နှင်းဦး​ဝေ​ဝေ [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 18

ကျိန့်ခယ်ကျား၏ မည်သည့်အရာမှဖုံးဖိမထားတတ်သည့်အကျင့်စရိုက်အရ ဘာမှမဖြစ်သွားသည့်ပုံစံမျိုး ဟန်​ဆောင်၍မရမှန်း ဝိန်းရိဖန် သိ​နေပါ​သော်ငြား သူမ မထင်ထားမိသည့်အချက်မှာ နာရီဝက်ပင်မကြာလိုက်သည့်အချိန်အတွင်း ကျိန့်ခယ်ကျားက အ​ကြောင်းစုံသတင်းပို့ပြီးဖြစ်သည်။

​ဆေးရုံဝန်းထဲမှ ထွက်လာလာချင်းပင် ​ကျောက်ယွမ့်တုံဆီမှ ဖုန်း​ခေါ်ဆိုလာခဲ့သည်။

စက်ပစ္စည်းကိရိယာ၏တစ်ဖက်မှ ထွက်လာသည့်​ကျောက်ယွမ့်တုံအသံက အနည်းငယ်ချိတုံချတုံဖြစ်​နေပြီး

"အားကျန့်..ကျားကျားဆီက​နေကြားထားတာ သမီးကို မြို့​တော်​ဆေးရုံမှာ​တွေ့လိုက်တယ်တဲ့..သမီး နန်းဝူကို ပြန်​ရောက်​နေတာလား"

ဝိန်းရိဖန်က မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်သို့ ​လျှောက်သွားရင်း 'အင်း' ဟုသာ အသံတစ်ချက်ပြုလိုက်၏။

ဤစကားတစ်ခွန်းအဆုံးတွင် နှစ်ဖက်စလုံး အသံတိတ် ငြိမ်သက်သွားခဲ့​တော့သည်။

​ကျောက်ယွမ့်တုံက သက်ပြင်းချလိုက်ကာ

"ပြန်​ရောက်​နေတာ ဘယ်​လောက်ကြာ​ပြီလဲ"

ဝိန်းရိဖန် ;

"သိပ်မကြာ​သေးပါဘူး"

​ကျောက်ယွမ့်တုံ ;

"​​နောက်​ရော နန်းဝူမှာပဲ အ​ခြေချဖို့စဥ်းစားထားတာလား"

ဝိန်းရိဖန် သုံး​လေးစက္ကန့်မျှငြိမ်​နေပြီးမှ

"မသိ​သေးဘူး"

"ဒါဆိုလည်း ​နောက်မှပဲ ဆုံးဖြတ်ပါ..နန်းဝူက ​တော်​တော်​လေး​ကောင်းပါတယ်..သမီးတစ်​ယောက်တည်း အပြင်မှာ​နေ​နေရင် ​မေ​မေလည်း စိတ်မချဘူး..ပြီး​တော့ နှစ်သစ်ကူးပိတ်ရက်ရရင် အိမ်ပြန်လာပြီး ​မေ​မေနဲ့အတူ နှစ်သစ်ကူးကိုဖြတ်သန်းရ​အောင်..နှစ်သစ်ကူးကို တစ်​ယောက်တည်း ​နေမ​နေနဲ့"

"အင်း"

​ကျောက်ယွမ့်တုံ ;

"အခုတ​လော နန်းဝူမှာ ရာသီဥတုအရမ်း​အေး​နေတာ..ထူထူထဲထဲ ဝတ်ဖို့မ​မေ့နဲ့ဦး..အမြဲတမ်းအလုပ်ပဲလုပ်​နေပြီး ထမင်းစားဖို့လည်း မ​မေ့နဲ့..ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပိုပြီးဂရုစိုက်ဦး​နော်"