Een zomer die alles veranderde

40

Leyla :

Ik duwde hem de deur uit en sloot de deur hard dicht. Oke opgeruimd staat netjes. Ik was blij dat hij eindelijk het huis uit was en ik dus Younes kon bellen. Ik liep naar mijn kamer. Nafissa zat op mijn bed tv te kijken. Toen ik de deur opende, keek ze me met grote ogen aan. "Geen zorgen, Ilyas is weg" zei ik. "Gelukkig, wat deed die mongool hier?" vroeg ze. "Wollah meh ik weet, hij stond opeens voor de deur" "Je mag hem wel vaker verwachten nu hij weet dat je alleen thuis bent" zei ze. Ik begon al spijt te krijgen dat ik alleen thuis zat. "Maar schat, wie zegt dat we altijd thuis zitten?" zei ik met een knipoog. Ze begon te lachen en ik ging naast haar zitten. "En Younes? Waar is hij?" vroeg ze. "Hij is weggegaan..." zei ik met spijt in mijn stem. "Awww meskin, komt hij speciaal hierheen voor jou, wordie weggestuurd door die mongool" "Ja man en hij was nog niet klaar..." zei ik teleurgesteld. "Klaar met?" "Hij wou me iets zeggen, maar we werden elke keer verstoord" "Bel hem dan!!!" "Ja was ik ook van plan" zei ik en belde hem.

Het rinkelde een paar keer, maar hij nam weer niet op. Ik had hem al een stuk of 5 keer gebeld. "Bel nog 1 keer" zei Nafissa. "Nee safe klaar, ik ga niet beginnen stalken" Ze zuchtte. "Is hij dan zo boos.. Kon er toch ook niks aandoen dat Ilyas opeens kwam" "Misschien is hij boos omdat je loog" "Ewa ik probeer hem uit te leggen waarom, maar als hij niet opneemt gaat dat moeilijk he.." "Geduld schat, geduld" zei Nafissa. Ik zuchtte en ging liggen. Zonder dat ik het wou, viel ik inslaap.

Younes :

Ik was boos op Leyla, razend eigenlijk. Waarom doet ze dit nu weer! Altijd als het goed gaat of ik het wil goed maken, loopt het mis af. Waarom? Zijn we dan niet voor elkaar bestemd. Ik begon erover na te denken... Elke keer als ik het haar probeerde te vertellen, werden we onderbroken... Is dat een teken? Een teken dat we beter niet bij elkaar horen. Maar waarom? Ik ben gek op haar. Nog nooit ben ik eerder verliefd geworden op een meisje en nu dat ik het wel ben, lukt het niet? Ik zuchtte luid. Ik wist niet wat ik moest doen of denken.

Ik kwam thuis aan. en ging meteen richting mijn ma. "A weldi, waar was je? Rayan is langskomen, hij vroeg achter je" zei m'n ma bezorgd. "Ja ik weet het, ik heb hem gezien" "Ah safe, heb je honger?" vroeg ze. "Nee nee bedankt yemma" zei ik en liep naar boven. Ik liep mijn kamer in en legde me op mijn bed. Ik zag een paar gemiste oproepen van Leyla. Uhm nu belt ze wel? Pas na een uur ofzo, maar mohim geen zin in die excuses en ruzie. Ik stak mijn tv aan en keek verder naar prison break tot ik een berichtje kreeg van Siham, de nicht van Leyla. Daarnet konden we het zo goed vinden met elkaar, dat we nummers uitwisselden. Ze is heel gezellig en lekker om mee te praten. Alweer moest ik aan Leyla denken, is dit wel goed wat ik doe? Met haar nicht appen, terwijl ik gevoelens voor haar heb. Aghja, zij liet daarnet een jongen binnen, dan is dit het minste dat ik kan doen...

Hee dag lieve lezers!!! Ik zie dat jullie heel actief zijn de laatste dagen. Ik zou zeggen, door doen, want dat motiveert me natuurlijk om meer en vaker te plaatsen. Thanks voor jullie likes en comments en voor jullie het vragen, ja ik plaats vandaag nog een deel! xx