DENİZ KIZI

20 - "Yemek"

Huhuu! Biz geldik.
Nasılsınız ?
Yine upuzuunn bir bölümle geldim ve size bol bol olay getirdim. Bu bölüm bazı olayların başlangıcı bir bölüm. Ayrıca bazı şeyleri öğrendiğimiz bir bölüm. Çoookk şaşıracaksınız :))
Vote ve uzuunn uzunn yorum istiyorum.
Satır arası yorum da olsa fena olmaz sanki ?
Diğer hikayelerime de baktınız mı ?
Multimedya : Çağan ve Melina'nın geçmişe ait bir resmi.

Keyifli okumalar.

İrem'den

Dudaklarımdaki dudaklar hareketsizce öyle dururken ne tepki vereceğimi kestirememiştim. Gözlerimi irice açmış olanlara anlam vermeye çalışıyordum. Ogün beni öpüyor muydu ?

Fark ettiğim bu gerçek dizlerimin titremesine neden olurken dudakları dudaklarımdan yavaşça uzaklaştı ve irileşmiş gözlerini irileşmiş gözlerime sabitledi. Bu tepkisi kalbimin burkulmasına sebep olurken bir iki adım geriledi. Sanki ben bir ateştim ve benden uzaklaşmaya çalışıyordu. Sanki ne yaptığını yeni fark ediyordu.

"Ogün...abi" dedim zar zor. Kalbimin kan değil de zehir pompaladığını hissediyordum. Birazdan tüm bedenim acı çekerek kavrulacaktı ve ölecektim.

"Ben..." dedi etrafa göz atarak. Sanki yaptığı şeye inanamıyor gibi duruyordu.

"Bu..." dedim zar zor. "Bunu neden yaptın ?" Bir sebebi olmalıydı. Beni seviyor muydu ? Bu fikir o kadar uzak geliyordu ki imkansızlığı bir duvar gibi yükseliyordu önümde ve beni sevme ihtimalini görmemi engelliyordu.

"Özür dilerim." Gözlerini kapatarak söylediği bu cümle bir adım gerilememe neden olmuştu. Kalbimin üzerine çığ gibi düşen sözlerin ben de nasıl bir enkaz yaratacağından haberi var mıydı ? Özür mü diliyordu ?

"Özür mü?" Dedim inanamaz gözlerle. Bu karşımdaki tanıdığım Ogün müydü ? Her ne kadar Amerika'ya gitmeden önce bana karşı tavırları soğumuş ve mesafeli olmuş olsa da ilk tanıştığımız yıl bana da Ada'ya verdiği değeri verirdi. Hiç bir zaman ona davrandığı gibi samimi olmamıştı benimle ama en başta kötü davranmıyordu yine de. Peki bu karşımdaki kimdi ? Bana karşı iyimser tavırlarını birden bire değiştirip açıklama bile yapmadan Amerika'ya giden Ogün müydü ? İlk tanıştığımızdaki bana değer veren Ogün öleli çok olmuştu ama arkasını dönüp ülkeyi terk eden Ogün bile bu kadar vicdansız ve umursamaz olamazdı.

"Birine yanlışlıkla çarparsın özür dilersin, birine bağırırsın özür dilersin ama birini öptüğün için özür dilemezsin" dedim sesim ister istemez sonlara doğru titrerken. Bakışları yüzümü bulduğunda ifadesinin sarsılıp yerini acıya bıraktığını görür gibi oldum. Gözlerini kapatıp yutkunduğunda adem elmasının hareketini izledim. Amerika'da her gece farklı kızla takıldığında bile bu kadar canımı yakmamıştı.

"Ancak bir hata yaptığında özür dilersin" dedim burnumu çekerek. "Bir daha özür dileyecek hatalar yapma."

"İrem" diyerek bana yaklaştığında elimle 'dur' işareti yaptım. Şimdi de utanmadan ağladığım için teselli mi edecekti ?

"Sakın bana yaklaşma. Bundan sonra beni eskisi gibi görmezden gel. Çünkü ben de öyle yapacağım."

Arkamı dönüp merdivenlere ilerlerken "İrem!" Diye seslendiğini duysam da umursamadım. Dişlerimi ne kadar sıksam da göz yaşlarım ard ardına akmaya devam ettiler.  Neden canım bu kadar yanıyordu ? Beni sevmeyen biri için neden bu kadar canım yanıyordu ?

Çarptığım bedenle bir iki adım geri giderken önüme bakmadığımı fark ettim. Elim alnıma giderken bakışlarımı kaldırdım.

"İro ? Ne bu halin ? Ne oldu ?"