BİR GÖNÜL 'E AŞK GiRINCE(TAMAMLADI)

Tanıştırayım, Oğlun...

Tamam o zaman evlen benimle!"

"Neh!"

"Duydun işte benimle evlen diyorum sana. Hancıoğularından ben Başaranlardan ise sen olacaksın."

Selim, acı bir kahkaha attı. Bu kız kendisiyle resmen dalga geçiyordu. Ne dediğinin farkında bile değildi.

"Senin ne dediğini kulağın duyuyor mu hiç? Seninle ben öyle mi? Üstelik yeniden evleneceğiz. Kusura bakma ama bu imkansız. Zira beni istemeyip terk eden sendin ve ben böyle bir şeyi kabul edemem. Ben zaten bir başkası ile evliyim."

Gül, Selim'in sözlerinden sonra gözlerini kaçırdı ondan. O da biliyordu dediklerinin çılgınlık olduğunu. Üstelik kendisini ne kadar aşağılık bir duruma da soktuğunun farkındaydı ama başka bir yol gelmemişti aklına.

"Ben söylediklerimde ciddiyim Selim ağa. Ayrıca ne dediğimin de farkındayım. Bir başka kadına ait olduğunu da biliyorum. Çünkü sen ve karın yeterince kendinizi bana gösterdiniz, nispet yaparcasına. İster bana gurursuz de istersen başka bir şey. Senin gözünde nasıl gözüktüğüm mühim değil. Ben sadece bu kan dursun istiyorum o kadar. Ayrıca evli olman beni nikahına almana engel değil. Karını boşa demedim zaten. Ben sana kuma gelmeye razıyım. Eğer sen de bu kan dursun istiyorsan beni nikahına alırsın ve çıkarsın törenin karşısına. Onların kararlarını çiğnememiş olursun, karar biraz yön değiştirecek o kadar."

"Benim gözümdeki değerini bilmezsin küçük hanım. Bilmene de gerek yok. Ayrıca bu yaptığın delilik. Sen benim tanıdığım asi kız olamazsın? Seni bu kadar değiştiren şey nedirki de karşımda bu kadar alçalmayı göze aldın."

"Benim sana dönmemin gerekçesi belli Selim ağa. Eğer teklifimi kabul edersen sana da törenin karşısına çıkman için bir gerekçe vereceğim. Bu gerekçeye kimse hayır diyemez emin olabilirsin."

"Neymiş o kadar önemli olan gerekçe?"

"Kararın nedir önce onu söyle. Beni kuma olarak alacak mısın?"

"Pişman olursun küçük hanım. Bunu ben ne duymuş olayım ne de sen bana söylemiş ol. Sen ikinci kadın olamazsın. Sen tek kadın olmayı kabul etmedin, başka bir kadının gölgesinde kalmayı beceremezsin. Yok olursun"

Gül, kararlı bir şekilde Selim'in gözlerine baktı.

"Bahane üretme ağa, ayrıca beni düşünüyormuş gibi de yapma. Senden gerçekten kocam olmanı istemiyorum. Karınla da arana girecek değilim. Sana vereceğim gerekçe de beni kabullenmede yardımcı olacak üstelik. "

Selim öfkeyle dişlerini sıktı. Neydi bu gerekçe Gül'ün bilmece gibi konuşmalarından sıkılmıştı.

"Kabul! Seni nikahıma alacağım. Şimdi söyle bana o gerekçeni de, ben de ne kadar mühim bir gerekçe olduğuna bakayım."

"Bunu sana söyleyemem ağa"

"Ne demek söyleyemem? Sen benimle dalga mı geçiyorsun?"

"Hayır dalga geçmiyorum. Onu sana söylemeyeceğim, göstereceğim. Beni takip et."

Diyerek Gül merdivenleri usul usul çıkmaya başlamıştı. Her bir basamakta kalp ritmi daha da hızlanıyordu. Şimdi hayatının en büyük sırrının ortaya çıkış zamanıydı. Selim'in ne tepki vereceğini kestiremiyordu. Açıkçası Selim'den de korkmuyor değildi.

Selim, Gül'ü takip ederek merdivenleri çıkmaya başlamıştı. Neydi bu gerekçe? Gül, neden bu kadar telaşlı davranıyordu? Duyacağı ya da göreceği her ne ise bunun çok önemli bir şey olduğu ve hayatını değiştireceği kesindi.