Lies & Fall

CHAPTER 60

🌹🚬

MINA

"Bulaga!" Tiningnan lang ako ni Thomas. Walangya! Hindi man lang siya nagulat? Tsk! Nag-effort pa 'kong gulatin siya tapos ganito lang ang reaksyon niya.

"Why?" Tanong niya sa'kin. Busy na naman siya kasama ang laptop niya. Nagseselos na nga ako eh. Pero syempre, alam kong tungkol naman iyon sa trabaho niya. Lumapit ako sa desk niya. Naka-soot siya ng reading glasses na bagay na bagay sa kanya. Naalala ko tuloy noong nagturo siya sa Charter Monarch.

"Busy ka ba?" Tanong ko habang nakatayo ako sa tapat niya. Nagpapa-cute.

"Yeah. Do you need anything?"

Sungit.

"Wala naman. May... gusto ka bang i-utos sa'kin?" Umiling siya.

"Ah, sige... babalik na 'ko sa baba–" Akmang tatalikod na ako para bumalik ng tawagin niya ako. Enebe. Ngumiti muna ako bago ako humarap.

"Bakit?"

"You can stay here if you want." Sabi niya.

"T–Talaga?"

"Yeah. Where's Tomi?" Ini-adjust niya ang reading glasses niya. Shuks! Ang gwapo talaga!

"Nasa kuwarto na namin. Pinatulog ko lang siya bago ako umakyat dito. Kamusta ka naman?"

"I'm fine." Ibinalik niya ang atensyon sa ginagawa. Naghanap ako ng pwedeng upuan dito sa loob ng kuwarto niya pero wala akong makita. Sinilip ko muna si Thomas. May hawak siyang ballpen at may sinusulat doon. Dahan-dahan akong lumapit sa kama niya at umupo. Bahagya pa 'kong tumalbog dahil sa sobrang lambot ng kama niya. Ang sarap siguro tumalon dito. Kung nandito si Tomi, baka naghampasan pa kami ng unan.

Pinanood ko si Thomas. Pabalik-balik ang tingin niya sa laptop at sa mga papel na nakakalat sa desk niya. Kapag ganitong sobrang busy niya, mahirap siyang ka-usapin. Pero ayos lang. Hindi ako mabo-boring sa panonood sa kanya. Kahit yata abutin ako ng umaga rito, balewala lang sa'kin. Hindi kasi nakakasawa pagmasdan si Thomas. Sa ayos niya ngayon, nakikita ko na ang future ni Tomi. Tiyak akong mamamana niya ang pagiging matalino ng ama niya. At sana, kapag dumating ang panahon na iyon, magkakilala na sila. Gusto kong maranasan ni Tomi ang magkaroon ng ama. Pero dahil sa sitwasyon ngayon, kailangan niya munang maghintay.

Hayaan mo anak. Malapit na.

Napahikab ako at nakaramdam bigla ng antok. Pumipikit-pikit na rin ang mata ko. Napatingin ako sa orasan. Alas-otso pa lang naman pero inaantok na ako. Naman oh. Bakit ngayon pa? Anong oras kaya matatapos si Thomas? Umiling-iling ako para mawala ang antok ko.

Hindi ako pipikit!

🌹🚬

THOMAS

I stopped what I was doing when I suddenly heard someone snoring. And there I saw her lying on my bed and asleep. I shook my head. Tsk. Is she so sleepy that she can't wait for me? I took off my reading glasses before I stood up. She's lying down and her mouth is slightly open. I smiled. Damn. Even asleep, this woman is still amusing.

I don't want to wake her up because she seems to be sound asleep. Instead, I grabbed a thick blanket and put it on her fragile physique. I couldn't help but smile as I stared at her delicate face. I have never seen her putting on make-up. She is natural. And that's one of the things I liked about her. Even though she is naughty and mentally young, I like her so much.