BAZI GİZLİ SIRLAR (Hayatımın Kazası)(tamamlandı)

Bölüm 22

On yedi yaşımdan itibaren, annem sürekli bana nasıl güçlü olabileceğimi, nasıl güçlü kalabileceğimi anlatmaya başladı. Önceleri sebebini pek anlayamasam da zamanla bizzat yaşayarak anlamış oldum. On sekizinci yaşıma kadar annemin yapmak istediği beni psikolojik olarak hazırlamaktı. Bir yıl boyunca bana hep direnmekten bahsetti. Duygularımı kontrol edebilmeyi, düşünce tekrar kalkabilmeyi öğrendim.

Kanunen reşit olduğum zaman, uygulamalı çalışmaya başladık. Nefessiz kalıp bayılıncaya kadar koşmalar, patlayıncaya kadar kum torbasını yumruklamalar daha neler neler. Bu işte tek tuhaf olan babamın bunların hiçbirinden haberi olmamasıydı. Annem bütün bunları babamdan habersiz yapıyordu ve sebebini bana söylemiyordu.

Bir gün, güzel bir gezintinin ardından yoğun bir trafiğin içinde annemin şoförlüğünde eve dönüyorduk. Yandan bir arabanın sürekli bizi taciz etmesiyle kaza yapmaktan son anda kurtulduk. İlerde yol boşalmaya başladığında annem bizi taciz eden arabaya sürekli selektör yakarak yan tarafta durmasını sağladı. Bizim arabamızı adamın arabasının önünde hızla durdurarak aşağı indi.

Adam karşısında zayıf bir kadın görünce sırıtarak ve kendinde oldukça emin bir şekilde annemin üstüne üstüne yürümeye başladı. Annem öyle çevik bir hareketle adamı arabaya yapıştırıp sıkıştırdı ki gördüklerime inanamadım. Bana polisi ara dedi bende hemen dediğini yaptım. Adama tekme tokat girmedi yakasından tutup arabayla kendisi arasında yapıştırmış durumdaydı.

Adama her ne yapıyorsa gözleri fal taşı gibi açılmış nefes almadan duruyordu. Annem ne tek kelime ediyor nede adamı bırakıyordu. Bu şekilde ne kadar böyle kaldılar bilmiyorum ama polis arabası uzaktan görününce annem hızla damı bırakıp sesli sesli ağlamaya başladı. Bunu o kadar iyi yapıyordu ki ben bile gerçek olduğuna inanmıştım.

Polislere öyle bir konuştu ki adamı apar topar karakola aldılar. Orada ifademizi verdik, gerisini polisler halletmesi için onlara bıraktık. Eve dönünce annem tüm ayrıntılarıyla bunu nasıl yaptığını ve neden yaptığını bana anlattı. Anladım ki bu benim için hazırlanmış bir dersti. Buradan öğrenmem gerekenleri tüm ayrıntılarıyla öğrenmiştim.

Bir süre sonra bir akşam evde annemle tekken, nasıl içmem gerektiğini öğrenmeye başladım. İlk kural farklı alkolleri aynı anda ya da art arda almamam gerektiğiydi, yani karıştırmamalıydım. Eğer fazla etkilendiğimi anlarsam ve ortamda sarhoş olmamam gerekiyorsa kimseye çaktırmadan kusarak kendime gelmemdi. Neredeyse iki şişeye yakın içen annem gayet normal görünüyordu bir ara lavaboya gidip geldi ama kusup kusmadığını bilemiyorum.

Gece yarısına doğru babam eve geldi, kapıdan girdiğinde direk yanımıza geldi ve anneme ilk söylediği bu kadar içmemeliydin sen alkole dayanıksızsın oldu. Annem ayakta duramayacak kadar sarhoş görünüyordu. Konuşmaları değişmiş hareketleri yavaşlamıştı. Babam ona sarılarak hadi odamıza çıkalım bir duş alda kendine gel dedi. Annem babamın kollarında zar zor yürüyerek odasına doğru giderken dönüp bana göz attı.

Yani annem ikinci dersini de vermiş oldu. Çok şaşırıyordum bu yaptıklarına ama imreniyordum da. Nasıl bu kadar hızlı değişime uğrayabiliyordu? Kendini nasıl bu kadar kontrol edebiliyordu? Sonrasında atış talimleri yaptık sürekli. Silah kullanmayı öğretti bana.

Yine bir gün evimizin bahçesinde koyduğumuz hedeflere ateş ederken, yıllardır bizimle olan köpeğimizi karşıma koydu ve ateş etmemi istedi. Tabi ki bunu yapamazdım, ben itiraz ettikçe annem ateş et diye bağırıyordu. Sonunda köpeği serbest bırakıp bana saldırması için komut verdi. Köpek hızla ve havlayarak ağzından salyalar çıkararak bana doğru gelmeye başladı.