Een zomer die alles veranderde

57

Nafissa :

Ik was thuis aangekomen en liep meteen naar mijn kamer. Awww wat had ik mijn bedje gemist. Ik plofte neer op mijn bed en keek naar de plafond. Ik dacht na over die snap van Siham. Ik heb zo'n zin om nu naar haar te gaan en haar te roewen. Waarom niet eigenlijk? Leyla is er niet en ik heb niet echt iets te doen. Iemand moet haar toch tegenhouden? Anders gaat ze nog veel ergere dingen doen. Ja safe, ik ga naar haar toe. Ik kleedde me snel om en liep naar beneden. "Naar waar ga je?" vroeg mijn ma. "Effe naar Siham, ik ga wat halen" antwoordde ik. "Nu nu?" "Ja nu hoezo?" "Kan je gewoon de keuken opruimen? Het kan zijn dat je tante straks langskomt en dan wil ik dat het er nog fatsoenlijk uitziet" "Natuurlijk" zei ik en liep naar de keuken. Op nummer 1 komt mama altijd, voor haar doe ik alles. Ik kuiste de keuken op en had zelfs een cake gemaakt, meskina me ma lag daar nog steeds ziekjes op de bank.

Een uur later :

Ik stak mijn oortjes in en sloeg de deur achter me dicht. Oke nu is het tijd om die bitch eens haar lesje leren. Ik hoop dat Younes daar nog is, zodat ik ze gewoon kan pakken. Ik keek op whatsapp en zag dat hij al de hele dag niet online was, dus waarschijnlijk liggen ze nog te slapen ofzo.

Leyla :

Na zelf geen 10 minuten kwamen we aan bij mijn oma. We parkeerden de auto in een van haar garages, terwijl Lina alvast ging aanbellen. Ze deed de deur open en nam Lina meteen in haar armen. Ik volgde en ze groette me ook heel uitbundig, ik had haar zo gemist. We liepen naar binnen en ik ging meteen naar de tuin om de konijntjes eten te geven, dat deed ik altijd als ik klein was.

Er werden etay en koekjes geserveerd, maar ik had niet echt trek. "Maar ik ga, ik heb nog het een en ander te doen" zei mijn vader. Hij stond op en groette iedereen. "Papa kan je me dan bij Nafissa afzetten?" vroeg ik. "Nu?" "Ja" "Is ze thuis?" "Ja ze ging hele dag thuis zitten" "Saaf dan voer ik je wel daarheen" Ik nam afscheid van mijn oma en liep mee met mijn vader. Mijn moeder zou daar nog een tijdje blijven.

In de auto, had mijn vader muziek aan en zong rustig mee. Ik ga stuk om hem echt waar. Hij zette me af aan het einde van de straat, zodat hij niet een hele omweg moest nemen. "Dankjee!!" zei ik en gaf hem een kusje. Ik stapte af en liep naar Nafissa's deur. Ze leek gehaast en merkte me niet eens op. Ik riep haar een paar keer, maar ze hoorde me niet eens. Ze had oortjes aan. Ze stapte zo snel dat ik haar niet eens kon inhalen. Ik besloot om haar gewoon te volgen, waarschijnlijk gaat ze gewoon hier snel naar de winkel in de buurt.

Ze bleef maar doorstappen, ik wist niet waarheen, maar we waren toch wel al een paar winkeltjes doorgestapt. Naar waar gaat ze toch? Ik besloot om haar gewoon te blijven volgen. Beetje per beetje begon ik de buurt van Siham te herkennen. Gaat ze naar Siham? Nee toch, ze haat haar, zei ze laatst nog tegen me.

Toen ze de straat van Siham inliep, wist ik het zeker, ze gaat naar haar. Maar wat moet ze bij d'r? Ik snapte er helemaal niks van, maar het werd alsmaar spannender voor me. Toen ik zag dat ze aanbelde, verstopte ik me subtiel achter een dichtbijzijnde auto, waar ik alles kon zien en horen. Het duurde lang, maar uiteindelijk ging de deur open.