντας την ένταση της μουσικής. 

Δεν πρόλαβαν να περάσουν λίγα λεπτά και είδε να τον πλησιάζει μια νεαρή μαθήτρια. Φαινόταν μικρότερη από εκείνον. Ήταν πολύ όμορφη, κοντούλα με κατάμαυρα μακρυά μαλλιά και ολόισια μύτη. Του χαμογέλασε γλυκά και στάθηκε μπροστά στο θρανίο του. 

- Αυτό είναι για εσένα Seungri sambe. Το έφτιαξα μόνη μου οπότε σε παρακαλώ δέξου το. 

του είπε με την ψιλή της φωνή και τοποθέτησε ένα μικρό κουτάκι πάνω στην ξύλινη επιφάνεια του τραπεζιού. Πριν προλάβει να το αρνηθεί, η μαθήτρια της οποίας ο ίδιος αγνοούσε μέχρι και την ύπαρξή της, είχε φύγει από την τάξη. 

Μερικά παιδιά από τα διπλανά θρανία είχαν γυρίσει και τον κοιτούσαν σιγομουρμουρίζοντας κάτι. Δεν έδωσε παραπάνω σημασία και συνέχισε απλώς να ακούει τη μουσική του, παραμερίζοντας κάτω από το θρανίο του το ασήμαντο κουτάκι. Θα το πετούσε όταν σηκωνόταν από τη καρέκλα του.

Σύντομα μπήκε μέσα στην τάξη ο Jimin, ο οποίος του έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα όπως συνήθιζε να κάνει το τελευταίο διάστημα. Ούτε και σε αυτόν έδωσε σημασία. Λίγο αργότερα έφτασε ο Taehyung και πίσω του η Έλλη. Εκείνη διασταύρωσε το βλέμμα της με το δικό του και του χαμογέλασε αχνά. Μια τέτοια κίνηση ήταν αρκετή για να κάνει την καρδιά του να χτυπήσει λίγο πιο γρήγορα από το φυσιολογικό. Πρώτη φορά του χαμογελούσε τόσο ξεκάθαρα.

- Ω Θεέ μου! Εδώ γίνεται χαμός.

αναφώνησε ο Taehyung μη μπορώντας να δει το θρανίο του, που ήταν στην κυριολεξία καλυμμένο από κάθε είδους γλυκά, χειροποίητα και μη.

Σε παρόμοια μοίρα ασφαλώς βρισκόταν και αυτό του Jimin. Αν δεν τα μετρούσαν δύσκολα θα μπορούσε να καταλάβει κανείς ποιος είχε τα περισσότερα. 

- Έπρεπε να το περιμένεις κάτι τέτοιο φίλε μου. Τι σε ξαφνιάζει;

- Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα τόσα πολλά γλυκά. Ακόμα και τη μέρα που ήρθα λιγότερα μου έφτιαξαν.