Een zomer die alles veranderde

119

Leyla :

"Uh mohim ik laat je safe" zei ik en gaf Ilyas een schouderklopje. Ik liep naar de auto en het zweet droop gewoon al van mijn voorhoofd. Wat gaat Younes nu weer zeggen. Ik stapte de auto in en gaf hem 2 gebruikelijke kusjes op de wang. "Hey" zei ik normaal. "Wie was dat?" vroeg hij meteen. "Niet eens hey tazz" "Hey wie was dat?" "Ilyas" zei ik rollend met mijn ogen. "Hij komt me bekend voor" zei hij. "Dat kan, maar je mag nu wel doorrijden" Hij reed door en het was nogal stil ja. Als hij zich maar niet herinnerd wat er allemaal gebeurd is in Marokko met hem...

We zaten al 5 minuten in de auto en hadden nog steeds geen woord gezegd tegen elkaar. Wauw goed begin van een leuke dag zou ik zeggen... "Ahaa!" zei hij opeens. "Wat" zei ik. Ik had al een vermoeden van wat hij zou zeggen, alleen hoopte ik dat het dat niet was. "Ik ken hem, ik weet wie hij is" "Ahja?" zei ik droog. "Jaa! Deze flikker kwam eens langs bij jou thuis in Marokko" "Dat klopt" "En je vind het normaal dat je nu doodnormaal met hem staat te praten?" "Ja" "Ok nu vraag je er zelf toch om?" "Om wat vraag ik dan precies?" "RUZIE!" riep hij. "Ja ik zoek om ruzie" "Kijk begin me niet boos te maken" zei hij. "Ja sorry" antwoordde ik. Als ik nu boos ga worden, gaat dit echt niet goed aflopen en het loopt al de hele week niet goed.

"Zeg op, wat deed hij hier?" vroeg hij. "Hij is de vriend van me broer" zei ik rustig. "Ja dus? Wat deed hij bij jou?" "Ik was me telefoon binnen vergeten en hij kwam hem brengen" "Oke, moest je daarom zo kijken naar hem" "Kijk Younes als je nog 1 woord hierover zegt, mag je rustig terugkeren en mij thuis afleggen oke?" Hij keek me aan en richtte zijn ogen dan weer op de weg.

Tot in Brussel hadden we bijna geen woord gezegd tegen elkaar. Alleen de muziek zorgde voor wat lawaai. We reden richting de stad en parkeerden in een ondergrondse garage. We stapten af en liepen muisstil naast elkaar. Alleen mijn pumps die tegen de grond aankwamen, weergalmden door de hele straat.

Aangekomen in de stad, was het echt druk. Hij kwam dichterbij me staan en op een of ander manier moest ik lachen. Hoe stoer hij ook wil doen, hij heeft wel een zwakke plek en dat ben ik!!! Hahaha. Zonder hem iets te zeggen, liep ik de Zara in. Hij volgde en ik ging naar de vrouwenafdeling. Ik kocht allerlei leuke broeken, topjes, jurkjes en rokjes. "Uh ga jij dit aantrekken?" vroeg hij en hield een shirt omhoog. "Ja" zei ik en zocht verder naar leuke kledij. "Dacht het niet" "Voor zolang ik het weet ben je niet mijn broer, mijn vader noch mijn man, dus beter geef je dat hier" zei ik en trok het uit zijn armen. Ik weet dat ik hem nu niet normale jnoen geef, maar te beter voor hem. Ik hield me daarnet ook kalm.

We waren winkels in en uitgelopen en het enige dat Younes eigenlijk heeft gedaan is volgen. Haha je weetwel als meisjes gaan shoppen en jongens meegaan. "Ik heb honger" zei hij vermoeid. "Nog 1 winkel en dan gaan we eten" Hij zuchtte luid en ik liep richting de Bershka.

Younes had letterlijk 8 zakken vast en ik 4. "Laten we eerst naar de auto gaan" zei ik. "Je meent het" We liepen naar de auto en gooiden alles in de koffer. Daarna liepen we terug de stad in. "Waar gaan we eten?" vroeg hij. "Jij kent het hier het best" zei ik. We liepen een willekeurig restaurantje binnen en installeerde ons.

