Tutkulu Mücevher (Tamamlandı)

Pilot bey müsait bir yerde inecek var!

Kemal

Uçağı bindiğimiz den bu yana sesi çıkmamıştı, sanki ben dünya da hiç yokmuşum gibi davranıyordu oysa ki saatler önce biz birbirimiz bir ömür baş koymaya sözü vermiştik. Biraz olaylı olsa bile, ama o an hangi erkek olursa olsun benim gibi düşünürdü ki o erkek yaralıysa.

Kabin memuru bana viski getirdiğin de ne kadar da ihtiyacım olduğunu fark ettim, elimi uzatıp aldığım da o an Zeynep suskunluk yeminini bozmuş gibiydi;

"Kemal bey'e getirdiğiniz içecekten bana da getirir misiniz? Lütfen"

"Hayır!"

"Getirin siz!"

"Zeynep sana hayır dedim!"

"Kemal bende getirmesini söyledim!" Sonra memuru dönüp tekrar etti "getirin!" Kadın sessizce gitmişti.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen Zeynep hayatında ağzına içki aldın mı ki"

"Aldım ya da almadım Kemal bugün ben evlendim ve içmek istiyorum"

"Bende içmemeni söylüyorum"

"Kemal ben senin çalışanın, kız kardeşin ya da arkadaşın değilim bana emir veremezsin ben senin karınım!"

"Zeynep saçmalamayı kes!"

"Kemal sen kes!" Karımın içinden bir dişi aslan yattığını biliyordum bu kadar olduğunu bilmiyordum kabin memuru elinde viski ile yanımıza geldiğin de o hararetle Zeynep ayağı kalktığını fark etmemiştim. Memurun tepsisinde tuttuğu viskiyi alıp tek seferde başına dikmişti, içi yanmış gibi yüzünü ekşitsede dönüp bir tane daha istediğini söyledi. Ah sevgilim o seni çarpar ben pişman olacağın şeyleri yapmanı istemediğimden içme diyordum.

"Zeynep saçmalıyorsun!" Gelen ikinci bardağı da yuvarlamıştı ve tekrar istemişti; "sen baya baya saçmalıyorsun" elimdeki kadehi başıma dikip bardağı sertçe bırakmış ayağı kalkmıştım.

"Saçmalıyorsam bile kendime saçmalıyorum sana mi saçmalıyorum" sarhoş olmaya başladın bile ah Zeynep ah. Gelen üçüncü bardağı da içtikten sonra ne gibi bir cümbüş beni bekliyordu bilmiyorum ama memuru bu gidişte işinden edecekti.

"Bir bir bir tane daha"

"Sakın getireyim deme son uçuşun olur"

"Tamam Kemal bey!"

"Sen sen ne karııııışıyorsun"

"Zeynep sarhoş oldun!"

"Sarhoş oldumsa kendime oldum sana olmadım değil mi ama?!"

"Zeynep"

"Ne ne ne neeeeee-e Kemal adımımı öğreniyorsun!"

"Evet adını öğreniyorum"

"İyi öğrendinse sus artık"

"Sana içme dedim değil mi?"

"İçtim sana ne içtim işte ciğer benim ciğerim mide benim midem sana mi soracam ne içeceğimi"

"Ah Zeynep"

"Vah Kemal" peşpeşe kahkaha atıyordu ve hâlâ ayaktaydık.

"Zeynep otur yerine düşeceksin şimdi havadayken bir de iş çıkarma başıma"

"Oturmayacam bir diyeceğin mi? var ya, aslında ne biliyor musun sayı-nn Kemal Ali yok Ali Kemal İlker-oğlu ben inmek istiyorum senin suratını görmek canımı sıkıyor, kalbimi acıtıyor, ciğerimi patlatıyor"