Een zomer die alles veranderde

37

Rayan :

Ik reed meteen richting Achakar. Hij had me verteld dat hij daar zo'n plekje had ofso. Sowieso is hij daar. Ik reed met volle snelheid daarheen en inderdaad, ik trof zijn auto daar geparkeerd. Ik parkeerde naast hem en stapte af. Hij zat daar nadenkend op de rand. Toen hij me zag, keek hij me verbaasd aan. "Wat doe jij hier?" vroeg hij. "Ik kom met je praten" zei ik serieus. "Hoe wist je dat ik hier was?" "Thuis was je niet" Ik ging naast hem zitten en hij verwachtte sowieso al dat ik over Leyla zou beginnen. "Voor je begint over Leyla, weet dat ik enorm veel spijt heb" zei hij. "Dat is het minste dat je kan hebben, hoezo heb je dat gedaan? Voor iedereen? Haar voorschut gezet? Waarom? Wat heeft zij jou aangedaan?!" Hij zweeg. "Wollah Younes, je verpest het elke keer" zei ik. Hij bleef stil. "Ik weet het vriend" zei hij met spijt in zijn stem. Ik had zo'n medelijden met hem. Ik zag dat hij het er echt moeilijk mee had. "Luister broer" zei ik. Hij keek me aan. "Je hebt net iemand waardevol verloren, als ik jou was zou ik het gaan recht zetten" "Rechtzetten? Hoe wil je dat ik het rechtzet?" zei hij hopeloos. "Ga naar haar toe en toon haar dat het je spijt" "Naar haar toe gaan?" herhaalde hij. "Ja naar haar huis" "Ja en dan gaat haar vader open doen of haar broer en breng ik haar nog meer in de problemen" "Neehee ze is alleen thuis!" "Serieus???!" "Jaa!!! Wat probeer ik al de hele tijd te zeggen! Ze heeft haar avond voor jou opgeofferd en dan ga jij zo doen tegen haar?" Ik zag dat zijn ogen begonnen te tranen, maar hij hield zich in. "Wollah kga nu meteen haar richting op! Ik moet mijn excuses aanbieden!!" zei hij zelfzeker en stond op. Hij keerde terug en knuffelde me. "Dankje broer" zei hij en liep weer naar zijn auto. Wow dit is de eerste keer, na ik weet niet hoelang, dat hij me heeft geknuffeld.

Younes :

Ik reed richting Leyla haar huis. Rayan heeft me zonet gezegd dat ze alleen thuis is.  De perfecte gelegenheid om mijn excuses aan te bieden en om met haar te praten. Ik ben van plan om het haar te zeggen. Ik ben van plan om haar te zeggen dat ik gevoelens voor haar heb, niet zomaar gevoelens nee, ik hou van haar. Ik wil dat ze van mij word, dat ze mijn bezit is. Ik ga het haar zeggen. Ik zorg ervoor dat het weer helemaal goed komt tussen ons en dat we weer van 0 kunnen beginnen. Ik had weer hoop. Hoop in ons. Hopelijk denkt ze er ook zo over... Hopelijk kan ze me vergeven na wat ik haar heb gedaan vandaag. Pfff, alweer dacht ik aan daarnet. Hoe ik daar stond te roepen tegen haar, hoe ze me aankeek. Die blik van haar, wejow wejow. En die tranen die haar mooie groene ogen lieten blinken. Pfff hoe stom kon ik zijn! Ik sloeg hard op mijn stuur. Rustig Younes, kalm.

Ik was aangekomen en reed de oprit op. Ik stopte ietsje verder van de deur en bleef nog even in de auto zitten. Ik bereidde me voor op wat ik moest zeggen en hoe. Ik had stres. Ik keek in de spiegel en streek met mijn handen mijn haren recht. Ik stak een kauwgom in mijn mond en stapte af. Vol zelfvertrouwen, liep ik naar de deur. Ik had zware adrenaline. Ik schudde het even van me af en plaatse mijn handen op de deur. Ik trilde helemaal. Ayemaa alsof ik hier een gevaarlijke stunt ga doen ofzo. Ik kon bijna mijn hart horen kloppen. Ik ademde diep in en uit en klopte op de deur...