Na het eten gingen we het restaurant uit. "Naar waar gaan we nu?" vroeg ik. Ondertussen was het al donker. "Rondje maken met auto" We liepen naar de auto en stapten in. Ik zette de muziek op het luidst en we reden door. "IK HEB GEEN CONNECTION HIERZOO IN DE CLUB READY FOR DIE ACTION MAAR IK WIL DAT JE BUKT.." zong ik mee. Younes begon te lachen met zijn sexy lachje en ik zong alleen maar luider.

We reden langs zijn wijk waar hij vroeger heeft geen woont en waar hij nu woont. "Kom mee, me ma is thuis" zei hij en stopte voor zijn deur. "Wat?" zei ik. "Ja kom mee!" "Wat?? Nee!! Ik durf niet!" zei ik. Hij stapte af en trok me deur open. "Nee Younes ik durf echt niet!!!" "Jawel kommm!" zei hij en trok me de auto uit. Beschaamd liep ik hem achterna. Hij haalde zijn sleutels uit en deed de deur open. "Voila dit is mijn huis" zei hij toen hij naar binnenliep. Ik bleef voor de deur staan omdat ik gewoonweg niet naar binnen durfde te gaan. "Eh kom! We zullen je niet opeten" zei hij en trok me naar binnen. Hij hield mijn hand vast en samen liepen we naar de woonkamer waar een vrouw met hoofddoek en een lange pyjama kleed voor de tv lag. "Salam mama" zei hij. Zijn ma keek hem aan en toen mij. "Walikoum Salam a weldi" zei ze en ging rechtop zitten. "Voila mama dit is Leyla, mijn vrouwtje" Ik kleurde helemaal rood! Ik begon verlegen te lachen en liep naar haar toe. "Salam galti" zei ik en gaf haar een kus op dr hoofd. "Walikoum salam, kom zitten" zei ze en maakte plaats voor mij. Ik ging zitten en keek verlegen naar de grond. "Dus jij bent het meisje waar Younes het elke dag over heeft?" Ik begon te lachen en keek Younes aan die me trots aankeek. Awww hoe hij me aankeek. "Haha ja" "Mashallah een mooie meid ben je" zei ze. "Shokran galti" zei ik en gaf haar een kus op haar hand. "Wacht dan maak ik etay" zei ze en wou opstaan. "Nee galti wollah hoeft niet" "Mama nee hoeft niet, we gaan zo weer weg" zei Younes. "Serieus? Blijf nog lekker gezellig joh" "Galti ik ga je niet al die moeite laten doen hoor" "Moeite? Wat moeite! Hshouma! Is geen moeite" "Haha we gaan toch zo weer weg" zei ik. "Aan jullie de keus" "Ze durfde eerst niet te komen he" zei Younes. Omg waarom moest hij dit weer zeggen. "Haha waarom? Ik ben echt geen heks hoor" "Nee galti hshouma haha ik was verlegen o salam" "Verlegen? Haha meskina, ik word inshallah jou toekomstige schoonmoeder. Je hoeft niet verlegen te zijn" We begonnen weer te lachen en ik had nog een kwartiertje met haar gekletst.

"Mama we gaan weg, ik moet haar nog naar huis voeren" zei Younes. "Saaf a weldi, draag zorg voor haar he! Dit is een speciaal meisje en als ik hoor dat je haar kwetst, dan gooi ik jou het huis uit" zei ze lachend. "Haha shokran gelti, bedankt voor alles" zei ik en gaf haar een kus op haar hoofd. "Geen dank mijn dochter, vanaf nu zie ik jou als mijn dochtertje" Ik glimlachte lief. "Beslema" zei ik en volgde Younes die ondertussen al buiten was.

"Jou mama is gewoon echt bae!" zei ik. "Net als mij" "Nee dat niet" zei ik. Hij sloeg zijn armen om me heen en drukte een kus op mijn haren. "WEEE YOUNES" hoorden we aan de overkant. Tegelijk draaiden we ons om en keken naar 3 jongens die op ons afkwamen. "Aah Souhail!" zei Younes en liep naar ze toe. Ze groette elkaar terwijl ik naar de auto ging.