ALL I EVER NEED (PONGDDIE)

PART 9 - SUNSET

PONGGAY POV

I was here on the bench mending my broken heart.  I was devastated sa mga nalaman ko at nasaksihan about my ever dearest boyfriend, Basti Cuerva.

I never thought na magagawa akong saktan ni baste ng ganito. All i ever did was to love him and do everything to make him happy.

But at the end, niloko lang pala niya ako at sasaktan.

"What have i done wrong to deserve all of this? Bakit niya nagawa sakin to? Bakit niya ako niloko?"

And remembering those things again, i felt so bad and hurt. Kusang umagos na naman ang mga luha ko sa mga mata habang humihikbi.

"Ang sakit lang, sobrang sakit. Bakit kailangan niyang magsinungaling? Bakit niya ako pinaasa at sinaktan ng ganito? Feeling ko tuloy ang tanga-tanga ko."

Then, naramdaman ko na lang na may biglang yumakap sa akin. It was Maddie, ang the only and the only twinnie nang ate ko.

She was here instead of my ate. But its good thing also na nandito siya, di ko alam mangyayari kong ako lang mag-isa dito. Hinahagod niya ang likod ko to comfort me.

MADDIE: "Its ok, stop crying na. That bxxtxxd doesnt deserve you. Hindi siya karapat dapat iyakan."

I never realized na, darating ang ganitong pagkakataon sa amin ni Maddie na hindi kami mag-aaway or magtatalo.

Of all people siya yung nandito to comfort me at the same time siya pa yong makakasaksi sa kasawian ko ngayon.

PONGGAY: "Ang sakit kasi, parang di ko kaya. Mahal ko siya eh."

I admitted to her in between my sobs. Kasi di ko kayang pigilan na hindi umiyak. Sobrang ang bigat lang sa dibdib.

MADDIE: "Mahal mo nga siya, pero sinaktan ka niya."

I look at her, she is serious. And she is right, the person i love just hurt me.

PONGGAY: "Di ko alam kong kakayanin kong mag move on. Nasanay na ako na siya ang kasama ko at karamay ko."

MADDIE: "Kakayanin mo, yung ate mo nga nagawa niya eh. So kakayanin mo rin."

PONGGAY: "Paano kung di ko kaya?"

She was silent before she answered my question.

MADDIE: "Paano kapag di mo kaya? Simple lang, sisipain kita para matauhan ka. Tignan ko lang kung di ka pa makakamove on kapag nasipa kita."

PONGGAY: "Akala ko ba love mo ako? Kiss mo pa nga ako sa lips kanina eh. Tapos ngayon sisipain mo ako."

MADDIE: "Love naman kita eh, pero ibang usapan kapag naging tanga ka. Yung tipong iiyak iyak ka sa harap ko dahil sa kumag na yun dahil di ka makamove on."

PONGGAY: "Grabe ka naman sa tanga, di ako tanga. Syempre di naman ako magpapaloko ulit sa kanya."

MADDIE: "Eh mabuti na yong malinaw. Pero ok na sa akin yung maging tanga ka para naman may dahilan ako para sipain ka. Hahahaha."

PONGGAY: "Ang bad mo sa akin, pero sa ate ko ang bait bait mo. Siguro type mo ate ko noh?"

MADDIE: "Huwag kang issue, twinnie kami nang ate mo. Sakalin kita diyan eh. Halika na nga."

Then, bigla siya tumayo at hinatak ako sa kamay. I take a look at her, trying to ask her what she is doing.

MADDIE: "Tumayo ka na, huwag ka na magdrama. May pupuntahan tayo."