နှင်းဦး​ဝေ​ဝေ [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 69

"​ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ၊ ကိုယ့်ရဲ့ 'အားကျန့်'ကို ကာကွယ်​ပေးခဲ့လို့"

ဤစကားတစ်ခွန်း​ကြောင့် ဝိန်းရိဖန် ​ကြောင်အမ်းသွားရကာ သူ့အား လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။

"ပြီး​တော့....အခုချိန်ကျမှ ဒီကိစ္စ​တွေကိုပြောပြ​တာလည်း ​နောက်ကျတယ်လို့မဟုတ်ပါဘူး"

စန်းရန်က စကားလမ်း​ကြောင်းအား ​အေး​အေးလူလူဖြင့်သာ​ပြောင်းလိုက်၍ ;

"​ပြောမရရင် အဲ့အချိန်တုန်းက ကိုယ် ရည်းစားမထားချင်​သေးတာလည်းဖြစ်​နေနိုင်တာပဲ​လေ ၊ မင်း ကိုယ့်ကို လိုက်ရင်​တောင် ကိုယ် လက်ခံချင်မှလက်ခံမှာ"

ဝိန်းရိဖန် နှုတ်ခမ်းကို​စေ့ထားပါသည့်တိုင် မ​နေနိုင်​အောင်ရယ်လိုက်မိ​တော့၏။ မ​ကောင်းသည့်စိတ်အ​ခြေအ​နေဟာ သူ့စကားများ​ကြောင့် ​ပျောက်ကွယ်သွားပြီး နှာ​ခေါင်းသံပါပါ​လေးဖြင့် ;

"အရင်တုန်းကဖြင့် နင် ငါ့ကို လိုက်​နေမှန်း အသိသာကြီးပါ​နော်"

စန်းရန် မျက်ခုံးပင့်ပြ၍ ;

"မင်းက​ရော ကိုယ့်ကို သ​ဘောမကျခဲ့လို့လား"

ဝိန်းရိဖန် အ​လေးအနက်ဖြင့်​ခေါင်းငြိမ့်ပြလာခဲ့သည်။

"အင်း"

"သ​ဘောကျတယ်ဆိုရင် ​ကောင်း​ကောင်းလိုက်​ပိုးလေ"

စန်းရန်က သူမအား ​နောက်တစ်ကြိမ်​ဆေးလိမ်း​ပေးလာရင်း စကားသံတို့ထဲ၌လည်း ရယ်သံစွက်​နေခဲ့၏။

"သ​ဘောကျ​နေရဲ့သားနဲ့များ သူများက လာပြီးပိုးပမ်းမှာကို ​စောင့်​နေ​​သေးတယ် ၊ မင်းဆိုတဲ့က​​လေးမ​လေးက​လေ အရမ်းမျက်နှာရချင်တာ​နော်"

ဝိန်းရိဖန် ;

"ငါမှ ဘယ်လိုလိုက်ပိုးပမ်းရမလဲဆိုတာကို နားမလည်တာ"

"...."

စန်းရန်က ပြန်​မော့ကြည့်လာခဲ့၏။

"ကိုယ်ကျ​တော့ နားလည်တယ်​ပေါ့"

သူ၏ ယခင်ကအပြုအမူများကို ပြန်​တွေးကြည့်လိုက်ပြီး ဝိန်းရိဖန် အမှန်အတိုင်းဆိုလိုက်၏။