BigBang vs BTS

*Raesoup*

Τα ήδη μικρά μάτια της Raesoup έγιναν κουμπιά καθώς τον κοιτούσε μισοκλείνοντάς τα, εκνευρισμένη. 

- Γιατί κουβαλάς τόσα πολλά πράγματα μόνη σου αν δεν μπορείς; Καλύτερα να ζητούσες βοήθεια ή να έκανες δυο φορές την διαδρομή για να τα πας όλα.

Κοντοστάθηκε για ένα λεπτό. Σκέφτηκε να μην του απαντήσει και απλά να προχωρήσει μπροστά αγνοώντας τον. Τελικά δεν τα κατάφερε. 

- Οι συμβουλές σου είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι.

Ο GD γέλασε με την απάντησή της και με την έκφραση που είχε πάρει καθώς του μιλούσε. Φαινόταν πως η παρουσία του και μόνo την εκνεύριζε και αυτό τον έκανε να διασκεδάζει πολύ. Ελάχιστα ή μάλλον μηδαμινά ήταν τα κορίτσια που τον αντιπαθούσαν. Τα περισσότερα τον υπάκουαν πιστά, έτρεχαν πίσω του την περισσότερη ώρα, του έφτιαχναν νόστιμα φαγητά στο μάθημα της οικιακής οικονομίας, του έστελναν γράμματα, σοκολάτες και τα λοιπά. Με λίγα λόγια του συμπεριφέρονταν λες και ήταν εθνικός θησαυρός. Πράγμα που "του άξιζε", όπως έλεγε εκείνος κάθε φορά που τα μέλη του γκρουπ του τον πείραζαν. 

Όλη αυτή η αύρα που δημιουργήθηκε ξαφνικά στην ατμόσφαιρα, τον έκανε να ξεχάσει ότι έγινε νωρίτερα και αποφάσισε να διασκεδάσει λίγο.

- Λοιπόν, για δες, φαίνεται πως έχεις δίκιο.

Η Raesoup τον κοιτούσε ύποπτα τώρα και χωρίς να θέλει να του δώσει παραπάνω σημασία ή θάρρος, πήγε να προχωρήσει. Εξάλλου ήδη έκανε μια φορά το λάθος να του μιλήσει. Φυσικά δεν τα κατάφερε αφού το στενό, πέτρινο δρομάκι, ήταν κλεισμένο και αυτά που κουβαλούσε αρκετά ογκώδη και βαριά για να μπορέσει να ελιχθεί από τη πλευρά του γκαζόν.

- Κάνε στην άκρη και άφησέ με να περάσω. 

του έκανε κοφτά και εκείνος χαμογέλασε. 

- Τις συμβουλές μου δεν τις χρειάζεσαι σίγουρα, αλλά καταπώς φαίνεται η βοήθεια μου είναι αναγκαία εδώ.

Την πλησίασε σιγά σιγά, έτσι ώστε τα πρόσωπά τους να απέχουν μερικές πιθαμές. Η Raesoup έκανε προς τα πίσω και τον αγριοκοίταξε. Την ίδια στιγμή, της άρπαξε τα περισσότερα πράγματα και ξεκίνησε να προχωράει μπροστά αφήνοντάς την πίσω κόκαλο να τον κοιτά. 

- Ya! 

του φώναξε και εκείνος, λες και δεν την είχε ακούσει, γύρισε ελαφρώς προς τα πίσω το κεφάλι του και της έκανε:

- Στην αίθουσα ζωγραφικής σωστά; Προχώρα πιο γρήγορα, είσαι πολύ αργή ακόμα και χωρίς να κουβαλάς τόσα πολλά πράγματα. 

- Σταμάτα εκεί που είσαι!

του ξαναφώναξε και έτρεξε προς το μέρος του κρατώντας μόνο τα πινέλα και τις μπογιές. 

- Τι δεν πάμε εκεί; Θες να στα μεταφέρω κάπου αλλού; Σε ποια αίθουσα; Μήπως θες να στήσεις το καβαλέτο σου έξω; 

Η Raesoup στάθηκε μπροστά του και του τράβηξε τα πράγματά της από τα χέρια του, ενώ εκείνος, απρόθυμα την άφησε να τα πάρει και πάλι. 

Μόλις κατάφερε να τα φορτώσει και πάλι στα χέρια της, έτσι ώστε να μην έχει φόβο να της πέσουν από καμία μεριά, γύρισε προς το μέρος του το κεφάλι της. Με αρκετά ανεβασμένη την ένταση της φωνής της του απάντησε.

- Δεν μπορείς να καταλάβεις πως δεν χρειάζομαι τη βοήθειά σου;

- Aish! Για δες αυτή τη κοπέλα. Πήγα να τη βοηθήσω και αυτή συμπεριφέρεται έτσι. Δεν μου άφησε καν περιθώρια να της αποδείξω πως είμαι καλός και απλά συνεχίζει να με μισεί. Τι να κάνω;

σιγομουρμούρισε εκείνος, δήθεν απογοητευμένος, χωρίς να έχουν οπτική επαφή. 

- Δεν θέλω τίποτα ειδικά από εσένα. 

- Είναι υπερβολικά πολύ βαριά αυτά για ένα κορίτσι ξέρεις. Αν νομίζεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις μέχρι εκεί και μετά να μην έχεις χέρια τότ-

- Προτιμώ να μην έχω χέρια μετά παρά να ζητήσω τη βοήθειά σου. Τώρα κάνε στην άκρη και άσε με να περάσω. 

Ο GD κοντοστάθηκε και έβαλε τα χέρια στις τσέπες του. Αμέσως μετά έσκυψε προς το μέρος της και τη ρώτησε σιγανά:

- Και τι θα γίνει αν δεν το κάνω; 

- Θα ήταν καλύτερα να το κάνεις όσο σου το ζητάει εκείνη ευγενικά.

ακούστηκε μια αντρική φωνή πίσω του.

Ο GD έκλεισε τα μάτια χαμογελώντας ειρωνικά και σηκώθηκε αργά, πριν γυρίσει να τον κοιτάξει.