Leyla :

Ik was in mijn kamer met Nafissa. Ik had een lekker mini shortje aan met een oversized trui, lekker comfi. We zouden vanavond een movienight houden. Dat had ze speciaal geregeld voor mij. She the best!!!! Zij en ik lekker gezellig, dit heb ik echt nodig. Af en toe dacht ik weer aan Younes en elke keer als ik aan hem dacht, voelde ik een steek in mijn hart. Hoe moeilijk en hard het voor mij gaat zijn, ik ga hem negeren tot ik hem vergeet, want dit kan niet wat hij me vandaag heeft geflikt. Er werd aangebeld. "Dat is zeker de pizza!!!" riep Nafissa blij asfk. "IK GA OPEN DOEN!" riep ik en sprintte naar beneden. Bae is er eindelijk! Pizza is really bae, het gaat je nooit teleurstellen of pijn doen, in tegenstelling van alle jongens tegenwoordig. Als een klein kind van 5 liep ik naar de deur. Heel enthousiast opende ik de deur, maar tot mijn verbazing was het geen pizzabezorger nee. Het was Younes ja. Wathefuck doet hij hier voor m'n deur. Ik wou de deur weer dichtslaan, maar hij hield het tegen met zijn voet. Hij kwam tegen de deur aanstaan. "Laat me gewoon even met je praten" zei hij. Het liefst zou ik die deur gewoon dicht geslagen hebben, maar mijn hart liet me niet. Ik opende voorzichtig de deur en keek hem droog aan. "Effe met je praten is wat ik vraag" zei hij. Ik opende de deur wijd open als teken dat hij naar binnen mocht komen. Hij kwam naar binnen en ging aan de kant staan. Hij liet me voor en volgde me de woonkamer in. Ik ging zitten op de bank en hij kwam naast mij. Hij keek me diep in de ogen aan. Ik smolt gelijk, maar vermande mezelf een beetje. Leyla, je moet het sterke meisje zijn die je beloofde te zijn. Maar eerst even horen wat hij te zeggen heeft.

Younes :

Ze deed de deur open en putain ze was zo uitdagend aangekleed. Ze had alleen en trui aan die een beetje te groot was en voor de rest niks. Haar mooie goudbruine beneden glinsterden en haar mooie lange haren had ze in een slordige dot gestoken. Ik kon niet verder genieten van mijn uitzicht, want ze sloeg de deur dicht. Gelukkig kon ik het nog net tegengehouden met mijn voet. "Laat me gewoon even met je praten" zei ik in de hoop ze van gedachte zou veranderen. Voorzichtig opende ze weer de deur en keek me droog aan. "Effe met je praten is wat ik vraag" zei ik. Ze opende de deur wijd open en liet me binnen. Ik ging aan de kant staan en liet haar voorop lopen. Ze liep voor me en nu snap ik waarom ze altijd zeggen 'lady's first' Het liefst loop ik wel altijd achter haar hoor. Die dikke kont die van links naar rechts schommelt. Shit man, ik wil er nu zo graag inknijpen. Als ze mijn meisje was, had ik het allang gedaan... Binnenkort, binnenkort...

We liepen de woonkamer in en ze ging zitten op de bank. Ik keek haar in de ogen aan en zij in de mijne. Die blik van haar had ik gemist. Ze heeft een blik die je kan laten wegdromen. Ze keek me afwachtend aan en ik begon zenuwen te krijgen. Wat ik daarnet in de auto had geoefend was voor niks geweest want ik was alles alweer vergeten... Deze meid bezorgd me gewoon te veel stres. Ik schraapte mijn keel en keek haar weer aan. "Leyla" begon ik. "Ja" zei ze zacht. "Ten eerste..