Tutkulu Mücevher (Tamamlandı)

Evlenceksiniz!

Mutlimedya : Ali Kemal İlkeroğlu ve Zeyno'nun dinlediği parça.. (Ali Kemal Karakterini ilerleyen bölümlerde değiştirmiştim şimdi eski bölümlerden de değiştiriyorum :))

İlk kez biri böyle kalbimi hızlı atmasına neden olmuştu, hadi ama Zeynep ilk kez deme! Orta okul sonda yüzünde sivilceler devrim yaptığında Kemal'ı her gördüğünde kalbin yerinden çıkacak diye korkardın Zeyno hanım. Gerçi ikimizde çocuktuk! Aman neyse ne, yemeğim gelmişken bu konuları düşünmek yerine yesen iyi edersin, kendi iç sesimle bile kavga edebilecek biri olarak yemeğimi yemeye başladığımda, Sevim'in sesi ile birlikte irkilmiştim.

"Zeyno bir durgunlaştın"

"Yemek yiyorum çünkü, Sevim" aslında onu düşünüyorum Sevim ve bu çok saçma hayatım boyunca bir daha görmeyeceğim adamı düşünüyorum kokusunu hafızama kazıyorum.

"Bende hâlâ giden, ağır abiyi düşünüyorsun zannettimde" dediğinde aldığım bir yudum suyu olduğu gibi çıkarmıştım.

"Saçmalama! Sevim bak bu defa sana gerçekten küserim görürsün o zaman"

"Bu defa hiç düzeltmem aranızı" dediğinde Burak ikimizde ona doğru bakmıştık, sinirli mi bana mı o bana mı öyle geldi.

"Tamam ya sakin olun" hepimiz yemeklerimize odaklanmış çit çıkarmadan yiyorduk. Telefonum çalancaya kadar, ekrana baktığımda Zehra arıyordu.

"Efendim elmalı turtam"

"Ablaların en güzelli, bil bakalım ne oldu"

"Ne oldu?! Çatlatmadan söyle"

"Okulun birincisi oldum. Denem testinden tek tam puan alan benim, bak göreceksin LYS sonuçlarımda tam gelecek"

"Aferin benim elmalı turtama gurur duyuyorum seninle ama yinede o kadar emin konuşmasak mı?"

"Hadi ablaciğim benim kapatmam gerekiyor" telefonu kapatmasıyla keyifim yerine gelmişti.

Yemeklerimiz bittiğinde Burak ikimizede hesabı ödemesini izin vermemişti kalktığımızda, aklımda ilk kez ders dışında bir şey vardı onun gamzeleri. Arabaya bindiğimizde, okula doğru sürmeye başlamıştı Burak, yine kendi dünyama dönmüştüm etrafı seyrederken bir yandan iki hafta sonra finalleri düşünmeye başlamıştım. Ondan sonrası stajım başlayacaktı, okulumun bitmesine son iki senem kalmış olacaktı, zaman hızlı geçiyordu.

Okula geldiğimizde, arabadan inip fakülteye doğru yürümeye başlamıştık. Gizem'in yanıma gelmesiyle bizimkilerin gitmesi bir olmuştu;

"Zeynep bir şey sorabilir miyim?"

"Tabi ki sorabilirsin Gizem"

"Geçen hafta ben derse gelemedim, o dersin notlarını bana verebilir misin?"

"Tabi ki ama hangi dersin notunu istiyorsun birde onu söylesen"

"Farmasötik kimya iki"

"Tamam geçen haftanın notları yanımda değil gece bana mesaj at yarın getiririm okula"

"Sağol Zeynep"

"Bir şey değil, ders de görüşürüz" bizimkilerin yanına gittiğimde her ikiside yüzünü buruşturmuş bana bakıyordu.