35 - " Geçti "

19.1K 921 281
                                    

Bebişlerimmm gecikmeli de olsa ben geldimmm. Güzel bir bölüm oldu benceee. Daha sık bölüm yükleyeceğim artık.  Vote ve yorumlarınızı merak ediyorummm.
+40 vote +40 yorum desem geçer miyiz ? Geçersek bölüm de o kadar çabuk gelir.

Keyifli okumalar...

Multi : Umut Soylu


İrem'den...

Gözlerim yorgunca birşeyler anlatan hocanın üzerinde gezinirken kendimi esnememek için zor tutuyordum. Son zamanlarda uyuyamıyordum ve bu durum da uykusuz bir şekilde okula gelmeme neden oluyordu. Artık Adalarla aynı okuldaydım ama şimdi de Ada yoktu. Sevda teyzenin ölümü hepimizi etkilemişti ama en çok da onu etkilemişti. Benim ailem yoktu. Teyzem ve eniştem vardı ama eniştemden neler çektiğimi Oğuz ve Ada tahmin ediyor bazılarını da biliyorlardı. Aslında benim ailem Oğuz ve Ada'ydı. Ada'nın en azından annesi vardı ama artık o da yoktu. Biraz para biriktirip alacaktı yanına annesini. Şimdi ise kendini yapayalnız hissediyor olmalıydı. Keşke ona yardım edebilseydik. Ama son bir haftadır odasından çıkmıyordu ve biz de onun üzerine gitmemek için rahatsız etmiyorduk. Kendini toplamaya ihtiyacı vardı.

"Ne düşünüyorsun kara kara?" Kayra'nın koluma hafifçe vurmasıyla irkilerek düşüncelerimden çıkarken bakışlarımı yüzüne çevirdim. "Hiç. Sadece Ada'yı merak ediyordum."

"İyi olacaktır" dedi elini elimin üzerine kapatarak. Burukça gülümsedim. Ada güçlü bir kızdı ve kendini toplayacağını biliyordum.

Hoca derse ara verdiğini belirten bir konuşma yaptığında sınıfın kapısı büyük bir gürültüyle açıldı. Ogün çatık kaşlarıyla üzerime doğru gelirken gözleri elimin üzerinde olan Kayra'nın eline kaydı ve sanki mümkünmüş gibi daha da çattı kaşlarını.

Hocanın uyarılarına aldırmadan kolumdan tutarak beni ayağa kaldırdığında elim Kayra'nın elinden kurtuldu. İrileşmiş gözlerle Ogün'e bakarken sınıftaki çoğu insan bu durumu umursamadan sınıfı boşaltıyorlardı.

"Ne yapıyorsun? " dedi Kayra ayağa kalkarak. Sanki Ogün bu okula geldiğimden beri sabrediyordu ve şimdi de sabrının son demlerini yaşıyordu. Nasıl bir ders saati vardı ? Her dersim bittiğinde kapımın önünde oluyor ve kapıda beklemesinin bahanelerini bana sıralıyordu. Yine de Kayra'ya kötü bakışlar atmaktan da vazgeçmiyordu.

Sert bakışlarını Kayra'ya çevirirken onu ilk kez bu kadar sinirli gördüğümü fark ettim. Patlamaya hazır bir volkan gibi dururken lavlarının beni yakmasından korkuyordum. Çağla'nın dahi(!) Planı üzerine Ogün'ü Kayra ile kıskandırma operasyonu başlatmıştık. Aslında başarılı olduğumuzu söyleyebilirdim. Bu sayede Kayra ile iyi arkadaş olmuştuk ve aynı bölümde okumamızı avantaja çevirerek her anımızı birlikte geçiriyorduk. Ogün ise uzaktan bizi keskin bakışlarının kafesine almış ve izlemekle yetinmişti. Tabi bazen bahaneler üreterek beni Kayra'nın yanından uzaklaştırmayı da başarmıştı ama şimdiki gibi bir davranışı ilk defa sergiliyordu.

"Seni alakadar eder mi ?" Dedi keskin bir ifadeyle. Ucu açık bir tehditti bu. Anlamamak için aptal olmak gerekiyordu.

"Tabiki eder. İrem benim arkadaşım. Onu zorla alıkoymana izin veremem." Hayır Kayra aptal değildi. Sadece fazla cesurdu.

Ogün kolumu yavaşça bırakarak alaycı bir ifade ekledi yüzüne. Ardından ellerini önümdeki sıranın üzerine koyarak yüzünü Kayra'ya yaklaştırdı. Sınıf şimdi tamamen boşalmıştı.

"Koyarsam ne olur ? Göstersene bir."

Ogün'ün kendinden emin tavrı Kayra'yı tedirgin etse de geri adım atmadı. Diğer kolumdan tutarak beni hafifçe kendine yaklaştırdı ve "Gidelim İrem" dedi.

DENİZ KIZI  Where stories live. Discover now