Elif'in Mim Durağı - Kitap Oldu

Bölüm 24 - Acıya Tutunmak

Fatih sabahın ilk ışıklarına kadar caminin içinde yarasına merhem olacak duayı aradı. İstedi. Çokça verenden, kapısına kadar geleni eli boş geri çevirmeyenden istedi. İstediğini vereceğinden şüphe olmayandan istedi. Sırtını sıvazlayan manevi eli hissedip de ruhu durulana kadar akıttı gözündeki yaşlarla beraber kalbini kurutan ne kadar bencil duygusu varsa hepsini. Bize şer gibi görünen her olayda gizlediğin hayrına talibiz Allah'ım..

Kalbini dualarının inşirahına yaslayıp hastanenin yoluna düştü. Griden hallice mavi renkli etrafına soğuk ve karanlık bir hava yayan devasa binanın girişinde babasını ve Levent'i konuşurken gördü. Biraz ileride annesini de kızların yanında görünce sorgular gibi bir bakış attı arkadaşına. Levent adamı sağ salim görmenin de rahatlama ile gevrekçe yüzüne yayılan gizli bir tebessümle karşıladı Fatih'i. " Ah biz de seni merak etmeye başlamıştık bro. Annenler sana ulaşamayınca beni aradı, durumu anlatınca da hemen geldiler sağ olsunlar." Dedi mahcup bir ifade ile. 'ne yapalım durum bu kardeş' der gibi bakıyordu bir yandan da.

Hakan Bey oğlunun iç gıcıklayıcı serkeş görüntüsünden işkillenip yakınına sokuldu biraz. İçki kokmuyordu. Elbiseleri yıpranmış saçı başı dağınık, gözleri şişmiş ve kızarmıştı. Pejmürde ve hırpalanmış görüntüsüne tezat oluşturan garip bir sakinlik çökmüştü yansımasına. Garip ve ürkütücü.. Ya aklı uyuşmuştu ya da fırtına öncesi ölüm sessizliğine bürünmüştü. Annesi de bu durumu fark etse de kızların yanından ayrılıp oğlunun yanına gelmeye çekinmişti nedense.

" İyi misin evlat?" diye sordu Hakan Bey. İçeride ölüm kalım savaşı veren genç kız için değil de daha çok oğlu için endişelenmeye başlamıştı kendince haklı olarak.

" Ben iyiyim, Esma nasıl?" diye umursamazca kendisinden bahsetme kısmını geçiştirip asıl konuya odaklanmış bir şekilde kıs ve net bir soruyla karşılık vermişti Fatih. Aklı sadece genç kızı düşünüyor, onu merak ediyor ve onun için endişeleniyordu.

" Esma ameliyattan çıktı. Ameliyat doktorların beklediğinden iyi geçmiş. İlk saatler biraz kritik v ağrılı olacağı için uyutmaya devam ediyorlar. Ne zaman ayılacağını bilmiyoruz henüz. Bekliyoruz sabırla. Ben atlatacağına eminim." Açıklama Levent'ten gelmişti.

Fatih'in kalbi mutmain olmasa da bu bilgilerden serin rüzgârlar esmişti kalbine.

Esma'nın alındığı odayı gösteren küçük camekânı işaret etti Levent. " Onu odaya aldılar. İçeri giremiyoruz. Ama buradan görebilirsin." Dedi.

Fatih ağır ve çekinik adımlarla küçük bölmeye doğru yaklaştı. Göreceği manzaradan ürküyordu. Ki beklediği gibi olmuş ve Esma'yı o halde kalbini dondurmuş ruhuna siyah, soğuk ve puslu bir sis gibi çökmüştü. Etrafında ılık meltemler yayarak ışıldayan genç kızı nazlı ve narin bir şekilde karısında görmeye alışmışken şimdi ruhsuz makinalara bağlı bir şekilde hayat belirtisi göstermeksizin öylece yatıyordu. Makinaların çıkardığı acı sesle içi yandı. Genç kız o öyle cansız ve öyle aciz görünüyordu ki adam onu gördükçe nefesini tutup ciğerlerine hapsetmek istercesine yaşamaktan hicap duyuyor ve hayattan vazgeçmeye meylediyordu. Sanki.. Bir an.. Genç kız yüzünden uyku mahmurluğu akan bir ifade ile gerinerek uyanacak ve yine o sevimli şapşal yüz ifadesini takınıp " Günaydın" diyecekmiş gibi hissetti. Yalnızca bir an.. Sonra nefesiyle buğulanan camdaki yansımasına takıldı gözleri. Makinalara bağlı da olsa inatla hayata tutunmaya çalışan genç kızdan utanacak kadar hayattan vazgeçmiş bir ifade yerleşmişti kalbi kadar dağınık ve şekli bozulmuş çehresine. Dünyanın yükünü sırtına yüklemişler gibi çökmüş omuzlarına, bir cesedi andıran kanı çekilmiş yüzüne ve kurumuş bir deniz kadar koyulaşan mavi gözlerine baktı. Duruşunu düzeltti önce. Dimdik durdu, genç kıza mesaj gönderir gibi, 'ben hep buradayım' der gibi bir coşku hali yerleştirdi yüzünün orta yerine, ne kadar iğreti dursa da inatla orda tutmaya kararlıydı. Kalbine kara bir misafir gibi çöreklenen hüznü savuşturmak için derin bir nefes çekti içine. Sımsıkı tutundu ruhunda dua dua yeşeren tomurcuk olmuş dallara. Bu ağacın kökü sağlamdı ne de olsa!