BİR GÖNÜL 'E AŞK GiRINCE(TAMAMLADI)

Taş Gibi

Mutfağa geçtiğinde, yiyecek bir şeyler aradı. Evde yemek yoktu. tabi uzun zamandır kullanılmadığı içinde malzeme de yoktu. Bu eve bir alışveriş şattı. Berfin okulda olduğu için alışverişe tek başına çıkması gerekiyordu.

Dışarı çıktı alışveriş yapmak için farkında değildi ama Selim'in adamı da onu takip ediyordu .

"Ağam, dışarı çıktı. Şimdi de bir markete girdi, gayet sakin görülüyor ağam. Beni de görmedi. Adam her dakikasını Selim 'e telefonla anlatıyordu.

Selim bu kıza hemen güvenmemesi gerektiğini düşünmüştü. Kızın kaçabilme ihtimali canını sıkıyordu hep.

Yarım saat sonra Gül marketten paketlerle çıkıyordu.

Yusuf, ağasını bilgilendirmeye devam ediyordu. Ağam dışarı çıktı. Gül arabaya doğru geliyordu. Yusuf şaşkınca baka kaldı yakalanmıştı bunu görebiliyordu. Şey, ağam galiba buraya geliyor.

"Hani farketmemişti" diye bağırdı Selim.

Yusuf ise çaresiz, "Yaklaşıyor ağam ne yapim" diyebilmişti.

"Hiçbir şey, kapatıyorum. Bir işi de becer be Yusuf. Sonra konuşuruz" diyerek telefonu kapattı. Yakalanmıştı bu hiç iyi olmamıştı şimdi.

Gül arabanın yanına geldi. Hızlıca aranın kapısını açmıştı. "Ne bakıyorsun öyle, arabadan inde ,aldıklarımı taşımama yardımcı olsana.

Yusuf mahçup bir şekilde arabadan iniyor bir yandan da açıklama yapmaya çalışıyordu. "Şey hanımın, ben şey için burdaydımda" diyerek market arabasının içindeki eşyaları almaya çalışıyordu.

"Açıklama yapacağına yardım et bana, akşam oluyor hadi" dedi Gül emreder bir vaziyette oysa o kendi yapabileceği işlerde asla kimseye emretmez kimseyi kendi çıkarı için kullanmazdı ama bu adam Selim'in adamıydı Selim den bu takip edilmenin acısını çıkaramayacağından onun adamını kullanmak en iyisi diye düşündü.

Akşam güzel bir yemek hazırladı onlara sofrayı bile Selim ile Berfin gelmeden hazırlamıştı iki kardeş eve geldiklerinde gördükleri manzara karşısında şaşırmıştı. Berfin arkadaşını tanıyamıyordu daha eve yeni gelmişti şimdiden evi benimsemişti bu tanıdığı kız olamazdı. Sanki halinden memnunmuş gibi duruyordu.

Evet mutluydu kimse onun mutluluğunun sebebini bilemiyordu. Gül dedesiyle konuşmuştu bunu babannesi dahil hiç kimseye söylememişti Kemal bey tek torunun yalnız bırakmayı hiç düşünmüyordu . Herşeyi ayarlamıştı mezun olduğu zamandan sonra buralardan kaçıp gidecekti gitmeden öncede mezun olmak istiyordu sadece bu duruma iki ay katlanmak zorundaydı o kadar. O zamana kadarda halinden memnunmuş gibi görünecekti istemediği bu hayatı kabullenmiş gibi davranacaktı. Onu bir ceylan gibi avlamışlardı ve yarası iyileşir iyileşmeş kaçıp gidecekti buralardan.

Sabah okula gidiyor hatta Berfin'le bile iyi geçiniyordu. Bir hafta boyunca hiç bir şeyden şikayet etmedi ve başına onca şey gelmemiş gibi İstanbul da ki eski hayatını yeniden yaşıyordu. Dedesi hastahaneden çıkmıştı .

Pınar Berfin ile Gül ün aralarındaki soğukluğun sebebini bir türlü anlayamıyordu. ikisi de birden ortadan kaybolmuş yine birden ortaya çıkmışlardı üstelik eskisi gibi de değillerdi.

Gül biraz konuşabilir miyiz bunu Gökhan diyordu.

Bir haftadır onunla konuşmak için fırsat gözlüyordu o kızı seviyordu okula ilk geldiği gün tanışmışlardı onunla ilk önce arkadaş olmuşlar zamanla da sevgili olmuşlardı ama bu sevgililik durumu ikisine de iyi gelmemişti .