(Complete)ကြုံခဲလှသည့်ဖူးစာ ၾကံဳခဲလွသည့္ဖူးစာnormal(Oc) Zgi&Uni

73.zgi

ၾကဳံခဲလွသည့္ဖူးစာ

73.သာယာေသာအခ်ိန္ေလးမ်ား

နတ္ဘုရားမိုးႀကိဳးစင္ျမင့္ထက္တြင္ အရွိန္အဝါႀကီးကာ ျမင့္ျမတ္ေရာင္စဥ္မ်ား ျဖာထြက္လာၿပီး အစိမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံ အစိမ္းေရာင္ယပ္ေတာင္ အစိမ္းေရာင္ေခါင္းစည္း အစိမ္းေရာင္မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ နတ္ဘုရားတပါးေပၚထြက္လာေလသည္

အႏွီနတ္ဘုရားက  ေမာ့ဟြားထံသို့ေျဖးညင္းစြာပ်ံသန္းသြားၿပီး အသာအယာေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္ ‌လက္တခ်က္သပ္လိုက္႐ုံျဖင့္ ေမာ့ဟြားတြင္ရွိေသာဒဏ္ရာမ်ားအားလုံးေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပိး မ်က္ႏွာေလးကေသြးေယာင္ျပန္လႊမ္းလာကာ လန္းဆန္းလာ‌ေလေတာ့သည္

သူရဲ့အရွိန္အဝါကႀကီးလွေသာေၾကာင့္ ခန္းမအတြင္းရွိနတ္ဘုရားမ်ားအားလုံးေတာင္တလုံးဖိထားသည့္ႏွယ္ အသက္ရွူမဝျဖစ္ၾကရၿပီး မလွုပ္ရွားနိုင္ၾကေပ

လီဝမ္ရဲ့အရွိန္အဝါအေရာင္အဆင္းႏွင့္နဖူးေပၚကသစ္ရြက္ပုံအမွတ္‌အသားေလးကိုေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ခန္းမထဲရွိနတ္ဘုရားမ်ားအားလုံးေရွာ့ျဖစ္သြားၾကေလေတာ့သည္

" အဲ့ အဲ့ အဲ့ဒါက  ေလာကနတ္ဘုရား သစ္စိမ္ဧကရာဇ္အမွတ္အသားႀကီးမလား"
"ထ်န္းနာ ငါဘာျမင္လိုက္တာလဲ"
"မျဖစ္နိုင္ဘူး"
"အဆင့္ျမင့္နတ္ဘုရားတန္းျဖစ္သြားတာပဲ "
"သစ္စိမ္းဧကရာဇ္က ထပ္ၿပိးေမြးဖြားမလာေတာ့ဘူးဆို"
"ဘာလိုေတြေတာင္"
"ဒါဆိုသူက လီနဲ႔တန္းတူအဆင့္အတန္းပဲ"
"ေကာင္းကင္တိုင္းျပည္မွာဧကရာဇ္ႏွစ္ပါးရွိလာၿပီေပါ့ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဒီသတင္းၾကားရင္ သုံးေလာကမွာ လွုပ္ခတ္သြားဦးေတာ့မယ္"

ထိုစဥ္ေမာ့ဟြား၏ႏွုတ္ခမ္းဖ်ားမွ တီးတိုးေခၚသံေလးထြက္ေပၚလာေလသည္

"ဝမ္ ေလး ဝမ္ေလးလား"
"အင္း ကိုယ္ပါ "
"အရမ္းေျပာင္းလဲသြားတယ္ "
"အင္း ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ခ်စ္တဲ့စိတ္ကေတာ့မေျပာင္းလဲပါဘူး "
"ဝမ္ေလးကိုဆုံးရွူံးလိုက္ရၿပီထင္ေနတာ"
"ကိုယ္ေရာ ဟြားေလးကိုျပန္မေတြ႕ရေတာ့မွာစိုးေနတာ  "
"အဟင့္ အဟင့္ "
"မငိုေတာ့နဲ႔ေနာ္ ေနာက္ဆိုဘယ္ေတာ့မွဟြားေလးအနားကခြဲမသြားေတာ့ဘူး "
"တကယ္ေနာ္ "
"ကိုယ္မညာပါဘူး"