Een zomer die alles veranderde

73

Younes :

Ze begon te lachen en je zag letterlijk alles wat er in haar mond zat. Ik begon nog harder te lachen. "Aaa doe je mond docht eh monster" zei ik. Ze haalde haar schouders op en at gewoon verder. Dit vind ik nou zo leuk aan haar, ze blijft gewoon haar zelf. Ze is echt ne topper van een meisje, en ik hoop echt dat het goed komt tussen ons twee en dat we het verleden achter ons kunnen laten.

Ik keek haar de hele tijd aan toen ze at. Wollah niemand is perfect, maar zij? Zij is echt wel perfect. Haar karakter als haar uiterlijk als haar lichaam. En raad eens welke mongool het dan nog eens verpest? Ja ja ik... Ayemaaa op dit moment wil ik roepen hoe hard het me spijt, hoe graag ik met haar wil en hoeveel ik van haar hou. Zij is de vrouw van mijn leven en dit gevoel heb ik alleen maar bij haar gehad.

"Kijk Younes, ik heb heus wel door dat je me de hele tijd aanstaart, dus of je stopt met kijken of ik smeer deze chocola over je hoofd" zei ze. Ik schrok ervan, want wist eigenlijk niet dat ze me door had. Ik begon te lachen, yehaaa sluwe meisje. Ze keek me aan. "Begrepen?" Als een klein kindje, knikte ik. "Mooizo" en ze at verder. "Mag ik proeven" zei ik na een tijdje. Ze keek me flauw aan. "Nope" "Toee nouuu" Eigenlijk wou ik helemaal niet proeven, maar ik wou een gesprek beginnen. "Als je wil, koop ik een voor je, maar eten deel ik niet mate" "Soowwsoww gierig doen over eten yek" "Ja dat sowieso hee" zei ze. "Hahahaha wollah jij bent niet 100" "Zegt degene die net uitgleed in een mall  vol met mensen" zei ze en begon weer luidop te lachen. Iedereen die er zat, keek haar aan. "Ssssht rustig iedereen kijkt naar je" zei ik. "Je m'en baille les couilles!!" riep ze. "Wollah deze gekkerd is echt mijn droomvrouw"

Leyla :

Ik was klaar met eten en zei tegen Younes dat ik snel ging afbetalen. "Nee nee wacht, ik betaal wel!" zei hij. "Nee wesh ben je gek, blijf blijf zitten" Hij wou opstaan, maar aangezien hij mankte was ik er sneller dan hem. Ik gaf snel het geld en liep terug. "Het hoeft niet, laten we gaan" zei ik. "Het ijs" zei hij. "Owhja" Ik nam het over en bracht het snel terug. "Bedankt!" zei ik en liep weer richting Younes. "Doet het nog steeds pijn?" vroeg ik. "Nee nee" zei hij, maar ik zag wel aan hem dat het gewoon pijn deed. "Probeer niet de stoere uit te hangen aub, je hebt pijn" Hij lachte. "Je hebt me ook altijd meteen door" Ik knikte. Ik haakte mijn arm, als steun in de zijne en liep door met hem. Omg dit voelde zo raar. We liepen het restaurant uit, geen idee waarheen.

"Waar zijn Rayan en Nafissa?" vroeg ik. "Ik zal eens ruiken" zei hij. Ik draaide met mijn ogen. "Ik bel haar wel effe, wacht" zei ik. "Nee nee hoeft toch niet, ik bedoel waar zouden ze kunnen zijn? Ze zijn hier maar, we zoeken hun wel" "Okey" zei ik. We liepen door, toen hij opeens stopte. "Wacht" zei hij. Ik begreep er niks van. Hij sloeg zijn armen rond mijn schouders heen. Ik durfde hem niet aan te kijken, want ik wist dat hij heel dichtbij stond. "Wat doe jij?" zei ik. "Ja zo kan ik beter leunen" zei hij. Uhuuuu phel ik geloof zijn leugentje, maar mohim het stoort me niet.

We waren winkels in en uit gelopen en als je zag hoe die meiden hem aankeken he omggg. Phel honden die een stuk vlees zien. Opdat moment was ik wel proud datie met een arm om me heen liep.

Nafissa :

We waren winkels in en uit gelopen en hadden bijna hele mall gestapt. Ik vraag me echt af hoe het tussen Younes en Leyla zit. Misschien is er al het een en ander gebeurd he, je weet nooit... We liepen langs een bloemenwinkel en opeens stopte Rayan. "Wacht effe" zei hij tegen me. Hij plukte er een roosje uit en gaf hem aan mij. "Deze is voor jouuu!!" zei hij lief en gaf me een kus op de wang. Ik kleurde waarschijnlijk helemaal rood en op dat moment besefte ik dat ik deze jongen echt, maar dan ook echt leuk vind... "Je bent een schat" zei ik. "Jou schat dan wel" zei hij met een knipoog. Ik lachte en we liepen door. Ik zag sommige chicks hem dromerig aankijken, maar no bitches he's mineee.

Leyla :

We liepen voorbij een Louis Vuitton winkel (en ja ja is gewoon echt louis vuitton) toen er een tas, die in de etalage stond, mijn aandacht trok. "Wacht" zei ik en stopte. Hij stopte automatisch ook en we liepen naar binnen. "Deze tas is echt leukkk, maar ik koop  hem volgende keer wel als ik geld bij heb" "Moet ik hem voor je kopen?" vroeg hij. "Tuurlijk niet" zei ik. "Hoezo niet?" zei hij bloedserieus. "Haha je meent het nog ook. Denkje ik ga jou 900 euro laten betalen voor mij?" "Voor jou zou ik dat doen ja" Ik rolde met mijn ogen. "Ik vind het wel lief, maar hoeft niet shokran" We liepen terug naar buiten en raar maar waar, we kwamen mijn irritante nicht tegen...

Gnnnn peeps, tot morgen!!! xxxx