Part-1[Zawgyi]

24.3K 566 13
                                    

"ခြမ္း!"

"မင္း ဇမ္း!"

"ဟုတ္တယ္.....ခင္ဗ်ားလင္ ဇမ္း၊ခင္ဗ်ားလင္ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္လာေခၚေနၿပီမလို႔အခု ခ်က္ခ်င္း ျပန္လိုက္ခဲ့!"

အေရ႔ွကလူလက္ကို အားနဲ႔ဖမ္းဆုတ္ရင္း ခပ္က်ယ္က်ယ္ေျပာလိုက္သည့္အသံက ဘယ္သူ႔ကိုမွဂရုမစိုက္ပံု။စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုလံုး အပ္က်သံမၾကားရေအာင္တိတ္ဆိတ္ကာ မ်က္လံုးအားလံုးက ထိုစားပြဲက လူသံုးေယာက္ဆီမွာ။တစ္ကိုယ္လံုး အထက္ေအာက္ နက္ေစြးေနသည့္ အဝတ္အစားတို႔ခ်ည္းဆင္ျမန္းထားတဲ့ ဇမ္းပံုစံက တကယ္ လူဆိုးတစ္ေယာက္လို။

"မင္း ငါ့ကိုအရွက္လာခြဲေနတာလား ဇမ္း...."

"ဒါကိုအရွက္ခြဲတယ္လို႔ေခၚရင္ ခင္ဗ်ားရဲ့လင္ျဖစ္တဲ့က်ဳပ္ကို ဘာမွမေျပာပဲ တစ္ျခားေကာင္နဲ႔ လာေတြ့ေနတာကို ဘယ္လိုေခၚရမလဲ....ေဖာက္ျပန္တယ္လို႔လား"

"ဇမ္း....မင္းစကားေျပာတာမမိုက္ရိုင္းနဲ႔၊ငါနဲ႔ ကိုေန က ရိုးရိုးသားသား..."

"အဲ့လိုရိုးရိုးသားသားေတြကပဲ ခိုးစားၾကတာမ်ားတာ..."

ဇမ္း စကားကို ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ေျပာရင္း ဘယ္သူကိုမွ အားနာျခင္းမရိွဘဲ မ်က္ႏွာကိုမဲ့ရြဲပစ္သည္။ဇမ္း ဆိုတာ ဒီလိုလူပဲျဖစ္သည္။လုပ္ခ်င္တာလုပ္သည္။ေျပာခ်င္တာေျပာသည္။ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွမေထာက္။

"ဇမ္း မင္း..."

ရွက္ရြံ႔မႈ႔ႏွင့္ေဒါသတို႔ေၾကာင့္ ၫႊန္းမ်က္ႏွာ ျဖဴတစ္လွည့္နီတစ္လွည့္ေျပာင္းလဲေနကာ တုန္႔ျပန္႔စကားကိုပင္ဆိုရန္ခက္ခဲေန၏။ဒီလိုအရိုင္းအစိုင္းေကာင္။

"ေျပာစရာစကားေတြရွာမရေသးရင္ ေအးေဆးေတြးလို႔ရတယ္၊ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ဳပ္နဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့မဟုတ္ရင္ ဒီထက္ပိုဆိုးတာေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္၊က်ဳပ္အေၾကာင္း ခင္ဗ်ားသိပါတယ္...."

"ငါ့ဘာသာ ျပန္ႏိုင္တယ္....ငါ့လက္ကိုလႊတ္..."

"ဟား....၊ေမာင့္ၫႊန္းက ေမာင့္ကို အခုလိုသူစိမ္းေရ႔ွမွာ ခါးခါးသီးျပေနတာေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္"

လက္ကိုဆြဲထားရံုမက လူကိုပါသူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေအာင္ ဆြဲယူလိုက္တာမို႔ ၫႊန္းကိုယ္ေလးက ဇမ္းရင္ခြင္ထဲမွာ အင့္ကခနဲဖိကပ္သြားရ၏။ဒါနဲ႔မၿပီးေသး ဇမ္းရဲ့ သန္မာတဲ့လက္ေတြကပါ ၫႊန္းခါးမွာႏြယ္တစ္ပင္လို ရစ္ပတ္ေနရင္း ၫႊန္းနား,နားကိုတိုးကပ္ကာ ေလသံၾကားရံုေလးေျပာေနသည့္စကားသံကခပ္တိုးတိုးႏွင့္အရြတ္ဆန္ေနသည္။

You are My BoneWhere stories live. Discover now