Tutkulu Mücevher (Tamamlandı)

Dökülen inci taneleri..

Multimedya: Leman sam dan Kıyamam sana en sevdiğim parçalardan biri keyifli dinlemeler dilerim hatta tüm bölüm bu parçayla dinlerseniz benim yaşadığım duyguyu eminim sizde yaşarsınız.. seviliyorsunuz..

Zeynep

Gözlerimi açtığım da hastane odasındaydım, başımı sağa sola çevirdiğim de hiç kimse yoktu gün çoktan bırakıp gitmişti gecenin karanlığına kendine teslim olmaya bırakmıştı. Elim karnıma doğru götürürken içim de koca bir boşluk var gibiydi sanki birileri tüm organlarımı çıkarmış ve beni yatağın üstüne bırakmış gibi boş bir beden.

Elim karnımdayken gözlerimden süzülen yaş, hala onun orada olması umudu için akıyordu o sıra kapının açılmasıyla çiğ gibi büyüyen göz yaşlarım durmak bilmiyordu gelen Kemaldi ve odanın yavaşta zifiri karanlığa gömülmeden sonra görüntüleri gösteriyor gibiydi bana ve gördüğüm tek şey Kemal'in kızarmış gözleriydi;

"Kemal bebeğimiz iyi değil mi?"

"Zeynep"

"Kemal bir şey söylesene bebeğimiz iyi desene"

"Zeynep inci tanesi" susmuştu ölüm korkusu sarmıştı sanki bedenimi birisi her an canımı bedenimden çekip alacak gibi hisse kapılmıştı hala parmak uçlarımla umutlar bebeğimi okşarken; "İnci tanesi bizi bırakıp gitti" sanki nefesim kesilmişti bıçağı çekip kesmişti şah damarımı.

"Hayır Kemal o burada, bırakmaz annesini. Bırakmadın beni değil mi inci tanesi buradasın hala"

"Zeynep bebeğimiz öldü"

"Kemal sus, SUS KEMAL BEBEĞİM BURADA BİLİYORUM BEN BIRAKMAZ ANNESİNİ"

"Zeynep kandırma kendini yalvarırım sevgilim böyle yapma bebeğimiz" sesi titriyordu güçlükle yutkunmuştu; "o artık melek oldu"

"HAYIR HAYIR KEMAL SUS BEBEĞİM ÖLMEDİ DEFOL! DEFOL ODAMDAN BEBEĞİME BİR ŞEY OLMADI DEFOL" yanıma gelip sarılmaya çalıştığında ondan uzaklaşmaya çalışmıştım. Güçlükle yataktan inip kendimi pencereye doğru yaklaşamaya başlamıştım. Bebeğim annesini bırakmazdı, bırakmadın demi inci tanesi babanın kötü şakası sen kızma ona küçük meleğim..

Bana doğru yaklaşamaya çalıştığında bir elim karnımda diğer elimle durdurmuştum onu gelmesini istemiyordum sarılmasını istemiyordum bu şaka çok kötüydü hemde çok kötü; "Bebeğime bir şey olmadı çık bu odadan ÇIK KEMAL ÇIK" o sıra annemin içeri girmesi beni korkutmuştu gözleri yaşlıydı.

"Zeynep yapma böyle annem daha çok gençsiniz"

"Anne saçmalıyorsunuz inci tanesi bırakmaz annesini neyi anlamıyorsunuz"

"Zeynom benim güzel kızım çok küçüktü bebeğin ve o seni bıraktı" annemin sözlerin üzerine herşeyi yere fırlatmaya başlamamım bir olmuştu.

"Anne bak dokunuyorum bebeğim burada o gitmedi hissediyorum inci tanesini" ama anne hissetmiyorum içim bomboş gibi ölüyorum anne ne olur gitmedi de ne olur anne!

"Zeyno yapma annem tutunamadı sana bıraktı kızım"

"Anne bıraktı diyip durma inci tanesi burada ben biliyorum"

"Zeynep kızım yapma böyle benim güzel kızım daha çok gençsiniz yine anne ve baba olursunuz kızım yapma bunu kendine"

"Anne ne diyorsun sen ya! Ne diyorsun inci tanesi ölmüş gibi davranma bana o hala burada bak"

"ZEYNEP ANLA ARTIK BEBEĞİN ÖLDÜ KIZIM YAPMA BUNU BİZE KENDİNE KABUL ET ARTIK GİTTİ O BIRAKTI ARTIK SENİ"

"Bebeğim beni bırakmaz yalan söylüyorsunuz yalan! Çıkın odamdan hiç birinizi istemiyorum çıkın" çiğlik çığlığa dizlerimin üzerine çökmüştüm. Odanın içerisine doluşmaya başlamıştılar.