BAZI GİZLİ SIRLAR (Hayatımın Kazası)(tamamlandı)

Bölüm 43

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum

Keyifli okumalar...

Uzunca bir masanın etrafına toplanmış birkaç insan, içindeki tek tanıdık Sedat. Bizim kapının önünde dikilmemize istinaden Sedat ayağa kalkıp yanımıza gelip "hoş geldiniz" dedi. Hemen akabinde masada ki yerlerimizi gösterip ilerledi. Bize gösterilen yere oturduk. Sedat, ben, Ferit yan yana, kırmızı şapkalı kadın en başta, o gece evden kaçmama yardım eden adam Tamer hemen onun sağında Sedat'ın karşısında ve bizim karşımıza düşen tanımadığım iki adam daha vardı masada.

Sessiz geçen bir kaç dakikada kimse birbirine bakmıyor, kimse konuşmuyordu. Sanki ortada bir suçlu vardı ve kimse ele vermek istemiyordu. Sıkıntım ve belirsizlik canımı yakmaya başlayınca, nefesimi seslice dışarı verip konuşmaya başladım. "Neden buradayız? Anlatacaksınız herhalde?" O an masada ki herkes derin bir nefes verdi gibi geldi bana. Ve herkes şapkalı kadına dönüp onun konuşmasını bekliyor gibi baktılar.

Kadın önce başını salladı ve ardından kendiyle bütünleşmiş şapkasını çıkarıp boş masanın üzerine bıraktı. "Önce, bilmeyenler için kendimi tanıtayım, ben Nejla GAB'ın amiriyim, neredeyse 22 yıldır tüm Türkiye'de ki birimleri ben yönetiyorum, yani bugüne kadar aldığınız tüm emirleri benden aldınız" dedi. Beni işaret ederek konuşmaya devam etti. " ayrıca Duru'nun biyolojik annesiyim" dedi ve sustu. Tüm bakışların bana çevrilmesi üzerine konuşma ihtiyacı hissettim.

"Annem olabilirsin (biyolojik) ama sadece biyolojik. Benim annem Elif Sezer, ve ben onun bana verdiği ismi kullanmayı tercih ediyorum yani Melek ismimi, herhalde burada bunu konuşmak için toplanmadık?" Herkesin susması sinirlerimi daha çok bozuyor. Hele de Sedat ve Ferit'in ağzını bıçak açmıyor. Benim sözüm bitince kadın en soğukkanlı haliyle konuşmaya devam etti.

"Her neyse, şimdi görevleriniz hakkında konuşacağız, Melek sen artık, rahat hareket edebilirsin Kemal tehlikesi halledildi. Sedat, sen kaldığın yerden devam et, Kemal'den kalan boşluğa geçmelisin, her zaman içlerinde bizden biri olmalı. Ayrıca Engin hala kayıp ve sizleri tanıyor en kısa zamanda onu bulmaya bak. Tamer sen sürekli Melek'in yakınında olacaksın koruma olarak mı görünürsün arkadaş olarak mı ona Melek'le ikiniz karar verirsiniz."

"Gelelim aramıza sonradan dahil olan Ferit'e, tüm yaptıklarımızı, yapacaklarımızı ve neden yaptığımızı Sedat sana anlatmıştır. Bundan sonra Melek yanında olmayacağı için koruma olayını geçip tüm ilgini ilacın üretimine verebilirsin, pazarda senin görevin çok büyük olacak. Siz ikiniz Okan ve Samet bundan sonra Ferit'in yanında hareket edeceksiniz" dedi.

Bu kadın onca lafı bir çırpıda anlatıverdi. Ama benim dikkatimi sadece Melek'le Ferit bir arada olmayacak kısmı çekti. Ben şaşkın etrafıma bakınırken Ferit sadece başı önünde susuyordu. Şiddetle ayağa kalktım, kalkmamın şiddetinden oturduğum sandalye yere düştü. Yönümü kadına dönüp " Ferit ve Melek bir arada olmayacak bölümünü algılayamadım" dedim alayla. Kadın gülümser şekilde "artık evlilik oyunu oynamanıza gerek yok" dedi.

Başımı Ferit'e çevirip konuşmasını bekledim, bizim evliliğimiz ciddi, biz bir arada kalmak istiyoruz desin istedim. Ne Ferit ne de Sedat, ne bana baktılar nede ağızlarını açtılar. İçimde patlayan volkanlar iç organlarımı yakıp kavururken sesli bir şekilde " ben Ferit'le kalmak istiyorum, verdiğiniz görevi oradan da halledebilirim" dedim. Kadın "buna gerek yok" dedi mağrur bir şekilde. "Gerek olduğu için değil istediğim için söylüyorum" dedim.

Ferit'e kısa bir bakış atıp bakışlarını tekrar bana çevirdi "bir arada olmanız tehlikeli, burada duygularımızla değil, mantığımızla hareket etmek zorundayız" dedi. Ayaktaki bedenimi Ferit'e çevirip hırsla "sende bir şey söylesene be adam" diye bağırdım. Ferit kendinden beklenmeyecek şekilde, sessizce "şimdilik söyleneni yapalım" dedi. Masada ki herkes susup bana bakıyordu.