Kibrit (Gay)

Araba

Fotoğraf adlı bölüm herkeste bildirim olarak gitmedi sanırım. Okumayan varsa bundan önceki bölümü okuyup öyle buna geçsin. Uyarayım da...

Yaklaşık yarım saattir saçlarımla oynuyordu, ben de göğsüne yaslanmış, parmaklarıyla oynuyordum. Hakkında fazlasıyla şey öğrenmiş, merak ettiğim bazı şeylerin cevaplarını da almıştım.

Aklıma başka bir şey geldi o sırada. Geçen sefer de, şimdi de eve gelmiştik ve kimseyle karşılaşmamıştım. Ayrıca kapılarında kıyameti koparttığım sırada biri de ortaya çıkıp ne oluyor dememişti. "Ailen evde mi?"

"Babam çalışıyor. Abim zaten evli, neredeyse kendimi bildim bileli ayrı yaşıyoruz."

"Annen, kardeşin?" Kıpırdanıp koltukta biraz daha aşağı kaydığında bu benim de rahat etmemi sağlamıştı.

"Annemle babam ayrılalı çok oldu. Kardeşim de o sıralarda emdiği için annemde kaldı. Beni babam istedi." Başımı kaldırıp ona baktığımda gülümsedi. Bu konu canını sıkıyormuş gibi görünmüyordu. Ben de rahatsız olmadığını anlayıp başımı göğsüne koydum.

"Resimlerde hep birliktesiniz ama?"

"Kardeşim istiyor. Annemle babam da hayır diyemiyor." Başını koltuğun gerisine doğru attı, tavanı izlemeye başladı. "Bence hâlâ birbirlerini seviyorlar. Anlamıyorum."

"Neden ayrıldılar ki?" Bu soruyu sormadan önce tereddüt etmiştim. Sonuçta ailevi bir meseleydi ama Basat zaten rahatsız olacağı bir durum olsa anlatmazdı, konuyu kapatıp sert tavırlar sergilerdi.

"Bilmiyorum." diye mırıldandı. Sonra gülümseyerek bakışlarını bana çevirdi. "Ben senden ne olursa olsun ayrılmazdım." Kahkaha attım, alaylı alaylı ona bakmaya başladım.

"Henüz yeni barıştık biz, farkındasın değil mi?"

"Vazgeçmemiştim. Ortalık yatışınca seni geri alacağımı biliyordum."

"Peki ya ben son söylediklerinden sonra seni kabul etmeseydim?" Omuz silkti.

"Edecektin. Ettin de." Bu kadar kendinden emin olması şaşırtıcı, şaşırtıcı olduğu kadar sinir bozucu, bir o kadar da etkileyiciydi.

Aklımda kalan merak ettiğim son şeyi sormak üzere dudaklarımı yalayıp araladım. "Öpüşmekten neden korkuyorsun?"

Başını birden kaldırıp iri gözlerle bana baktı. Birden alayla kıkırdayıp "Ne?" diye sorduğunda gözlerimi gözlerine diktim.

"Filemafobik olma sebebin ne?" Araştırdığım kadarıyla gençliğinde biriyle yaşadığı bir deneyim yüzünden tiksinmiş ya da küçükken büyüklerini öpmek istediğinde kötü tepki görmüş olması tiksinme sebepleri arasında olabilirmiş. Ve benim korktuğum nokta da şuydu ki küçükken bir kadınla öpüşüp tiksindiyse bir erkeğe -bana- ilgi duyma sebebi de bu olabilirdi. Ve bu çok korkutucuydu. Düşünsenize, korkuyu aşmasına yardım ederseniz sizden soğuyacak, yardım etmezseniz ömür boyu öpüşemeyeceksiniz.

"Ne fobik?" dedi kaşlarını çatarak. Gözlerimi devirip kucağında oturur pozisyona geldim. Şimdi yüzlerimiz neredeyse aynı hizada sayılırdı.

"Neden öpüşmekten korkuyorsun?" dedim kelimelerin üzerine basa basa.

"Korkmuyorum." dedi soğuk bakışlarla. "Tiksiniyorum." Üff, gurur da bir yere kadar ama. Bal gibi de korkuyordu. Tiksinti olacak kadar basit görünmüyordu. O gün bana yaklaştıkça nasıl titrediğini unutmamıştım.

"Kanıtla." dedim kaşlarımı çatarak.

"Nasıl olacak o?"

"Öp beni." Önce şaşkın şaşkın bana baktı, sonra kahkaha attı.