DENİZ KIZI

29 -"İs - part 1"

20K aşkına!! Destekleyen vote veren yorum yapan ve görünmez olan okuyucularıma kucak dolusu öpücükler ve sevgileeerrr :** Umarım 20M yi de görürüzzz. 2016'nın son bölümüü.
Tüm deniz kızlarımın yeni yılı kutlu olsunn. Her şey gönlünüzce olsunnn :** sizi sevenn Hemşirellaanız :**

Keyifli okumalar...

Ellerim titrerken meraklı bakışlara aldırmadan salona yöneldim. Ellerimi yumruk yaparak titremeyi gizlemek ve  saklamak istesem de bu çok zordu ama sevgili arkadaşlarım nasıl bu kadar normal olduğumla ilgilendikleri için ellerimi ve titremelerimi görmüyorlardı neyseki. Derin bir nefes alarak tekli koltuğa kendimi bırakıp başımı geriye yasladığımda yaşadıklarımı düşünüyordum. Gözlerimin önünde biri öldürülmüştü. Hiç acımadan, tereddüt edilmeden. Bu görüntüyü uzun süre zihnimden atabileceğimi sanmasam da arkadaşlarımın da o görüntüdeki kurban olma ihtimalini hatırlayıp düşünmemeye çalışıyordum. Aksi takdirde bu işe devam edemez vicdan azabından ölürdüm.

Kabul ettiğim şeyi düşündükçe kalbim sıkışıyordu ama benim yerimde kim olsa aynı şeyi yapacağını düşünerek kendimi rahatlatıyordum. Daha doğrusu kandırmaya çalışıyordum.

"Bir şey söylemeyecek misin ?"

Gözlerimi aralayıp başımda dikilen Çağla'ya baktım. Hemen yanında da görüş alanımda İrem vardı. Başımı kaldırıp bakışlarımı karşıya boşluğa diktim. İkisi de bu kadar kötü ve endişeli gözükürken onların yüzüne bakarak yalan söyleyemezdim. Yeteri kadar huzursuzdum zaten.

"Sonraki hedefi içimizden biri olmasın diye ayağına gittim. Sorun halloldu" dedim sesimi umursamaz tutmaya çalışarak.

"İnanılmazsın!" Çağla ellerini saçlarından geçirip ileri geri mahkumlar gibi yürümeye başladı.

"Doçent cadım" dedi Oğuz ellerini arkamdan omuzlarıma koyarak. Başımı kaldırıp hafifçe yüzüne baktım. "Kimse senden böyle bir şey yapmanı istemedi."

"Biri istediği için yapmadım zaten."

"Sana zarar verebilirdi" dedi İrem dehşet içinde. Gözlerinin dolduğunu gördüğümde bakışlarımı kaçırdım.

"Ama vermedi" diye mırıldandım suçlu psikolojisiyle.

"Seni öldürebilirdi !" Diye bağırdığında Çağla "Tamam. Sakin ol sarışın" diyerek uyardı onu Emir.

"Ama öldürmedi" dedim bakışlarım yerdeyken. Yeterince üstüme geldiklerinin farkındalar mıydı?  Nasıl onları tehlikeye atmamı beklerlerdi ?

"Hatta" dedim derin bir nefes alırken. Yalan söylemek ne zordu böyle. "Ayağına gidip teslim olduğum için ve Umay'ın hatrına hiç birimize bir zarar vermeyeceğini söyledi."

"Öylece gitmene izin verdi yani ?" Dedi Ogün abi inanmadığını belli eden bir ses tonuyla. Kendimi cinayet büroda sorguda gibi hissediyordum.

Başımla onayladığımda bana doğru yaklaşıp önümde diz çökerek ellerini dizlerime yerleştirip hafifçe ovdu Ogün abi. "Seni neyle tehdit etti güzelim. Söyle bize. Karşılığında ne istedi senden ?"

Ilımlı sesine karşı bakışlarımı kaçırdım. Ogün abinin gözünden bir şey kaçmazken diğerleri de onu destekler nitelikte cevabımı bekliyorlardı. Sadece unutsalar olmaz mıydı ?  Avuç içlerimin terlediğini hissediyordum.

"Bir şey istemedi" dedim ses tonumu kendimden emin tutmaya çalışırken. Bakışlarımı yüzüne dikerek kaçırmamaya çalıştım. Umut'la konuşmamızdan biraz kopya çeksem iyi olacaktı. "Ona kafana tutan ilk kişi olduğum için özgüvenimi takdir ettiğini söyledi" derken doğru olduğu için söylemek daha kolay oldu. "Sadece benimle tanışmak istemiş. Biz yanlış anlayınca da olay büyüdü. Yani bir sorun yok."