Een zomer die alles veranderde

156

Younes :

Ik had hele tijd bij Rayan gekasard tot savondslaat. Daarna besloot ik om maar naar huis te gaan. Moet morgen vroeg op om te gaan werken. Ik nam afscheid van ze en ging naar me auto. Ik stapte in en reed naar huis.

Thuis aangekomen, liep ik naar de woonkamer waar me ma weer voor de tv zat. Ik groette haar en wou weer naar boven lopen, maar ze riep me terug. Ik ging bij de deuropening staan. "Ik heb Zineb gebeld" zei ze. "ECHT?" zei ik helemaal enthousiast en liep zenuwachtig naar haar toe. Ik ging naast haar zitten en keek haar afwachtend aan. "Ja" zei ze. "ENNN?? Wat zei ze" "Ze mag niet mee" "Zeg wollah? Heeft ze dit echt gezegd?" vroeg ik teleurgesteld. Ze knikte. "Je maakt een grap!" zei ik. Ik zag het gewoon aan haar gezicht. Ze begon te lachen. "Ze vond het een leuk idee" "Dus ze mag gaan?" vroeg ik met hoop. "Denk van wel" Ik maakte een sprongetje van geluk. "Weyow mama wollah loveyou!!" zei ik en gaf haar een paar dikke kussen. "Saafff Younes! Ik kan niet meer ademen!" riep ze. Ik knuffelde haar plat. Dikke love voor me maaa!

Blij liep ik naar boven en belde Leyla. "Alles goed schat?" "Ja met jou?" vroeg ze. "Hmdlh" Ze klaagde en zaagde weer over school en dat ze die mensen daar beu was. Ik lachte. Meskina, ze weet niet dat ze de beste vakantie gaat hebben. Ik heb haar nog niks verteld over Parijs, maar daar zeg ik voorlopig nog niks over. Ik veras haar wel.

Nafissa :

Rayan belde me. "Jooo bolle" zei hij. "Heey" "Wat ben je aan het doen?" "Pas thuis van werk?" "PAS?" zei hij boos. "Ja bus was in panne gevallen en blabla" "Laatste keer dat je zo laat thuis komt he!" "Sorry chef" zei ik. "Voor de rest, hoe was je dag?" "Goed die van jou?" "Niet zo goed, ik heb je gemist!" Ik begon te lachen. "Ik jou ook lieverd" "Maar luister" zei hij. "Wat?" "Younes was hier en hij wil dus met Leyla naar Parijs" "Omg serieus?? Waarom doet hij altijd zulke schattige dingen voor haar en jij nooit voor mij eh ezel?!" "Luister eh kip, ik ben nog niet klaar!" "Ewa zeed" "Hij vroeg ons dus mee, maar ik wou eerst aan jou vragen, wil je?" "UH JAAAA??!" zei ik enthousiast. Hij begon te lachen. "Nice, ik laat het hem dan wel weten" "Saaf!" "Maar niks zeggen tegen Leyla he, ze mag het niet weten, is verassing" zei hij.  "Nee ik zwijg, maar omg dit gaat zo leuk worden!" "Ja inderdaad" "Omg heb er al zin in" zei ik. "Ik ook!" "Maar wanneer willen jullie gaan?" "Dat weet ik nog niet precies, ik bel hem straks of morgen wel" "Safe laat me dan weten"