BAZI GİZLİ SIRLAR (Hayatımın Kazası)(tamamlandı)

Bölüm 49

Merhabalaarrr yine ben, bölüm aralarını çok uzatmak istemiyorum ama bir türlü vakit bulamıyorum. Yetmiş bin olmamıza ramak kaldı, bu bölümden sonra olacağımıza şüphem yok. Hepsi sizin sayenizde, hepiniz harikasınız hele bu her bölüme tek tek oy veren yorum yapan okuyucularım yok mu hepsini tek tek öpesim geliyor :) hep söylüyorum yine söyleyeceğim hepinizi yürekten seviyorum. Lütfen oy vermeye ve yorum yapmaya devam edin bu işin tek sermayesi bu yorumlar ve oylar her yorumda mutlu oluyorum her oyda isteğim artıyor. :) Bazen gaza geliyorum yetmiş bin insan var arkamda diyorum gurur duyuyorum :) varlığınıza elhamdülüllah, iyi ki varsınız...

Keyifli okumalar...

"ne demek gitmek istemiyorum?"
"Berna kendinde misin? Ben bütün bu çileyi bunun için mi çektim? sen bu işin kilit noktasısın, gelmek zorundasın"
Kaşları havaya kalkmış, sert mizacıyla oturduğu yerden kalktı Berna.
"Üzgünüm, bu saray benim yaşamak için son şansım, ayrıca prensi seviyorum, burada kalmak istiyorum"
"Berna, beni çileden çıkarma, gerekirse seni öldürür cesedini götürürüm, sen şahsınla düşünüyor olabilirsin, ama bu tüm ülkeyi etkileyecek bir durum, geleceksin, gelmek zorundasın"

"Melek, senin söylediğin her şeyin farkındayım ben ama evden çıkamam, evden çıksam şehirden çıkamam, şehirden çıksam ülkeden çıkamam, bunu sana daha önce de söylemiştim"
Sinirle ayağa kalkıp karşısına geçtim "bende seni buradan çıkarmak için her şeyi yaparım, sende ki şifreler birime ulaşacak, sonra ne istiyorsan onu yap " dedim öfkeyle.

Hala bana boş suratla bakan Berna "üzgünüm ama istediğini yapmayacağım" dedi. Sinirden saçlarımı yolmak istiyorum, tırnaklarımı bu kadının suratına geçirmek istiyorum. "Lanet olsun, söylesene bana sen gelmezsen bu iş nasıl bitecek? Yüzlerce kadın bu şifreyi saklamak için korkuyla yaşıyor belki de dünyanın dört bir tarafında, bana senin çok başarılı ve gözü kara olduğunu söylemişlerdi, oysaki şu an gördüğüm kadın korkağın teki" dedim. Anlamış gibi başını salladı ve "ben gelemem, prense söz verdim, gitmeyeceğim dedim, ama sen şifreyi götürürsün ve görevini tamamlarsın" dedi.

"Peki, nasıl olacak o" dedim.
Şimdi, biliyorsun ki sırtımda ki dövme de tüm şifreler, fakat nasıl ve nerede gizli olduklarını bir tek ben biliyorum, sen dövmenin fotoğraflarını çek, bende sana şifrenin nerelerde olduğunu nasıl çözeceğinizi anlatayım, ne sen üzül ne de ben, ayrıca bir an önce ülkene dön, prensin seni geri göndermek istemesi uzun sürmez" dedi bir çırpıda.

Haklıydı ama ben onu da buradan götürmek istiyordum. Prensin o kadar çok karısı vardı ki Berna'nın bunu kabullenip haremine girmesine akıl erdiremiyorum. "Sende gel Berna, kalma burada" dedim ona en içten şekilde. Başını sağa sola sallayarak "Hayır, ben gelemem, prensi seviyorum, sana göre çok saçma olabilir ama ben onu seviyorum ve bu şekilde kabul ettim" dedi.

Bende aynı onun gibi başımı sağa sola sallayarak onu anlayamadığımı göstermeye çalıştım. Ama başka çarem yoktu Berna'nın söylediklerini kabul etmek zorundaydım. Hemen hazırlıklara başladık, Berna'nın sırtında ki Anka Kuşu dövmesinin boy boy, yakından uzaktan fotoğraflarını çektim. Fotoğrafları Laptopa yükleyip Berna'nın verdiği kodları tek tek not ettim, not ettiğim kağıdın da fotoğraflarını çekip bilgisayara yükledim.

Ama bu şekilde çok tehlikeliydi, Berna'dan flaş bellek istedim ama ya kolye şeklinde ya da küpe şeklinde olmalıydı. Berna biraz düşününce bunu halledebilirim dedi ve kendi odasına geçti. Yarım saat kadar sonra gelip en geç yarına kadar flash belleğin elimizde olacağını söyledi. Bunu da halledince prensle konuşup beni ülkeme gönderecekti.
Aslında her şey daha da zorlaşmıştı, en ufak bir hata başa dönmemizi sağlar, ve Berna'ya ulaşmak İran'ı fethetmekten daha zor. Çünkü o, ülkede ki en güvenli evde, kodları götürmek ayrı bir mesele yakalanmam demek, daha doğrusu şifrelerin ellerine geçmesi demek yıllarca süren bu çabanın boşa gitmesi demek. Çünkü Berna en önemli şifreyi taşıyor, tüm bunlar beni oldukça çok endişelendiriyor.