Ejdertanrı Efsanesi

Bölüm 39 - Boyutsal Patlama

Roselia zarif bir hareketle aşağıya indi. Zarif hareketleri, çoğu erkeğin hayranlığını, kızların ise kıskanmasını sağladı.

Roselia ise şu anda bir kişi dışında kimsenin düşüncesini umursamıyordu. O bir kişi de Satou'dan başkası değildi.

Sevdiği adam onu izlerken kaybetmek istemiyordu. Bu yüzdende gergin hissediyordu.

Karşısına çıkan kişiyi görünce ise bir anda yüzüne soğuma geldi. Rakibi Alexander'dı.

Alexander bir uzay büyücüsüydü. Uzay büyücüleri diğer büyücülerin aksine normal mana değil karanlığın alt elementlerinden ancak bir o kadarda karanlık elementindan bağımsız olan bir elementi yani uzay manasını kullanarak gelişim yaparlardı. Bu yüzdende uzay büyücüleri diğer büyücülere nazaran baya nadir bulunurdu.

Ancak buna tezatlık oluşturacak derecede bu büyücülerin yaptığı depolama yüzükleri vb. eşyalar aşırı popülerdi. Uzay büyücüleri için bu tip depolama yüzükleri oluşturmak oldukça basitti. Bunun dışında ise hiç bir uzay büyücüsü savaşmazdı.

Çünkü onlar için olan büyülerin geneli ulaşım ve formasyon tarzı büyülerdi. Bu yüzden de savaşabilen uzay büyücüleri nadirinde nadiriydi. Alexander ise uzay büyüsünü kullanarak bir şekilde savaşabiliyordu!

Bu ilginç yeteneği sayesinde ilgileri üzerine toplayıp beş yıldızdan birisi olmuştu.

Alexander adeta gerçekten sevdiği birini incitmeye korkuyormuşçasına bir ses tonuyla Roselia'yı uyardı.

"Roselia bebeğim. Geri çekil. Sana zarar gelmesine bu narin kalbim dayanamaz."

Bunu duyan birisi sanki gerçekten endişelendiğini düşünebilirdi. Ancak Roselia gibi daha önce tanışıklığı olan kişilerin tamamen sahte bir tavır sergilediğini anlayabilirdi.

Bu nedenle Roselia'nın yüzünde bu iğrenme ifadesi belirdi. Ancak sessiz kaldı. Bu sırada güzel hakem soğuk sesiyle konuşmaya başladı.

"Kuralları zaten biliyorsunuz. Ancak tekrar söylemek isterim. Öldürmek, sakat bırakmak ve herhangi bir zehir içeren ekipman kullanmak yasak. Hepinizin anladığını düşünüyorum. Öyleyse üç!"

Hakemin geri sayımı başlattığını duyunca Roselia hızla büyü sözlerini mırıldanmaya başladı.

Karşısındaki Alexander ise sadece hiç bir şey yapmadan etrafa bakınıyordu. Sanki maçta ki kendisi değil de bir başkasıymış gibiydi.

Bu durum Roselia'yı ayrıca sinirlendirdi.

"Ey rüzgarlar işitin sesimi ve bana yardım edin. [Rüzgar'ın Kalbi]!"

Büyülü sözleri bitince Roselia'nın etrafında yavaşça bir tür fırtına oluştu. Roselia merkezli bu fırtına çok küçükte olsa oldukça güçlüydü.

Bu tekniğin özü aslında rakibine fırtına yollamanı sağlıyordu. Ancak Roselia bir şekilde bu tekniği savunma amaçlı uygulamayı başarmıştı.

Bunu gören Alexander ise etkileyici bir gösteri görmüşçesine ellerini çırptı.

"Mükemmel Roselia'm. Gayet etkileyici bir gösteri."

Roselia yine cevap vermiyordu. Ancak sinirlendiği belli oluyordu. Gözlerinde saf bir öfke vardı. O sırada hakem konuştu.

"İki!"

...

Tüm bunlar olurken izleyici bölümünde;

Satou içinde bir huzursuzluk belirdi. Bu huzursuzluk sadece bir anlıktı. Ancak Satou hislerine güveniyordu. Bu yüzden Satou hemen en kötü senaryoyu düşünüp ona göre kendini hazırlamaya başladı. En kötü senaryoda anında sahaya atılacaktı.