Ejdertanrı Efsanesi

Bölüm 48 - Aileyle Buluşma

Satou, Alfred sayesinde olanları daha detaylı öğrendi ve babasının topladığı adam sayısını duyunca şok oldu.

Üç yüz elli kişilik ordu!

Böyle bir ordu sadece bir klanı yok etmek için toplanmış olması mümkün değildi!

Her ne kadar sayı az görünse de bu üç yüz elli kişinin her biri eşsiz güçlere sahipti ve en güçsüzü Bilge aleminin ortalarındaydı. Bu da yaklaşık bin elli kişilik bir orduya eş değer bir güçte ordu demekti!

Tabii bu sadece ortalama orandı. Ancak bu bile Satou'nun babasının planlarının basit olmadığını düşünmesine yetmişti.

Ne yazık ki Satou fazla derin düşünüyordu.

Tahminin aksine şu anki asker sayıları küçük bir krallığın ortalama asker sayısının 1/3'ine bile ulaşamamıştı.

Gerçi yine de bir klanda olması gereken miktardan bir hayli fazlaydı. Bu nedenle Roselia da baya şaşırdı.

Satou ve Roselia, bu Alfred isimli muhafızı dinlerken anlatım biçiminden klanına ne kadar sadık bir üye olduğunu fark etmişlerdi.

Satou ise klanına bağlılığından ötürü bu adamı baya sevmişti. Eğer korumaya ihtiyacı olsaydı koruma olarak bu adamı alabilirdi.

Satou ve Roselia, adamı dinleye dinleye aile köşküne vardılar. Sonrasında ise Satou, Alfred isimli muhafıza yerine dönmesine emretti.

Sonrasında ise Roselia ile birlikte köşke girdiler. Köşkte her köşkte olan bir sahneyle karşılaştılar.

Hizmetkarlar bir oyana bir bu yana koşuşturuyorlardı. Bu sahneyi görünce Satou'nun yüzünde bir tebessüm belirdi. Sıradan gelişimciler için 4 ay oldukça kısa bir süreydi. Ancak unutmamak gerekir ki yaşıtlarından aşırı farklı davransa da daha 15 yaşındaydı.

Bu sırada, köşkün uşaklarından birini gördü ve ona seslendi.

"Hey, Edward! Buraya gel!"

Bu uşağın adıydı. Edward küçüklüğünden beri en çok muhatap olduğu uşak olduğundan Satou onu anında tanımıştı.

Edward, Satou'nun sesini duyunca hemen kim olduğunu anladı ve hızla Satou'nun yanına geldi.

Satou'nun önünde eğildi. Sonrasında ise saygıyla konuştu.

"Genç efendi hoşgeldiniz. Ailenize şu anda yemek hazırlanıyor olmalı. Eğer yemeğe katılmayı düşünüyorsanız, hemen fazladan bir kişiye daha..." Cümlesini devam etmeden önce Satou'nun yanındaki kıza baktı. Edward oldukça deneyimli bir uşaktı. Bu iki gencin -Satou ile Roselia'nın- arasında bir şey olduğunu kolaylıkla fark edebilmişti. Bu nedenle cümlesini şu şekilde değiştirdi. "Yani iki kişiye daha yetecek yemek hazırlamalarını aşçılara bildirebilirim."

Satou kafasıyla onayladı.

"Tamam söyle aşçılara en iyi yemeği yapsınlar. Ha bir de Rose, hizmetçim nerede biliyor musun Edward?"

"Hizmetçinizin, siz olmayınca hiç bir işi olmadığından şu anda odasında olması gerekir genç efendi. İsterseniz hemen çağırtabilirim?"

Satou kafasını iki yana salladı. Maalesef şu an ailesiyle konuşmaktan istese bile Rose ile konuşacak fırsatı olmazdı.

"Sonra çağırırım ben. Önemli bir işleri yoksa annem ve babamla görüşmek istiyorum. Şu anda ne yapıyorlar?"

"Babanız, çalışma odasında savaş için planlamalar yapıyor olmalı. Ancak bu sadece bu hizmetkarınızın kendi varsayımı. Kendisi bize; çok işinin olduğunu, önemli bir şey olmadıkça ve yemek hazır olduğu vakit dışında rahatsız edilmek istemediğini söyledi. Anneniz ise odasında şu anda dinlenmekte."