Een zomer die alles veranderde

48

Younes :

Ik werd wakker gebeld door een onbekend nummer. Halfslapend keek ik naar mijn scherm. Het is al 12 uur. Ik draaide me om en zag Anes ook nog slapen. Ik viel ook bijna in slaap, maar werd weer wakker door mijn rinkelende gsm. Ik ging rechtop zitten en nam op. "Hallo?" "Ja hallo" zei een vrouwenstem. "Met wie spreek ik?" vroeg ik. "Nafissa" zei ze. "Nafissa?" zei ik vragend en meteen was ik klaarwakker. "Ja Nafissa, nicht van Leyla" "Hallo" "Uhm.. ik wou je eigenlijk iets vragen" zei ze aarzelend. "Ja vraag maar" "Ikkee uhh...uhh..kan ik je zien?" vroeg ze. Mij zien? Wat? Gaat ze ook achter de rug van haar nicht beginnen omgaan met mij? "Mij zien?" herhaalde ik. "Ja ik wil met je spreken" zei ze "...Over Leyla" Bij het horen van haar naam, kreeg ik een brok in mijn keel. "Wanneer?" "Zit eigenlijk al in de taxi" "Nu al?" zei ik. "Ja sorry, maar kon je niet vroeger bereiken" "Waar spreken we af?" "Kom je Panorama?" vroeg ze. "Ja is goed, ik vertrek zo" zei ik. "Safe bedankt" zei ze. Ik legde af en wist niet wat te doen. Wejow, ze is gewoon al onderweg en ik  ben pas wakker. Ik ging snel naar de wc en waste mijn gezicht. Ik ging weer naar Anes zijn kamer waar hij nog lag te slapen en trok snel mijn kleren aan. Tijdens het aantrekken van mijn schoenen, schudde ik hem wakker. "Hmmm hmmm" mompelde hij. "Ik ga weg" zei ik. Niet dat hij me gehoord heeft, maar ik heb het wel gezegd. Ik liep snel snel de trap af. "Younes? Wat is er?" vroeg mijn tante bezorgd. "Niks galti, ben gewoon gehaast, moet door" zei ik en gaf dr een kus op haar hoofd. "Voorzichtig" zei ze glimlachend. Ik liep  naar buiten en sloot de deur achter me dicht. Shit waar heb ik de auto geparkeerd gister.

Ik zat in de auto en reed met volle gas naar Nafissa. De enige reden waarom ik daar zo snel mogelijk wil zijn is omdat het over Leyla gaat. Is er iets met haar? Nee nee ik moet stoppen met me zorgen te maken. Zo meteen maak ik allah y hfed nog een ongeluk uit frustratie. In de verte zag ik Panorama. Omdat het nog vroeg was, was er nog veel parkeerplek. Ik parkeerde de auto en ondertussen belde ik Nafissa. Ze vertelde me waar ze precies zat en stapte af. Ik liep naar binnen en zag haar helemaal vanachter zitten. Ze schonk me een lieve glimlach en ik glimlachte terug.

Ik ging rechtover haar zitten en gaf haar een hand. Ze bloosde een beetje en durfde niet echt oogcontact te maken. Bijna zou ik geloven dat ze iets voelde. "Wat is er met Leyla?" vroeg ik om even ter zaken te komen. "Ten eerste, zij weet niet dat ik hier ben, dus wat er hier gezegd word blijft ook tussen ons" zei ze. "Ja zeker" "Oke is goed, er is niks met Leyla maar ik wou het er gewoon even over hebben met jou" zei ze. "Over Leyla?" "Nee over Siham" Siham alweer... "Is er iets tussen jullie?" vroeg ze. Deze vraag had ik wel zien aankomen. "Nee er is niks" "Hoezo werd ze gister jaloers?" "Ik weet het niet" "Younes we weten alles" "Alles?" "Ja we hebben jou gezien bij haar thuis" "WAT?" riep ik. "Ja we hebben je gezien" "Leyla ook?" zei ik met een brok in mijn keel. "Zij ook, we stonden voor de auto.." Nu begrijp ik het, nu begrijp ik waarom ze zo afstandelijk deed. Ze heeft me gewoon gezien. "Alatief, ze haat men nu waarschijnlijk" zei ik. "Ook al probeert ze dat, ze kan het niet" zei Nafissa. Ik keek haar raar aan. "Ze houd van je Younes en jij maakt daar misbruik van, daarom ben ik hier ook om te horen wat jij vind van haar, zij is er 100% zeker van dat jij niet van haar houd, maar ik denk juist van wel" Ik zweeg en keek naar beneden. "Ja Nafissa.." zei ik na een tijdje. Ze keek me afwachtend aan. "Ik hou inderdaad van haar, maar ik verpest het gewoon elke keer" "Dat is niet erg" "Dat is het wel, want ben nog nooit echt verliefd geweest. Ik ben dit niet gewoon. Normaal hoef ik geen moeite te doen voor meisjes, ik krijg ze gewoon, maar nu, nu doe ik zoveel moeite en het lukt me nog steeds niet" "Nu ik weet dat je van haar houd, ben ik gerustgesteld" "Je hebt me beloofd dat wat er hier gezegd word ook tussen ons blijft he!" zei ik. "Ja ja natuurlijk" zei ze. "Oke want ik vertrouw je" Ze glimlachte. "En wat was er dan met Siham?" vroeg ze. "Ik was boos op Leyla"

Ze hadden nog de hele tijd zitten praten over van alles en nog wat, maar vooral over Leyla. Nafissa vond dat Younes wel een goeie jongen is, alleen is hij het niet gewoon om een goeie te zijn, maar inshallah zal Leyla hem wel veranderen in een goeie weg. Ik hoop voor die 2 dat ze uiteindelijk wel naar elkaar groeien want nu zijn ze allebei de tegenovergestelde wegen aan het op gaan...