Een zomer die alles veranderde

97

Younes :
Wow ze heeft me echt een ander perspectief gegeven over een relatie hebben. Eerlijk, vroeger was relatie voor mij elkaar zoenen en die dingen. Ik hield niet echt echt van ze. Alleen bij Leyla is dit wel het geval, ik hou van haar en besef dit ook aan mijn doeningen. Nooit steek ik moeite in een meisje, alleen als ik iets nodig heb van haar. Een echte egoist dus, maar bij Leyla kan ik die egoisme aan de kant schuiven. Personen waar ik echt van hou, daar doe ik alles voor.

Even keek ik strak voor me uit. Denkend aan mijn leven en aan alle meisjes die ik heb gehad. "Waar zit je met je hoofd" zei Leyla. "Wollah je hebt me echt doen nadenken" "Ewa safe hahaa is gewoon normaal" "Ja maar je hebt me andere beeld gegeve snapje en je hebt ook gewoon gelijk" "Maar Younes was je serieus dat je me hand wou komen vragen?" "Ja wollah" Ze glimlachte, maar moeilijk. "Maar als je je studies wilt afmaken, doe dat maar eerst, is belangrijk" "Ja inderdaad, nog een jaartje en dan zie ik wel of ik verder studeer of niet" "Een jaartje kan ik wel wachten" zei ik. Ze begon te lachen. Wat heeft ze een mooie lache wauw.

Ik keek haar aan en toen naar haar lippen. Ayema dit gaat echt moeilijk worden. "Sukkel ik zie je kijken" zei ze. Ik begon te lachen. Ik drukte overal kusjes op haar gezicht. "Moeilijke taak he voor jou" zei ze. "Jaaa pfff" zei ik zuchtend. Haar gsm belde opeens. "Ja mama" "Oke ik kom er zo aan" "Nee hahaha" "Saaf tot zo" Ik stond ondertussen al op. "Younes help me eens effe" zei ze terwijl ze haar hand uitreikte. Ik trok haar op, maar ietsje te hard. Ze sprong letterlijk in de lucht en landde tegen me aan. "Wowww" riep ze. "Ja sorry wist niet dat je zo licht was" Ze probeerde boos weg te lopen, maar ik trok haar naar me toe.