ALL I EVER NEED (PONGDDIE)

PART 51 - KNOW

JHO POV

I was here at the hospital going to the ICU. And I couldn't believe until now, what I've heard from Trey. Si Liz and JohnVic ay naaksidente at isinugod sa hospital.

Ang lakas ng kaba ng dibdib ko, parang gustong manlambot ng tuhod ko. Pagdating sa hospital nandun na rin pala ang iba. Pati ang family niya ay dumating na rin. Kami na lang ni Trey ang nahuli.

Until now wala pa ring maibigay na malinaw na detalye ukol sa nangyaring aksidente.

Pero good thing wala na sa ICU si Liz, nasa private room na ito pero wala pa ring malay. Ang kasama niyang si JohnVic ay nagising na. Pero nasa kabilang room naman ito.

JHO: "How was she?"

Wika ko na puno nang pag-alala.

LY: "Sabi ng doktor, any moment ay magigising na siya."

Wika ni ate Ly. Nasa malapit kami sa may pintuan. Hindi pa ako nakalapit kay Liz ay nagyaya na sina ate Ly na lumabas.

Kailangan daw namin bigyan ng privacy ang family niya. Syempre, kahiya naman umagaw pa kami ng eksena.

JHO: "Ano pong nangyari?"

Wika ko sa kanila after namin lumabas.

DEN: "Naaksidente ang sinasakyan nila ni JohnVic. Bumangga ang kotse nila sa barrier."

LY: "As of now, yun lang ang alam naming detalye."

JHO: "Ano ng balita kay Liz?"

ELLA: "Wala pa ring malay hanggang ngayon pero gaya nga ng sabi ni Ly kanina, any moment magigising siya sabi ng doktor."

TREY: "Let's just hope na magising na siya sooner."

Naupo ako sa bench and isinubsob ang mukha sa aking mga kamay. I don't know and understand why all these things are happening right now.

Hindi pa tapos at naayos ang nangyaring pagtatalo sa pagitan namin ni Liz, ito na naman ang bagong problema.

"God, why are these happening right now? Why Liz again? Lagi na lang siyang habulin ng aksidente!" (tanong sa isip ko)

Sumandal ako sa bench and closes my eyes trying to release all the stress and emotions within. I felt like any moment ay magbebreak down ako.

Nasa ganung ayos lang ako ng wala pang 30 minuto na kami ay nasa labas nang biglang lumabas ang Papa ni Liz para tumawag ng doctor.

Nagising na daw si liz kaya dali-dali kaming pumasok sa loob. Nagising na nga siya pero hindi pa halos makagalaw dahil masakit ang buong katawan.

Then, nakasunod na rin ang doktor para ma tsek siya. After ng ilang minuto ay natapos na siyang tingnan at suriin ng doktor.

LIZ: "Why are there so many people in the room?"

Biglang wika ni Liz sa mataray na tono at puno nang pagtataka. Nakakunot pa ang noo niya. Well, the typical Liz.

MOM: "They were your friends, that is why they were here to check on you."

Pagpapaliwanag ng mom niya habang inilipat lipat ang tingin sa amin at kay Liz.

LIZ: "My friends?" (nagtatakang sagot niya)

Kaya nagtinginan kaming lahat sa room.

"Don't tell me, ito na naman kami sa amnesia thing. Having Bea's amnesia is too much for us. And with Liz, I don't know what to say and feel anymore." (sabi ko sa isip)