Tutkulu Mücevher (Tamamlandı)

Gül kokusu...!

Multi medya: Kemal'in yaptığı sürpriz..

Kemal

Yanımdan öylece gitmişti, peşinden gitmeyi düşünsem de geçen gittiğim de başıma yüzüğü yemiştim bu defa onu göze alamıyordum. Araba'yı park ettiğim yere doğru ilerlerken, bir yandan onun gönülü alma planları içerisine girmiştim. Tamam o haklı olabilir ama bende haklıyım bu konuda hiç kimse benim olan bir kadına ya da yer yüzün de her hangi birine kıyafet yüzünden yargılayamaz hiç bir şekilde hemde. Ne olursa olsun orayı kapattırana kadar bu işi sürdürecem beni karşılarına almak ne demekmiş bunu görecekler. O kız kendi elliyle işinden olmak için savaş vermişti, başka hiç bir şey değildi bu yapılan şey Zeynep yapılmasaydı yapar mıydım diye kendime çok sorsam da kendimi bildim bileli en sevmediğim şeydi bu ve evet kesinlikle yapardım.

Araba'ya geldiğim de hızla direksiyona geçip gaza basmıştım, Holding'e doğru sürmeye başlamıştım bir yandan hızlı aramalardan Zeyno'yu aramaya başlamıştım ama hiç bir şekilde bana cevap vermiyordu. Neden bu kadar sinirlenmişti, benim açımdan neden bakmıyordu anlamıyorum bir türlü. Kırmızı ışıklar da durduğum da tekrar aramaya basmıştım ama hâlâ cevap vermiyordu. Zeyno'nun anı sinirlenmeleri ben ne yapacam üstelik benim de ondan bir farkım yok. Her daim altan alan ben olmazsam eğer, her seferinde böyle birbirimize mi? Küseceğiz. Ben ne diyorum böyle ergen sevgillere döndüm iyice ama tutkulu mücevherimin biran önce gönülünü almazsam beni düğün günü çiği çiği yerdi kesin ve ya ben onu göremediğim için delirirdim. Ne ara beni bu kadar kendine aşık ettin tutkulu mücevher. Işıkların yeşile döndüğünü bile fark etmemiştim bu düşüncelere daldığım için korna sesleri sayesinde kendime gelmiştim.

Gaza basıp hızlı bir şekilde ilerlemeye başladığımda bir yandan Ufuk aramaya başladım romantik adamın tekiydi bu defa kafam çalışmıyordu işte en iyisi onu aramaktı ve iyi bir plan hazırlamalıydık. Hem en son onu Zehra'yı öptüğü yerde bıraktım, baldızımı öpmenin dersini de veririm hem, ama bunları yapabilmem için o telefonun açılması lazımdı ama beyefendi açmıyor.

Hazır Zehrademişken en iyisi onu arayayım, ablası eve geldiğinde bana haber verir hem. Hızlı aramalarım da Zehra'yı ararken bir yandan yolla bakmaya devam ediyordum, bulduğumda adının üstüne basıp aramaya başlamıştım, bir kaç çalmanın sonunda telefon açılmıştı;

"Efendim Kemal abi"

"Abiciğim, ablan eve geldi mi?"

"Gelmedi henüz abi sizi beraber değil miydiniz?"

"Aramız da kalsın ama ben yine ablanı kızdırdım"

"Yüzüğü attı deme bana. Yine sabaha kadar ağlama nöbetlerini izlemek istemiyorum"

"Ablan benden ayrıldığında üzülmüş müydü?"

"Üzülmüş müydü demen üzülen insanlara hakaret olur kız ölü gibi gezdi"

"Bak bunu öğrendiğim iyi oldu baldızların en tatlısı"

"Siz mutlu olunda ben sana bilmek istediğin herşeyi söylerim" kahkaha sesi şendi.

"O zaman ablan geldiğinde bana haber veriyorsun baldız ve büyük sürprizime sende dahil oluyorsun"

"Her zaman Kemal abi. Kapı çalıyor senin ki gelmiştir hadi görüşürüz" telefonu kapatması bir olmuştu.

Holding'in önüne geldiğim de arabadan indim ve içeri doğru ilerlemeye başladım. Odama doğru çıkarken hâlâ Ufuk bulma çabalarındaydım, odama geldiğim de hâlâ aramalarıma cevap vermemişti, asistanımı aradığım da Ufuk ulaşmasını ve odama gelmesini söylemesini istedim ve masamdaki dosyalara bakmaya başladım. Tasarımlar gelmişti, hepsi istediğim düzeydeydi, 2017-2018 kış koleksiyonumuz hazırdı artık. Aklıma birden Simya'yı aramak geldi, aradığımda çok geçmeden cevap vermiş üstünede Ufuk oda'ya dallar şekilde girmişti;