52

5.7K 226 30
                                    

We hadden het er nog even over, maar besloten om het er verder niet meer over te hebben. Ik zag dat het hem echt wel pijn deed en hij het er heel moeilijk mee had, awww dit wens ik niemand toe, zelf mijn vijand niet. We hadden over van alles en nog wat gesproken en eerlijk gezegd was het wel heel gezellig. Alsof ik met een heel ander persoon zat. Ik vergat alles wat hij me heeft aangedaan en kwam gewoon heel goed overeen met hem, wow nooit gedacht.

Nafissa kwam de trap afgelopen en keek me raar aan. "Kom je erbij?" vroeg ik. "Nee" zei ze en liep naar de keuken. Ik liep haar achterna. "Wat is jou probleem?" vroeg ik. "Uhm hallo? Na wat hij je allemaal heeft aangedaan, zit jij daar dood normaal met hem te lachen?" "Hij heeft het moeilijk oke!" verdedigde ik hem. "Moeilijk? Dat is dan zijn probleem" "Zijn moeder heeft kanker oke!" zei ik boos. Ze keek me geschrokken aan. "Wat?" zei ze stil. "Ja zijn moeder heeft kanker, hij heeft misschien domme dingen gedaan, maar dat hebben we allemaal wel eens gedaan en ik heb het hem vergeven, hij heeft zijn excuses al aangeboden" zei ik rustig. "Wow... dat wist ik niet" zei ze nog steeds gescrokken. "Ja dat weet ik ook wel, alleen stop met grof doen en geef hem gewoon een kans" zei ik. Ze knikte en ik liep de keuken weer uit. Hij had zijn ogen op de tv gericht, maar toen hij me zag, verscheen er een glimlach op zijn gezicht. Ik plofte neer naast hem en keek mee naar de tv. Nafissa kwam er niet veel later bijzitten. Ze bood haar excuses aan en vanaf dan was het heel gezellig. We hebben gelachen, gepraat en zoveel gekke dingen gedaan. Uiteindelijk ging hij laat in de nacht weg, hij bedankte ons heel erg en knuffelde me dood.

Ik en Nafissa lagen op bed. "Zo heb ik hem nog nooit gezien" zei ze. "Ik ook niet" zei ik. "Nu hij zo lief is, komt zijn schoonheid naar boven" Ik begon te lachen. "AAAAHH ik zie je blozen!!" riep ze. "Echt niet!" "Jawel Leyla, je gaat me niet zeggen wat ik zag" "Omg! Wat zeg jij allemaal" "Leyal je hoeft jezelf niet te verdedigen, ik zag je wel blozen" "Nee ik bloosde niet!" "Echt wel. Oelalalaa Leyla is over Younes" "Hou je mond pleas" Ze begon me te plagen en dat heel de nacht...

De volgende morgen :  

We zaten lekker te ontbijten toen de moeder van Nafissa belde. "Walikoum Salam" "Pas wakker ja" "Ja" "Uhm nee niks denk ik" "Waar?" "Is goed stuur me bericht" "Is graag gedaan" "Beslemaa en allah y chafiek mamainooo!" hoorde ik haar zeggen. "Wat is er?" vroeg ik meteen toen ze had afgelegd. "Me ma is ziek en wil dat ik een paar boodschappen ga doen in de stad, kom je ook?" vroeg ze. "Ja natuurlijk, dan kan ik gelijk ook op bezoek bij je ma, heb haar al zo lang niet gezien" zei ik. "Safe top" We ontbeten nog snel en gingen ons daarna klaarmaken.

Ik trok snel mijn gescheurde jeans aan met een witte strakke crop top die aan de boven kant zovan die touwen had. Je zag mijn navelpiercing en mijn buik die mooi bruin geworden was.  Ik was echt wel trots op mijn kleurtje. Ik trok nog snel mijn witte Air max aan en mijn haren stak ik in een hoge staart. Ik deed nog mijn horloge aan en spoot nog een lekker luchtje. Ik ga bijna nooit het huis uit zonder mascara, dus deed ik nog mascara aan. Ik heb van zelf heel lange wimpers dus met mascara vallen ze nog meer op. Mijn lippen kleurde ik nog in een licht kleurtje en ik was klaar.

"Klaar?" vroeg Nafissa

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

"Klaar?" vroeg Nafissa. Ik knikte. We liepen naar buiten en besloten om te voet te gaan want nu was het onmogelijk om parkeer plaats te vinden in de stad. Onderweg hadden we het gewoon over standaard dingen. We moesten naar het een en ander winkel, dus het zou een lange dag worden. Ik heb nog nooit echt echt gewinkeld in Marokko, feshkel haha.

We liepen de stad in en dan begon de zoektocht. We vroeg aan iedereen waar welke winkel was. Elke illie keek ons aan. Ik voelde me kapot bekeken en vooral met de kledij die ik aanhad, hier zijn ze dat niet gewoon. Meisjes lopen met lange djellabas en hoofddoek en dan kom ik hier zo. Ewa is mijn stijl. Sommige chicks he, hoe ze je aankijken niet normaal pff, je voelt hun boze oog gewoon m3ayka, tfoe misgunners.

We hadden hele shopping gedaan en besloten te gaan eten want ik viel bijna flauw van de honger. We stapten een willekeurig restaurantje in en namen plaats. Nog geen 5 minuten later stond er al een ober aan onze tafel. We deden onze bestelling en wachtte geduldig af.

Ik zag het eten aankomen en was helemaal blij. Het werd op tafel gelegd en vol liefde keek ik naar mijn bord. Ik wou net een hap nemen, toen Nafissa mijn hand wegsloeg. "Eerst foto maken voor op snap" zei ze. Ik zuchtte en rolde met mijn ogen. "Klaar?" vroeg ik. "Nu mag je eten" zei ze. Ik nam mijn vork erbij en begon te eten.

Ik stak net een stukje pizza in mijn mond, maar spuwde het er meteen uit toen ik zag dat...


Een zomer die alles veranderdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu