Gül şaşkın bir şekilde kalmıştı. " Neler saçmalıyorsun. Sen delirmiş olmalısın. Ne dediğinin farkında mısın? Ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu senin? Hayır olmaz olamaz. İstemediğim şeye zorlayamazsın beni .Selim olamaz bu" diyerek ayakları farkında olmadan geri geri gidiyordu.
Selim ise aynı kararlı adımlarla ona doğru ilerliyordu.
" Hayır delirmedim gayet de ciddiyim. Sen benden kaçtın, benim karım olma gerçeğini kabullenemedin. Belki de başta böyle davransaydım kaçmaya cesaret edemezdin. Senin en büyük cezan sevmediğin bir adamın karısı olmak. Söylesene senin için ölümden daha beter bir durum değil mi bu durum?"
"Senin gözünü nefret bürümüş Selim seninle anlaşamıyorum. Sen benim tanıdığım adam olamazsın? Asla olmaz, buna asla izin vermem. Ben istemediğim sürece bana dokunamazsın anlaşıldı mı dokunamazsın" diyerek haykırmıştı. Daha da korkmaya başlamıştı.
"Sana seçenek sunduğumu hatırlamıyorum Gül. Seçme şansın yok maalesef. Nefret ettiğin kaçtığın adamın karısı olacaksın o kadar."
"Öldür o zaman beni Selim." Dedi ağlayan gözlerle. "İ stemediğim şeyi yapmaya zorlayamazsın beni. Bana zorla sahip olamazsın. Böyle yapacaksan öldür o zaman beni öldüüürrrrr." Diye bağırıyordu.
Selim daha da çok öfkelenmişti. Sevdiği kadın her haliyle ona nefretini haykırıyordu. Onun olmasındansa ölmeyi istiyordu.
Onu hışımla kolundan yakaladı Gül'ün bırak beni deyişini duymuyordu bile. Onu sürükleyerek merdivenlerden yukarı çıkartıyordu. Büyük bir yatak odasına geldiler. Selim Gül'ü odanın içindeki yatağa fırlattı ve ışıkları yaktı.
Gül yatağın içinde geri geri gidiyordu. "Yoo Selim bunu yapamazsın bana." Diyor hiç durmadan da ağlıyordu.
"Yanılıyorsun Gül! sen isteyeceksin. İstememe gibi bir lüksün yok. Yoksa o değerli annen gerçekten ölür."
Gül , anne kelimesini duyunca ne yapacağını bilemedi. "neehh! neler saçmalıyorsun sen? Annem öldü benim"
Yalan söyleme Gül. Her zaman ki gibi yalan söyleme bana. Eğer istediğimi yapmazsan ,O hain annenin gerçekten öleceğini söylüyorum sana. Onun bir korkak gibi yaşadığını biliyorum Gül hanım. Senin sırrını biliyorum."
"Yoo hayırrrr! sen bunu nerden öğrendin Selim? Yapamazsın bunu bu haksızlık diyerek" bağırıyordu.
"Yaparım , yapmamam için bir neden yok. Hem fenamı iki hain birlikte ödersiniz cezanızı. Şimdi karar ver o hain annen mi yoksa aptal gururun mu? Annenin kaderi senin ellerinde Gül.
Cebinden telefonunu çıkararak. "Bir telefonuma bakar Gül" diyerek telefonu ona gösterdi. "Ve malesef sen oraya gidene kadar çoktan toprağa verilmiş olur."
"Olamaz, yapamazsın, sen bu kadar cani bir insan olamazsın? Hayırrrrrr!" diye haykırıyordu.
"Beni buna sen mecbur ettin Gül. Bunu sakın unutma. Karşındaki adam senin eserin haberin olsun. Şimdi kararını ver bir dakikan var ona göre"
Gül yatağın içinde bacaklarını ellerinin arasına alarak oturmuş hıçkırıklar içinde ağlıyordu. O istemez miydi sevdiği adamla olmayı. Ama böyle değil böyle olmamalıydı. Yapacağı hiç bir şey yoktu. Bu adamı mı sevmişti yüreği. Aklında, yüreğinde taşıdığı adam bu cani adam mıydı şimdi? Yapacak hiç bir şeyi yoktu. Ona teslim olmaktan başka çaresi yoktu.
Kısık bir sesle "tamam dediğini yapacağım" diye bilmişti.
"Duyamadım," diye karısına baktı. Duymuştu ama onun canını yakmak istemişti çünkü kendi canının acısını belki bu şekilde dindirebilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR GÖNÜL 'E AŞK GiRINCE(TAMAMLADI)
General Fictionİki büyük aşiret ve bu aşiretlere mensup olan iki genç arasındaki zorlu bir aşk hikayesi. İki büyük aile arasındaki kan davasını sonlandırmak için iki kurbana ihtiyaç vardı. Biri iyi aile kızı olan ve birazcık da özgürlüğüne düşkün olan güzeller g...
