BİR GÖNÜL 'E AŞK GiRINCE(TAMAMLADI)

Gayrı ne çare...

"Dur gitmeyesen!" demişti Kamber ağa. "sana söylemem gereken şeyler vardır. Ne olur bir kere dinle beni. Sonra ne istiyorsan onu yaparsın." Demişti.

Gül, sıkkın bir şekilde nefes aldı. Kamber ağa ne diyebilirdi ki? Üstelik onun buraya gelmeye hakkı yoktu. Suçluydu o belki de birçok şeyin nedeni oydu. Annesi ile Baran amcanın arasına girmişti. Üstelik sırf annesine benziyor diye de istememişti kendisini. Üstelik kurşunlar yağdırmıştı üstüne. Böyle bir adamla ne konuşabilirdi ki? Ama madem buraya kadar gelmişti. Maksadını öğrenmek için aniden yönünü Kamber ağaya çevirdi ve hızlıca ona doğru yürümeye başladı. Kamber ağanın tam karşısına dikilmişti. "Ne söyleyeceksen söyle hemen Kamber ağa. İşim var, oğlumu uyutmam gerek" diyerek kucağındaki oğlunu işaret etmişti. Çünkü biliyordu ki Kamber ağa Barış'tan hiç haz etmiyordu. Tıpkı kendisinden haz etmediği gibi.

Kamber ağa Gül'ün maksadını anlamıştı. Gül'ün kucağındaki torununa baktı bir an. Baktığı ama görmek istemediği torununu inceledi bir süre.

"Evet Kamber ağa seni dinliyorum" demişti sert bir şekilde.

Kamber ağa bakışlarını Barış'dan Gül'e çevirmişti. "önce bir oturak" demişti.

Maho ağa torunu ile Kamber ağayı inceledi bir süre. Bunların arasında bir şeyler vardı bundan emindi. Bir ara Gül'ü vuran kişinin Kamber ağa olabileceğini bile düşünmüştü. Onların yanında olmaması gerektiğini hissetmişti. " kızım, sen aslan torunumu bana veresin hele. Sabahtan beridir görmemişem biz dede torun hasret giderek biraz" diyerek Gül'ün kucağındaki Barış'ı almış ve uzaklaşmıştı.

Gül, dedesinin anlayışından dolayı hafifçe gülümsemişti. Karşısındaki adam dedesinin yarısı kadar ne baba olabilmişti ne de ağa. Maho ağadan öğrenmesi gereken çok şey vardı. Hiçbir şey demeden oturdu Kamber ağanın karşısına ve Kamber ağayı dinlemeye koyulmuştu.

Kamber ağa sıkıntılı bir şekilde bir nefes almıştı. Buraya gelene kadar çok düşünmüştü. Neredeyse bir haftadır kendisiyle mücadele ediyordu. konak haftalardır onu bunaltıyordu zaten. Ama son bir haftadır iyice çekilmez olmuştu. Hele ki oğlunun kendisine olan davranışları onu yok sayması katlanılmaz bir hal almıştı. Kendi bencilliğinin bedelini oğluna yıkmıştı. Onun hayatını paramparça etmişti. Ondan ailesini alacaktı az daha. Bir kez daha alamıştı, oğlu Gül var iken vardı. O yokken oğluda yok oluyordu. Üstelik karşısındaki kıza karşı nekadar özür biriktirmişti. Pişmandı Kamber! Bütün yaptıklarından çok pişmandı. Üstelik lafa nasıl başlayacağını bilmiyordu bile. Ama bazı şeyleri düzeltmesi gerekiyordu. "Özür dilerim!" dedi bir anda ve Gül'e baktı. Ne tepki vereceğini merak ediyordu.

Gül, Kamber ağanın özür dilerim demesiyle yerde olan bakışlarını Kamber ağaya çevirmişti. Doğru mu duymuştu o? Duyduğunun doğru olup olmadığını anlamak için dikkatlice baktı Kamber ağaya. Kamber ağa sözünü tekrarlamış tekrar özür dilerim demişti. Gül sadece acı acı gülümsemeyle yetindi. Tek bir özürle o kadar şey hallolabilir miydi ki? Olmazdı bu kadar kolay olamazdı.

Daha sonrasında Kamber ağa anlattı Gül dinledi. Kamber ağa geçmişe dair yaşananlara dair her şeyi itiraf etti Gül'e. Hatta annesine olan aşkını bile itiraf etmişti. Gül, Kamber ağayı şaşkınlık ve merak içinde dinledi. Kamber ağa Gül'e karşı ilk defa bu kadar dürüst davranıyordu sanki. Gerçekten çok ama çok pişman bir adam vardı karşısında. Ama yapamıyordu işte bütün olup bitenleri bir kalemde silip atamıyor ne Kamber ağayı ne de o adamı affedemiyordu. Sahi o nerdeydi ki? her gün gelirdi oysa. Ama bugün onu hiç görmemişti, onu görmediği zaman özlüyor muydu sanki? Aniden gelen düşüncelerden uzaklaşmak için bakışlarını Kamber ağaya çevirdi. Kamber ağa Gül'den bir tepki bekliyor en azından özrünün karşılığının olup olmadığını öğrenmek istiyordu. Gül uzun uzun düşündü sadece " zaman Kamber ağa zaman" demişti. "öyle bir özürle bitmiyor her şey. Seni önce Baran amca affetmeli, annem affetmeli, oğlum affetmeli ki benim affıma sıra gelsin. Çok fazla özür biriktirdin Kamber ağa çok fazla. Önce onlardan af dile onlar seni affederse kim bilir belki ben de affedebilirim" diyerek hızlıca kalkıp terk etmişti Kamber ağanın yanını.