လွမ်းရိပ်ငွေ့တို့ ကြွေလွင့်ချိန် ( လြမ္းရိပ္ေငြ႕တို႔ ေႂကြလြင့္ခ်ိန္ )

အပိုင္း ( ၁၁ ) ( Zawgyi )

“ စာသင္ရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ ”

ထိုစကားကို တိုးတိုးေလးညည္းလိုက္သူက ေလးဆက္ရိပ္သြင္။ အတန္းစတက္တာ ရက္သိပ္မၾကာေသးေပမဲ့ ေလးဆက္ စာသင္ရတာ တကယ္ပင္ပန္းလာၿပီျဖစ္သည္။

အဓိကကေတာ့ Linguistics အခ်ိန္။ ပထမႏွစ္ကတည္းက Linguistics အခ်ိန္ဆိုရင္ အၿမဲတမ္းေခါင္းမီးေတာက္ေနတတ္သည့္လူက အခု အဂၤလိပ္ဒီပလိုမာတန္းမွာလည္း Linguistics ကို အေသးစိတ္ထပ္သင္ေနရသျဖင့္ လူက ႐ူးခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာရသည္။

ပိုဆိုးသည္က Linguistics ဆရာမက ႏိုင္ငံျခားကေန Ph.D ဘြဲ႕ယူလာတာျဖစ္သလို စာသင္ၾကားရာမွာလည္း အရမ္းတင္းၾကပ္လြန္းသည္။

အိမ္မွာ ႀကိဳဖတ္ခိုင္းလာၿပီး အတန္းထဲေရာက္မွ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ နာမည္ေခၚၿပီး အေရွ႕ထြက္ စာျပန္ရွင္းျပခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ေလးဆက္တို႔အတန္းထဲမွာ လူတစ္ရာေက်ာ္ရွိသျဖင့္ စာထြက္ရွင္းျပရတဲ့လူအဖို႔ကေတာ့ ထီေပါက္ နိဗၼာန္ေရာက္သည့္ဘဝပင္။ ဒါေတာင္ ဆရာမက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေမးခြန္းေတြထထေမးတတ္တာ မပါေသး။

အဂၤလိပ္ဒီပလိုမာတန္းျဖစ္သျဖင့္ စာသင္ခ်ိန္ေတြအကုန္လုံးမွာ အဂၤလိပ္လိုပဲရွင္းျပသလို ကိုယ္က ေျပာရာတြင္လည္း အဂၤလိပ္လိုသာ ျပန္ေျပာရသည္။

ယခုလည္း ေလးဆက္တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ Linguistics Class အတြက္ ႀကိဳဖတ္ရမည့္စာမ်ားအား အိမ္မွာမဖတ္ခဲ့သျဖင့္ ေရွ႕အတန္းခ်ိန္တစ္ခ်ိန္လစ္ၿပီး ပန္းၿခံထိုင္ခုံ‌တြင္ စာလာဖတ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။

စာလုပ္ခဲ့သည့္ေမျမတ္ကေတာ့ ေလးဆက္ႏွင့္လိုက္မလာဘဲ အတန္းခ်ိန္ဆက္တက္ေနသလို စာလည္းမေတာ္၊ စာလည္းမလုပ္သည့္ျမတ္သူကေတာ့ သူ႔ေကာင္ေလးႏွင့္ ခ်ိန္းေတြ႕ေနသည့္အတြက္ ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး အတန္းမတက္။

“ က်စ္ ! Linguistics က တကယ့္ၿဂိဳလ္ေကာင္ပဲ ... ေခါင္းေတာင္မူးလာၿပီ ... ေတာ္ၿပီကြာ ... မဖတ္ေတာ့ဘူး ... ေနာက္တစ္ခ်ိန္လည္း ဆက္မတက္ေတာ့ဘူး ... အိမ္ျပန္ၿပီး အိပ္ေတာ့မယ္ ”

Linguistics ကိုဖတ္ေတာ့ဖတ္ေနေပမဲ့ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ကို လည္ေနေသာေၾကာင့္ ေလးဆက္ စာအုပ္ကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုေမာ့ မ်က္လုံးမွိတ္ထားကာ အမူးေျပေအာင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနၿပီး ေလကိုတဝရႈသြင္းလိုက္သည္။