BAZI GİZLİ SIRLAR (Hayatımın Kazası)(tamamlandı)

Bölüm 17

Salonun ortasında bir sağa bir sola dönüp duruyorum yukarıdan çıt çıkmıyor. Gidip içeriye dalsam mı? yoksa tepkisiz bekleyip görsem mi? hayır bir de işin ucunda günümü görmek var. Pişman olacağım bir şey yapmak istemiyorum. Ama içimden bir ses müdahale etsen de pişman olacaksın etmesen de diyor. Ayy bu içimde ki ses ne kadar çok konuşuyor.

Yukarı çıkıp Ferit'in odasının kapısında bir süre dikildim, ne ses var ne gürültü, napıyor bunlar içeride? Elimi kapının kulpuna attım ama içeride göreceklerime cesaretim yok. Ya şeyy yapıyorlarsa? Yok yaa yapmıyorlardır. Ama adam ne yaptığını bilmeyecek kadar sarhoş, yaa bu yelloz neden çıkmadı hala? Napıyor içeride? Offf hayatımın sınavını yaşıyorum resmen yaaa.

Vazgeçtim, girdim odama. Uyuyabilecek miyim? Tabiî ki hayır. Duş aldım, yatağımı yere serdim, rahat edemeyip geri yatağa çıktım, mutfağa inip kendime kahve yaptım geri yukarı çıktım. Odama geçmeden de Ferit'in odasını dinlemeyi ihmal etmedim ama yok hala içerden tık yok. Sabaha karşı duramadım gittim kendime ekmek arası bir şeyler yaptım, geri yukarı çıktım. Allah'ım kafayı yicem. Gün doğdu nihayet bende az gözlerimi dinlendirmek için yatağa girdim.

Uyumaya hala niyetim yok, olmuyor uykuya geçemiyorum sağa dön, sola dön derken aşağıdan bir kırılma sesi geldi. Hızla yataktan çıkıp koşar adım aşağı indim, şok şok şok ben şok. Defne mutfakta kahvaltı hazırlıyor hem de üzerinde Ferit'in akşam ki gömleğiyle. Öyle bir yutkundum ki bunu Defne'nin gördüğüne eminim. O bacaklar, o kusursuz fizik o zarafet???

Eğilip şöyle bi kendime baktım, bir karış boy kabarmış bonus saçlar pembe pijama. Adam beni naspın yahu? Şu seksiliğe ben bile kayıtsız kalamam. Defne en yılışık hali ve zafer kazanmış gülümsemesiyle bana günaydın dedi. Gün aydı mı baydı mı benim için meçhul.

Defne'ye sokulup sinsi sinsi üşürsün dedim, sıcak bir evde üşümeyeceğini tabi ki biliyorum ama ima ettiğim şeyi anlasın istedim. Şuh bir kahkaha atıp üşümem canım merak etme dedi. Sinirlerim zıpladı yine, göz zevkimi bozuyorsun dedim hışımla. Ahh yalancı ben.

Kocaaammaaann bir kahkahayla karşılık verdi bana, kıskanma tatlım, kıskanıyorsan da bu kadar belli etme dedi. Kim ben miii? Diye kısa bir karşılık verebildim, o an başka diyecek bir şeyim yoktu çünkü haklıydı. Evet kıskanıyorum ve üstünde ki gömleği parçalamak seni çıplak dışarı atmak istiyorum diyemedim.

Üzerime yürüyüp bana bak küçük cadı, sen bu evde pijamalarıyla dolaşan küçük bir kız çocuğu olabilirsin ancak, kendini sakın bu evliliğe kaptırma zamanı gelince geldiğin gibi gideceksin bu evden diyerek yüzüme karşı resmen haykırdı. Tam ağzımı açıyordum ki bana doğru bir adım daha atıp, eğer aksini düşünüyorsan Ferit'in geceyi hangimizle geçirdiğini hatırlaman yeter dedi. Ben az önce zarif mi demiştim bu kadına?

Kadının içinden şirreeettt, aksiiiii, şırfıntııııı, yok yok hatta canavar çıktı. Ben sustum kaldım resmen. Parmağını kaldırıp tam gözüme sokacaktı ki Ferit efendi içeri daldı. Defne dedi tüm şiddetiyle, hani o kadar yakın durmasam bile sesinde ki yükseklik ve öfke bir rüzğar gibi kulağıma çarptı. Kadın anında yüzünde ki korkunç ifadeyi değiştirip şirin bir ay parçası oldu.

" Defne, biz seninle gece hiç bir şey yapmadık ima ettiğin şey yalan, sarhoş olduğum doğru ama her şeyi hatırlıyorum ve ne kadar içersem içeyim her zaman da hatırlarım. Bu evliliğe ben karar verdim başladım ne zaman biteceğine de ben karar veririm, sen değil. haddini aşma ve hemen git üzerini değiştir."

Defne ağlamaklı koşarak yukarı çıktı, bense hala öylece dikiliyorum. Sandalyeye oturup başını ovalamaya başladı ve bir bardak su istedi benden, hemen doldurup verdim. Suyunu içtikten sonra bana başını kaldırıp pembe sana çok yakışıyor deyip gülümsedi. Ama ben yerim seniiii yaaaaa.